به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، عکس‌ها به واسطه داستانشان معنا پیدا می‌کنند؛ داستان‌هایی که نه تنها آینه ای از اتفاقات گذشته است بلکه نقطه تلاقی به حال و آینده فرهنگ و زندگی مردم محسوب می‌شود. با مطالعه داستان عکس‌ها می‌توان به درون مایه سرگذشت انسان در قرن ۲۱ پی برد، از مشکلات مهاجرت و پناهندگان گرفته تا اتفاقات سیاسی و اعتقادات مردم در هر گوشه از این سیاره خاکی. در ادامه گزارش از زبان عکاسان پنج عکس برتر جهان داستان آنها را که بازتابی از اتفاقات سال ۲۰۱۹ است بیان می‌کنیم:
Jacinda Arden بعد از تیرانداری در کرایست چرچ
عکاس: Kirk Hargreaves
روز بعد از اینکه یک استرالیایی افراط گرا باعث کشته شدن ۵۱ نفر و زخمی شدن ۴۹ نفر در دو مسجد در شهر کرایستچرچ نیوزیلند شد، نخست وزیر نیوزیلند، Jacinda Arden، با نمایندگان جامعه مسلمانان در یک مدرسه دیداری داشت. زمانی که من در بیرون ساختمان منتظر بودم، او را از پشت پنجره در میان انعکاس درختان و گل‌های بهاری می‌دیدم. با غم و اندوه، با دستانی قلاب شده به هم و خطوطی بر پیشانی، همه حالات چهره اش بیانگر همدردی، نگرانی و از همه مهمتر عشق بود؛ عشق و همدردی با جامعه مسلمان در یک اتفاق هولناک. سه هفته بعد پارلمان نیوزیلند با ۱۱۹ رای موافق در برابر یک رای مخالف با تغییر قانون و محدودیت حمل سلاح گرم موافقت کرد.
مهاجران نجات یافته از ساحل مالاگا
عکاس:Jorge Guerrero
من این عکس را پس از نجات سرنشینان یک قایق بادی که حامل ۱۳۲ مهاجر بود گرفتم، زمانی که آنها توسط گارد ساحلی اسپانیا دردریای آلبوران نجات یافته بودند. آنها از ساحل عاج، گینه بیسائو وسنگال آمده و منتظر بودند که به ساحل بروند و توسط اعضای صلیب سرخ تحت مراقبت قرار بگیرند. پس از ورود، آنها به کمیته کمک به پناهندگان اسپانیا و سپس به فرانسه منتقل شدند. دلیل سفر آنها به اروپا پیچیده است اما اغلب به دلیل فقر شدید، استثمار و درگیری در کشورشان است. شما در چهره آنها خستگی، ناامیدی و در عین حال امید را می‌بینید، هر بار که از موضوع مهاجرت عکاسی میکنم غمگین می‌شوم.
پناه پسربچه روهینگیایی به باران
عکاس: Allison Joyce
چند روز قبل از دومین سالگرد آنچه که امروز از آن به عنوان "روز نسل کشی" (Genocide Day) یاد می‌شود، بنگلادش برنامه خود را برای بازگشت سه هزار نفر از پناهندگان روهینگیا به میانمار اعلام کرد. مردم در کمپ‌ها بسیار وحشت زده و مضطرب شده بودند به شکلی که بعضی خانواده‌ها پنهان شده بودند. بسیاری پناهندگان، بدون تضمین حقوق شهروندی و امنیت حاضر به بازگشت نبودند. گاهی می‌شنیدم که نمایندگان آژانس پناهندگان در سازمان ملل (UNHCR)، در اردوگاه از این درب به آن درب می‌رفتند و به سوالات پناهندگان در مورد این طرح پاسخ می‌دادند. من حدود یک ساعت پیاده راه رفتم تا به کمپ برسم و به محض رسیدنم باران شدیدی شروع شد. گروهی که در حال صحبت با نماینده آژانس پناهندگان بودند به زیر سقف یک چادر در آن نزدیکی پناه بردند. در آن میان این پسربچه را دیدم که برای مدتی به باران تکیه کرد و در حالی که در دنیای خودش غرق شده بود به نظر می‌رسید از یک استراحت کوتاه در گرمای تابستان لذت می‌برد.
زنان در حال عبادت در رودخانه آلوده یامونا، هندوستان
عکاس: ADNAN ABIDI
صبح زود درحالی که در ساحل رودخانه یامونا(Yamuna River) قدم می‌زدم دیدم این زنان با لباس‌های رنگی در رودخانه در حال عبادت هستند. فستیوال chhath Puja بود، زنان بنا بر اعتقاد هندوها سه روز روزه می‌گیرند، وارد آب رودخانه می‌شوند و خدای خورشید را پرستش می‌کنند. بسیاری از مردم وقتی به عکس نگاه می‌کنند ممکن است تصور کنند که رودخانه پوشیده از برف است اما در واقع این برف نیست بلکه آلودگی در رودخانه است! پسماندهای شیمیایی از آلودگی‌های صنعتی و خانگی به شکل کف در رودخانه ایجاد شده است. این زنان در حالی که این آب آلوده سلامتی آنها را تهدید می‌کرد در آن ایستاده بودند و عبادت می‌کردند. حتی کودکان با کف‌ها در حال بازی کردن بودند. در آن هفته آلودگی هوا در دهلی به بالاترین حد خود در سه سال گذشته رسید. در فرهنگ هندوها، رودخانه‌ها از اهمیت زیادی برخوردار هستند و عبادت در آنها امری رایج است. این عکس نشان دهنده آلودگی زیاد رودخانه یامونا است؛ رودخانه ای که در مسیر اعتقادات و سلامتی مردم قرار دارد.
باران سیل آسا در تور دوچرخه سواری Yorkshire
عکاس: Alex Broadway
من از سال ۲۰۱۵ در تور یورکشایر (Tour de Yorkshire) تا به حال مشغول عکاسی هستم اما بدترین شرایط آب و هوایی را آن روز در این رقابت تجربه کردم. استیج اول مسابقات دوچرخه سواری بود و من پشت موتورسیکلت مشغول عکاسی بودم. بعد از آنکه زمان استراحت به پایان رسید عکاسان دیگر رفتند اما من منتظر ماندم تا گروه دوچرخه سواران از راه برسند. باران به شدت و به شکل بی سابقه ای می‌بارید طوری که عکاسی در آن شرایط بسیار دشوار شده بود. اما مثل یک شانس بزرگ ناگهان دیدم کهNicholas Dlamini در جلوی دوچرخه سواران دیگر با لباس سفید در آن باران نمایان شد و این ترکیب زیبا را با دوچرخه سوارانی که در پشت سرش هستند تشکیل داد. زمانی که این عکس را گرفتم صفحه نمایش دوربینم از باران کاملا خیس شده بود و نمی‌توانستم عکسی که گرفتم را ببینیم، به امید اینکه عکس بهتری بگیریم سریع سوار موتورسیکلت شدم تا در جلو گروه دوچرخه سواری بروم. در حالی که داشتم دوربین و صفحه نمایشش را خشک می‌کردم متوجه شدم که عکسی که در آن باران و وضعیت دشوار گرفتم چقدر خوب از آب درآمده!
ترجمه از: الهه جلالی، خبرنگار ایمنا
نظر شما