به گزارش خبرنگار ایمنا، "بورانو" اگرچه مانند ونیز، بر روی آب بنا شده است و تنها راه گشت و گذار در این جزیره، قایق، دوچرخه و پیاده‌روی است، اما فضایی کاملا متفاوت با ونیز دارد؛ بورانو از ونیز آرامتر و خلوت‌تر است.
با وجود اینکه بقایای امپراطوری رم در بورانو نیز کشف شده، اما این جزیره در قرن ششم میلادی توسط مردمانی بنا شد تا برای مقابله با هجوم متخاصمان پناهگاهی باشد . درآمد اهالی بورانو به ماهیگیری وابسته است و به همین دلیل، تورهای دستبافتی که توسط زنان این جزیره تولید می‌شوند، از شهرت خاصی برخودار است.
خانه‌های رنگی در امتداد کانال آبی این جزیره نیز ریشه در سنت ماهیگیری مردمان جزیره دارد؛ اهالی بورانو خانه‌های خود را با رنگ‌های روشن رنگ‌آمیزی کرده‌اند تا هنگام بازگشت از ماهیگیری و در مه غلیظ، بتوانند راحت‌تر خانه‌های خود را پیدا کنند.
خیابان گالوپی که یک پیاده‌راه سنگفرش شده است، خیابان اصلی این جزیره می‌باشد که محل تجمع توریست‌ها بوده و همچنین مرکز این جزیره است؛ امتداد این خیابان، پر از مغازه‌های شیرینی فروشی، کافه‌ها و رستوران‌ها است همچنین مغازه‌هایی برای خرید سوغاتی در خیابان گالوپی وجود دارد.
نظر شما