به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه عملکرد مغز انسان و میمون، شبیه هم است اما مغز آنها نسبت به محرکهای بیرونی، عکسالعمل متفاوتی از خود نشان میدهد. بررسیهای پیشین حاکی از این است که مغز انسان و دیگر نخستیسانان، اطلاعات دیداری را به گونه مشابهی پردازش میکند، اما آیا این موضوع در مورد پردازش صداها نیز صحت دارد؟
یافتههای جدید محققان نشان میدهد که مغز انسان قادر به تشخیص زیر و بم اصوات موسیقی است اما مغز میمونها از این قابلیت برخوردار نیست. به منظور بررسی این تفاوتها، تیمی از محققان مؤسسه فنآوری ماساچوست در کمبریج و مؤسسه ملی سلامت در "Bethesda"، نحوه پاسخگویی مغز انسان و میمونهای "macaque" (نوعی میمون انساننما) را نسبت به محرکهای شنوایی همچون اصوات هارمونیک، مورد بررسی قرار دادند.
یافتههایجدید نشان میدهد پردازش اطلاعات بصری در انسانها و میمونها مشابه است اما پردازش دادههای شنوایی در آنها متفاوت است. بنابراین هرچند هر دو عضو راسته نخستیسانان میتوانند به یک میزان صداها را دریافت کنند، اما مغز میمونها قادر به متمایز کردن صداهای معمول از اصوات موزون و هارمونیک نیست.
محققان با استفاده از تصویربرداری MRI، پاسخهای مغزی انسان و میمون را نسبت به صداهای مختلف و محدودههای گوناگون فرکانسی دریافت کردند. به گفته آنها مغز انسان دارای بعضی از مناطق قشری است که توانایی بالایی در پاسخگویی به صداهای هارمونیک دارد و عملکرد قویتری در واکنش به صداها از خود نشان میدهد در حالی که این مناطق در تصویربرداری مغز میمونها دیده نشد.
بنابراین ممکن است صداهای گوناگون در قشر شنوایی مغز میمونها به طور متفاوت شنیده شود و توان تفکیک آنها برای میمونها وجود نداشته باشد. این تحقیقات پس از پخش صداهای هارمونیک موجود در طبیعت برای میمونها تکرار شد و نظریه حساستر بودن مناطق مغزی انسان نسبت به صداها را قوت بخشید.
نتایج این مطالعه در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.
نظر شما