۲۰ خرداد ۱۳۹۸ - ۰۷:۲۳
خون تازه در رگ‌های صنعت

دهاقان _ روزگار سیاهی که یک سوی آن اخراج است و سوی دیگرش ورشکستگی، گروهی سر در گریبان غم از دست دادن کار و گروهی سرخورده از عمر و سرمیاه بر باد رفته. کسانی که سالیانی را در تند باد مشکلات طاقت آوردند، اما آخر در جدالی نابرابر شکست خوردند.

به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان دهاقان، همه‌چیز خوب بود تا آنکه کارفرما اعلام کرد دیگر توان اداره کارگاه را ندارد و عطای تولید و کسب و کار را به لقایش بخشیده. به هر کارگر مبلغ اندکی پرداخت و  عذر همه را خواست. حالا او مانده و یک دنیا ناامیدی از آینده. نه توان خرید کالایی را دارند نه روزنی می‌بیند که ممری باشد برای نور امیدی به روزگار تیره او.

محسن پناهی که کارگر اخراجی یک کارگاه صنعتی است می‌گوید: از وقتی اخراج شدم همه چیز به‌هم ریخته. دیگه هیچی سر جاش نیست. صاحب‌خونه همین روزها اسباب و اثانیه را می‌ریزه تو خیابون. به خدا خیلی سخته بچه آدم یه چیزی بخواد و نتونی براش بخری.

یحیی اباذری کارگری که حدود سه ماه قبل بیکار شده و حالا از بیمه بیکاری استفاده می‌کند، می‌گوید: تا چند روز دیگه بیمه بیکاری هم قطع میشه و من واقعا نمی‌دونم باید چطوری خرج زن و بچه‌هام بدم. بعضی بچه‌ها که اخراج شدند رفتند یه ماشین خریدند و مشغول کار شدند، ولی من که سرمایه ندارم باید چیکار کنم؟

اما سوی دیگر این تراژدی دردناک هم کسانی هستند که سرمایه خود را بر باد و حاصل سال‌ها تلاش خود را در معرض تلف می‌بینند. کارآفرینانی که نگران از آینده از تعطیلی کارگاه و کارخانه و اخراج کارگران ابراز نارضایتی می‌کنند. 

فریدون بخشی‌زاده، مالک کارخانه‌ای بوده که یک سال قبل تعطیل شده و ۳۰ کارگر آن هم اخراج شده‌اند؛ او می‌گوید: اخراج کارگر اصلا کار ساده‌ای نیست، حتی اگر هیچ بدهی هم به او نداشته باشم، وقتی فکر می‌کنم که او با چه رویی باید به خانه بازگردد و چگونه باید خرج زن و بچه‌اش را بدهد، عذاب می‌کشم. کارخانه من به دلیل بدهی تعطیل شد و تا قبل از آن هرگز کارگری را اخراج نکردم.

او ادامه می‌دهد: نبود سرمایه‌درگردش، گرانی ناگهانی مواد اولیه و برگشت خوردن چک‌های خریداران باعث شد نتوانم مطالبات کارخانه را تأمین کنم و مجبور به تعطیلی و فروش آن شدم.

یوسف مکاری نیز که از فعالان صنعتی و کارآفرینان بوده و حالا کارگاهش تعطیل شده می‌گوید: بعد از ۱۶ سال مجبور شدم کارگاه را تعطیل کنم، از روز اول دلم به این خوش بود که هم خودم سود می‌کنم هم یه عده توی کارگاه نون می‌خورند، اما نشد. روزی که با کارگرها تسویه حساب کردم گریه کردم، آخه دلم می‌سوخت. سر و کله زدن با اداره مالیات و محیط‌زیست و بیمه خیلی سخت بود، اما گرانی ناگهانی مواد اولیه و نایاب شدنش و پس گرفتن سفارشات باعث شد ورشکست بشم و همه‌چیز از دستم بره.

ولی اخبار خوشی در راه است و کارگران و کارآفرینان دهاقان در پایان جدال بیم و امید، باید منتظر روزهای بهتری باشند. 

صنایع نساجی در شهرک صنعتی پوده

اسفندیار مرادی، رییس صنعت، معدن و تجارت دهاقان در گفت‌وگو با ایمنا، اظهار می‌کند: در شهرک‌های صنعتی دهاقان و جمبزه ۴۰ واحد صنعتی فعال است که زمینه اشتغال بیش از هزار نفر را فراهم کرده است.

وی از فعالیت صنایع نساجی در شهرک صنعتی پوده خبر می‌دهد و می‌گوید: این شهرک بلااستفاده مانده بود، اما با برنامه‌ریزی مسئولان و شورای سرمایه‌گذاری شهرستان قرار است رونق بهتری بگیرد.

رییس صنعت، معدن و تجارت دهاقان از کاشت گیاهان دارویی در این شهرک صنعتی خبر می‌دهد و خاطرنشان می‌کند: یکی از برندهای شهرستان را به این ایده مهم اختصاص داده می‌شود، تاکنون اقدامات خوبی هم از طرف سرمایه‌گذاران انجام شده است.

مرادی با اشاره به فعالیت ۹ واحد معدنی در این شهرستان، یادآور می‌شود: در چند سال گذشته ۳۰ واحد صنعتی در شهرک‌ها، نیمه‌فعال شده‌اند.

صنعت جان می‌گیرد

این سخنان در حالی مطرح می‌شود که محمد جواد بگی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان اصفهان از اختصاص وام‌های بدون بهره به سرمایه‌گذاران این شهرستان خبر می‌دهد و می‌گوید: کسانی که بخواهند در یکی از سه ناحیه صنعتی دهاقان، پوده و جمبزه سرمایه‌گذاری کنند از تسهیلات بلندمدت و بدون بهره، برخوردار می‌شوند.

وی اظهار می‌کند: سرمایه‌گذاران باید ۱۰ درصد این تسهیلات را به صورت نقدی و مابقی آن را در ۴۸ قسط پرداخت نمایند.

مدیر عامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان اصفهان با اشاره به اختصاص ۲۰۰ میلیارد ریال به شهرک‌های صنعتی دهاقان، می‌گوید: این اعتبار جهت برق‌رسانی، ایجاد فیبرنوری، خرید ماشین آلات و... است.

کد خبر 377482

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.