علی مریدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه مطالعات ارزیابی زیست محیطی طرح های ملی از جمله طرح انتقال آب از بن به بروجن در سطح استانی انجام نمی شود، اظهار کرد: اگر پروژه انتقال آب از بن به بروجن برای مصارف غیر از شرب باشد، طرحی غیر حرفه‌ای و غیرعلمی است زیرا طرح‌های انتقال آب فقط برای شرب انجام می‌شود.
وی با اشاره به اینکه هرگونه برداشت در حوضه آبریز زاینده‌رود، محیط زیست را به مخاطره می‌اندازد، اظهار کرد: مسائل و اختلافات استانی که در حوضه زاینده‌رود بین اصفهان، چهارمحال و بختیاری و خوزستان مطرح است نیز طرح انتقال آب از بن به بروجن را تحت الشعاع قرار می دهد.
مدیرکل دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست افزود: پروژه‌های انتقال آب از جمله بن به بروجن برای شرب است و در طرح‌های انتقال آب شرب دنبال توجیه فنی و اقتصادی نمی گردیم زیرا وظیفه حاکمیت تامین آب شرب مورد نیاز شهرها با کمیت و کیفیت مطلوب است با این حال در سطح بین المللی معتقدند که نباید به دنبال طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌ای بود زیرا بارگذاری‌ها در سطح حوضه‌های آبریز باید بر اساس توانایی و پتانسیل همان حوضه باشد.
مریدی اضافه کرد: بر همین اساس اگر موارد استثنایی برای انتقال آب وجود داشته باشد باید نکاتی از جمله اینکه مبدا به این آب نیاز ندارد و آب مازاد است و مقصد با وجود صرفه جویی ها و بازچرخانی ها به آب نیاز دارد را بررسی کرد، تصمیم گیری برای انتقال آب از حوضه ای به حوضه دیگر، از وظایف حاکمیتی وزارت نیرو است.
وی ادامه داد: بررسی مطالعات برای انتقال آب بین حوضه ای از نظر اقتصادی، در شرح وظایف وزارت نیرو است؛ باید مطالعاتی انجام دهد که برای تامین منابع آب منطقه بروجن انتقال آب از کدام حوضه که پتانسیل آبی مناسبی دارد، اقتصادی‌تر است. اینکه انتقال آب نیاز به لوله کشی در ارتفاع و پمپاژ دارد آیا از نظر اقتصادی به صرفه است؟ یا خیر باید گزینه بهتری را بررسی کرد؛ در شرح وظایف وزات نیرو است.
توسعه صنعتی اصفهان بیش از توان اکولوژیکی بود
مدیرکل دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست افزود: بارگذاری های بالادست زاینده رود و توسعه سنگین صنعتی در شهر اصفهان به ویژه صنایع پرآب بَر مانند فولاد مبارکه و ذوب آهن فراتر از توان اکولوژیکی منطقه بوده است.
مریدی اظهار کرد: براساس طومار شیخ بهایی؛ اراضی محدودی در شرق اصفهان، حقابه‌بَر منطقه برای کشاورزی بودند اما در ۲۰ سال اخیر بسیاری از اراضی کشاورزی و دشت‌ها علاوه بر شرق اصفهان ، زهکشی شدند و برای آنها نیاز آبی و حقابه ایجاد شده است همه این اقدامات بیش از توان اکولوژیکی حوضه آبریز زاینده رود بوده و توسعه‌ای نامتوازن است.
وی با بیان این مطلب تصریح کرد: سازمان حفاظت محیط زیست با همه این‌ها مخالف است زیرا تنها قربانیان بارگذاری های بیش از توان محیطی اصفهان، زاینده رود و تالاب بین المللی گاوخونی است.
مدیرکل دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به بارگذاری‌های بالادست زاینده رود گفت: باید در نظر گرفت که سهم طرح بن – بروجن بین کاربری‌ها، بارگذاری‌های اضافه‌تر، پمپاژها و توسعه باغات بالادست چقدر است و چه اندازه می تواند موثر باشد، زیرا چه در حوضه استان اصفهان و چه در حوضه استان چهارمحال و بختیاری بهره‌برداری‌های زیادی وجود دارد.
مریدی افزود: از نظر محیط زیست سهم طرح بن- بروجن نسبت به توسعه‌هایی که وجود دارد، ناچیز است، همچنین باید توجه داشت اصفهان و چهارمحال و بختیاری؛ قلب ایران است و باید همه حفظ شوند و توسعه پایدار داشته باشند.
آبخیزداری یک طرح زیست محیطی است؛ به‌شرطی‌که بند انحرافی نباشد
مریدی با بیان اینکه طرح های کشت و کار و توسعه باغات که در اراضی شیب دار احداث شده اند، آبخیزداری نیست، خاطرنشان کرد: طرح آبخیزداری به خودی خود یک طرح زیست محیطی است زیرا از فرسایش خاک و خسارت ناشی از سیلاب‌ها جلوگیری می کند همچنین آب فرصت بیشتری برای نفوذ دارد؛ طرح آبخیزداری به معنای واقعی کلمه اگر اجرا شود یک طرح زیست محیطی است؛ به شرطی که بند انحرافی نباشد که آب را ذخیره و سپس در بالادست مصرف کنند.
وی افزود: سازمان حفاظت محیط زیست با طرح‌های بزرگ مانند کنترل سیلاب چندان موافق نیست اما طرح‌های کوچک که همان بندهای آبخیزداری سازگار با طبیعت و موثر در حفاظت از آب و خاک است، تایید می شود، با این حال اگر این بندها احداث و آبی که در آنها ذخیره می‌شود برای کشت دیم و باغات مصرف شده و بر روان آب‌های سطحی اثر بگذارد را تایید نمی‌کنیم.
مدیرکل آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در حقیقت تخصیص آب در حوضه باید به طورکامل و بر اساس معیارها و پروتکل‌ها باشد زیرا رعایت نکردن پروتکل‌ها همیشه به محیط زیست آسیب رسانده، زاینده رود و تالاب گاوخونی همیشه خشک خواهد بود زیرا در بالادست باغات را توسعه می‌دهیم.
به گزارش خبرنگار ایمنا، بنابر اظهارات مسئول دفتر مطالعات ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست، به‌رغم مکاتبات این سازمان با وزارت نیرو و شرکت آب منطقه ای اصفهان طی دو سال اخیر مبنی بر ارائه گزارش ارزیابی طرح انتقال آب از بن به بروجن، این سازمان تاکنون از مجریان طرح پاسخی دریافت نکرده است.
نظر شما