به گزارش خبرنگار ایمنا، این روزها شهر رنگ زندگی گرفته؛ نفس می کشد؛ لبخند می زند؛ این روزها اصفهان به معنای واقعی نصف جهان است... اینجا کنار تمدن و هویت نصف جهان لذت زندگی را می توان حس کرد، مایه حیاتی که اصفهان را به شهر افسانه ای تبدیل کرده این روزها نه تنها امید بخش اصفهانی ها شده بلکه مسافران زیادی را به دیار نصف جهان کشانده است تا حیات دوباره این رود را جشن بگیرند...
اوج احساس مردم را میتوان در جمعیت مشتاقی دید که برای سپری کردن یک روز زمستانی در پارکهای حاشیه ای زاینده رود، در کنار این رودخانه شهری اطراق کردهاند: «ما زاینده رود را این طور برای همیشه میخواهیم؛ زنده رود باید ابدی بماند»
ساز زاینده رود کوک است؛ صداها در هم آمیخته و هر کس برای دل خود میخواند: «زنده رود خاطره ترمه دست باف، آسمان اصفهان روشن آبی صاف، عطر گلخند تو در کوچه و بازار، آن تپیدنهای دل، آخرین دیدار، روزگار کودکی در تو جا مانده، از تو اندر هر نفس قصه ها مانده، گوشه ی چشمان من گریهها مانده، یاد تو چون کبوترها پر کشد هرجا، زنده می دارد ز نو خاطراتم را....»
کنار هر گردشگری بروی؛ شور و هیجان خاص دارد؛ اسماعیل مرد جوانی از اهالی خرم آباد که به عشق دیدن زاینده رود به اصفهان آمده است: «پیش از اینکه ازدواج کنم، زاینده رود را دیده بودم، اما خانمم تاکنون به اصفهان نیامده بود؛ به همسرم قول داده بودم او را به این شهر زیبا بیاورم؛ خبر باز شدن زاینده رود را که شنیدیم از تعطیلات استفاده کردیم و به اصفهان آمدیم.»
مشاهده لحظه به لحظه ورود آب به زاینده رود بسیار شادیبخش بود. لحظه رسیدن آب به زاینده رود جا برای سوزن انداختن در آن حوالی نبود، مردم اصفهان آمده بودند تا بعد از مدتها انتظار سیراب شدن رودخانه شهرشان را از نزدیک نظارهگر باشند و این تصاویر و فیلم های زنده شدن حیات شهر را در فضای مجازی به اشتراک بگذارند. چلویی بانوی از زابل است که حدود ۱۲۰۰کیلومتر راه را طی کرده و در تعطیلات از خطه سیستان و بلوچستان به اصفهان آمده است؛ « در کانالی که مربوط به شهر زابل در شبکههای اجتماعی بود، فیلمی را از اصفهان و جاری شدن زاینده رود دیدم که من را بسیار به وجد آورد؛ بعد از دیدن آن ویدیو تصمیم گرفتم برای تعطیلات به اصفهان بیاییم.»
به رسم گذشته و روزگاری که هنوز در یادها مانده، مردم حصیرها را روی چمن پهن کرده و همه گرد هم آمدند؛ قبل از پل چوبی، مرد میانسالی چند پلاستیک بزرگ در دست دارد که داخل آنها نان است. او این نانها را تکه تکه میکند و کنار رود میگذارد تا مردم بیایند و آنها را در آب بریزند و پرندگان بخورند؛ «خیلیها میآیند اینجا و دوست دارند به پرندگان غذا بدهند، اما نان یا چیز دیگری همراه ندارند، این نانها را اینجا میگذارم تا مردم برای پرندگان بریزند."» او که در سبد و پلاستیکش انواع و اقسام نان از بربری تا باگت دیده میشود ادامه میدهد: « از روزی که آب را باز کردن، هر روز یا اینجا یا سی و سه پل این کار را کردم، اینطوری هم مردم دعایم میکنند و هم پرندگان سیر میشوند و دوبار ثواب میکنم.»
«اصفهان بدون زاینده رود فرقی با دیگر شهرها ندارد» این سخن یکی از جوانان کرمانی است که برای دیدن زاینده رود به اصفهان سفر کرده است: « پارسال با خانواده به اصفهان آمدم، اما دیدن رود خشک واقعا برایم غم انگیز بود، وقتی فهمیدیم آب را باز کردن، به خانواده گفتم این رود الان دیدن دارد، اصفهان بدون زاینده رود معنایی ندارد.»
پلههای معروف پل خواجو شاید بهترین محل برای دیدن جریان آب باشد، سکوهای این پل خاطرات زیادی را برای اصفهانیها رقم زدهاند و حال جوانان زیادی از این فرصت ۲۰ روزه استفاده کردند و برای خاطره سازی روی این سکوها نشستهاند؛ در گوشهای از خواجو جوانی به تماشا جریان پل نشسته است، او از شهر جیرفت برای تماشای زاینده رود آمده است: « در ابتدا حس خوبی نداشتم که ۴۰۰ کیلومتر راه را به اصفهان آمدم ولی پس از دیدن آب بسیار خوشحال شدم چون تا به امروز زاینده رود جاری را در اصفهان ندیده بودم. بسیار دوست داشتم زاینده رود جاری را با چشمانم ببینم.»
مهدی که برای یک سفر کاری از تهران، رفت و آمدهای زیادی را به اصفهان داشته، اما تا به حال اصفهان را اینگونه ندیده است: « جمعیت بسیار زیادی در اینجا و سی و سه پل جمع شدهاند، تقریبا تمام دهانههای پل پر بود. شور و شوق مردم اصفهان برای زاینده رود بسیار جالب بود و همچین شوقی را در تمام سفرهایم به اصفهان در مردم این شهر ندیده بودم. آب که باز شده گویا زندگی مردم هم جریان پیدا کرده است، خانوادهها دورهم نشستهاند، میگویند و میخندند و شادند»
این قدرت آب است، قدرت زاینده رود، آبی که در بستر رود میرود، زندگی مردم اصفهان را تغییر میدهد، شور را در شهر بالا میبرد و مسافران را به این شهر میکشد. قدرت زاینده رود در زندگی مردم اصفهان و مسافرانی که به شوق دیدن آن به این شهر آمدهاند نمایان است، زاینده رود نیرو خود را حتی در ۲۰ روز جاری بودن نیز به رخ میکشد.
نظر شما