به گزارش ایمنا، باید گفت آنچه حائز اهمیت است تنها دسترسی به آب پاک نیست، بلکه طریقه مصرف صحیح آب نیز اهمیت دارد چون در صورت اتمام منابع آب شیرین، به دلیل وجود مقادیر زیاد نمک در آب دریا انسان قادر به نمکزدایی آن برای مصرف نخواهد بود و از آنجایی که هر فرد عادی بدون غذا میتواند دو تا سه هفته دوام آورد ولی زندگی بدون آب تنها دو تا سه روز امکان پذیر خواهد بود، بنابراین میتوان گفت آب ضرورتی بدون جایگزین برای حفظ بقای هر انسان و موجود زنده دیگری است.
از طرفی نیز آب شیرین موجود برای رفع نیازهای انسانی و حتی حیوانی بسیار محدود است و در حال حاضر اکثر کشورهای در حال توسعه و حتی کشورهای توسعه نیافته با مشکل بحران کمبود آب مواجه هستند و این مسأله روز به روز نیز شدت مییابد. کمبود آب، در واقع کمیابی منابع آب شیرین برای تأمین نیازهای آب است که در سال ۲۰۱۵ نیز از طرف مجمع اقتصادی جهانی به عنوان بزرگترین خطر جهانی در دهه پیش رو شناخته شده است. در گزارش پیش رو به بررسی پنج کشور با بحرانیترین وضعیت کمبود آب در سال ۲۰۱۸ پرداخته میشود.
سومالی
کشور آفریقایی سومالی، یکی از کشورهایی است که در زمینه کمبود آب با مشکلات اساسی درگیر است. این کشور در درون مرزهای خود درگیر جنگ است و هر ساله به دلیل کمبود آب، تلفات و قحطیهای زیادی را به خود میبیند. البته نه اینکه سومالی آب نداشته باشد، بلکه این کشور به دلیل فقدان رهبریِ صادقانه، از منابع آبی بی کران زیرزمینی و حتی جاری بر روی زمینهای خود محروم مانده است و مردم برای تهیه آب مورد نیاز روزانه خود مجبور به طی کردن مسیری طولانی هستند. آب غنیمتی گرانبها برای مردم کشور سومالی است در حالی که برای همسایگان آنها بهای ناچیزی دارد.
مصر
مشهورترین و بزرگترین رود جاری در این کشور، رود نیل است. همانطور که از تاریخ گسترده این سرزمین بر میآید این کشور به لحاظ فنی نباید درگیر مشکلات ناشی از کمبود آب باشد، ولی امروزه در زمره کشورهای مواجه با کم آبی قرار دارد چرا که پیشرفتهای صنعتی در قرن گذشته و ریختن پسماند این صنایع به آب نیل باعث آلودگی بیش از حد آن شده است به گونهای که آب رودخانه نیل به هیچ عنوان قابل استفاده برای نوشیدن و یا حتی دیگر مصارف خانگی نیست. از سویی سطح آبهای زیرزمینی نیل به حدی کاهش یافته که مردم دسترسی بسیار کمی به آب آشامیدنی دارند. علاوه بر این، مصر از سیستم آبیاری بسیار آشفته و نامنظمی استفاده میکند، لذا مردم مصر از بیماریهای گوناگونی در کنار عدم دسترسی به آب رنج میبرند.
سوریه
این کشور آسیای غربی که به دلیل جنگ سرد میان آمریکا و روسیه در وضعیت بدی به سر میبرد از بحران کمبود آب نیز در رنج است به گونهای که در بعضی بخشها این بحران به وضعیت نگران کنندهای رسیده است چرا که سوریه نه دارای منابع آب زیرزمینی است و نه در مناطق مختلف خود رودی جاری دارد. در این کشور سازمانهای دولتی و خصوصی بسیاری برای تامین آب آشامیدنی مورد نیاز مردم تأسیس شدهاند ولی شرایط رو به بدتر شدن میرود و در نتیجه مردم در حال مهاجرت به مناطقی با دسترسی به منابع آب هستند.
پاکستان
متأسفانه این کشور علیرغم وجود رودخانهها و دریاچههای بسیار با مشکل کم آبی مواجه است چرا که سیاستمداران آن با وجود قانون ممنوعیت بستن آب یک کشور به روی کشور دیگر، هیچ ادعا و اعتراضی نسبت به سد سازیهای بیشمار هندیان بر روی رودخانههای جاری که از سمت هند به پاکستان میرود، نداشته و حجم آب رودخانههای این کشور هر روز کمتر و کمتر میشود چرا که این آبها در خود هندوستان به مصرف میرسد. به واقع، بحران آب در پاکستان بسیار جدی است چرا که مردم تقریبا برای تمامی مصارف روزانه خود و آبیاریها از منابع زیرزمینی استفاده میکنند و نصف مردم دسترسی به آب پاک ندارند که این امر خود عاملی بر پیدایش و گسترش بیماریهای گوناگون است.
امروزه دسترسی به آب شیرین و پاک غنیمتی ارزشمند است اما در صورت عدم صرفه جویی و به کارگیری مراقبتهای ویژه از جمله جلوگیری از آلودگی آبها و حفظ این منابع ارزشمند برای آیندگان، نتایج دردناکی حاصل خواهد شد و هیچ راهی برای ادامه حیات باقی نخواهد ماند چرا که بدون آب، زندگی ممکن نیست. تمامی انسانها موظفند با به کارگیری عادات صحیح در بهره برداری و استفاده از آب، این موهبت بی جایگزین را پاس بدارند و آن را به آیندگان نیز عرضه نمایند و اینگونه هم خود از آب سالم بهرهمند شوند و هم نسلهای آینده را از آن بهرهمند کنند.
نظر شما