به گزارش خبرنگار ایمنا، ۱۰ شب ابتدایی محرم در کنار هر کدام یک از میعادگاه های عزاداری شهر اصفهان که آرام بگیری، مانند دیگر نقاط شیعه‌نشین این سرزمین دسته‌های مردم را خواهی دید که به قطره‌هایی مانند شده‌اند که در بقاع متبرکه به دریای خروشان مکتب حسین (ع) متصل می‌شوند. همان‌هایی که حول کعبه مظلومیت اباعبدالله الحسین علیه السلام گرد آمده، با جامه‌های سیاه خویش احرام کرده و این بار نوای توحید را لبیک گویان به پیشگاه امام خویش، سر می‌دهند.
سنت میزبانی از عزاداران برای برپایی شعائر حسینی را، امامزاده‌های شهر این شب‌ها به بهترین شکل انجام می‌دهند و امامزاده اسماعیل که مقبره او در خیابان هاتف اصفهان قرار دارد، شاید این سنت را بیش از سایرین زنده نگاه می‌دارد چراکه از نوادگان امام مجتبی علیه السلام است و مگر می‌شود نام برادر معصوم امام حسین را کنار عاشورا شنید و این کلام نورانی او را به یاد نیاورد: لا یوم کیومک یا اباعبدالله...
در مقابل سر در تاریخی امامزاده که بایستی، دسته‌ها دقایق بسیاری را در صف انتظار مانده‌اند تا نوبت هیئت و دسته آنها که شد همراه با شعرخوانی های معمول و برپایی سنت‌های خویش در ایام عزاداری، داخل شوند و در مقابل جماعت حاضر در امامزاده آیین عزای خود را برپا کنند.
برخی از آنها گروه‌های تعزیه همراه خود دارند، بعضی مارش عزا می نوازند، عده ای دسته زنجیرزنی هستند و عده ای سینه زنان وارد حیات بزرگ امامزاده می شوند که این شب ها و درست بالای جایگاه اصلی به طور نصفه و نیمه مسقف شده است تا اگر در این فصل گرم سال نم بارانی از آسمان بارید، جایگاه را خیس نکند. جایگاهی که با پرچم و بیرق های بعضا قدیمی، علم های بزرگ و کوچک و همچنین تمثال خادمان درگذشته هیئت پوشانده شده است و اگر غیر از این شب و روزها که شکل اصلی امامزاده برای تبدیل شدن به حسینیه تغییر کرده، سراغ مکان امامزاده بیایی همین دیوارها که با پارچه و پرچم و علم پوشانده شده، کتیبه و کاشی هایی را در خود جا داده اند که هر کدام تاریخ مردمان این شهر را در خود جای داده اند.
این شب ها حضور در امامزاده ها یک خوبی منحصر به فرد دارد و آن هم حاضر شدن دسته های گوناگون با آداب و رسوم مختلف خود در عزاداری محرم است. یکی از این دسته‌ها هیئت زنجیرزنان حسینیه آفاران اصفهان بود که زنجیرزنان هیئت را درپی خود وارد امامزاده می‌کنند تا پیش از آغاز نوحه خوانی مجلس را برای پذیرایی از هیئت آماده کنند.
توقف چند دقیقه ای در این مکان که بهانه نوشتن این کلمات است باعث می‌شود به خوبی هماهنگی هارمونی وار فضای ماتم زده امامزاده اسماعیل را با حضور زن و مرد و پیر و جوان و کودک حاضر زیر سایه پرچم دین احساس و این‌گونه مجعزه اعتقاد و باور را در زندگی اجتماعی این شهر لمس کنی.
نظر شما