۱۱ تیر ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۹
او «مولانا صائب» است

صائب تنها یک شاعر نیست، یک حس است، ذوق هنگام خواندن شعر است. صائب، عشقی است که جاری می‌شود در میان ادب و هنر... . او را «مولانا صائب» می‌خوانند، نه صائب تبریزی و نه صائب اصفهانی، او را مولانا صائب می‌خوانند چون صائبی برای جهان است.

مصطفی هادوی، صائب‌شناس اصفهانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به دهم تیرماه روز بزرگداشت صائب، اظهار کرد: در طول تاریخ، صائب به‌قدری مظلوم واقع شد که هیچ‌کس نمی‌داند صائب، تبریزی بود یا اصفهانی. زمانی صائب به خواب صغیر اصفهانی می‌آید و در عالم خواب به صغیر اصفهانی می‌گوید "من نه اصفهانی هستم و نه تبریزی...من جهانیم".

وی با بیان اینکه پدر صائب، در شهر تبریز تاجر بوده است، افزود: صائب چند صباحی در جوار پدر به تجارت پرداخت، اما به‌دلیل وجود ذوق ادبی در روحش دست از تجارت می‌کشد و همراه پدر و چند تن از دوستان و تبریزی‌ها به اصفهان می‌آیند و در اصفهان در باغ صائب کنونی ساکن می‌شوند.

شهیر اصفهانی با اشاره به محل تولد و  وفات صائب در اصفهان، تصریح کرد: صائب قسمت اعظمی از زندگی خود را به دلیل بی‌توجهی پادشاهان صفوی نسبت به شعر و ادب پارسی در هندوستان گذراند و  دوهزار بیت درباره وصف اصفهان سرود.

هادوی افزود: پس از ۱۲ سال تلاش برای شناخت مولانا صائب، کتابی به عنوان "در مکتب صائب" نگاشتم که پس از نگارش این کتاب، دستوری برای ساخت و ترمیم باغ صائبیه توسط  شهرداری صادر شد.

وی با بیان اینکه صائب شاعری جهانی است، گفت: نباید اختلاف به وجود آید که صائب از تبریز است یا از اصفهان، بلکه صائب، جهانی است و از همین رو وی را مولانا صائب می‌خوانیم.

شهیر اصفهانی با بیان اینکه آرامگاه صائب می‌تواند مکانی برای حضور گردشگران باشد، گفت: باید صائب را بیش از پیش به دنیا معرفی کنیم تا آرامگاه وی یعنی "صائبیه" به یک مکان گردشگری تبدیل شود.

برای هر کسی که او را می‌خوانَد، می‌فهمد و با بیت بیت اشعارش زندگی می‌کند ... اشعاری که به گفته خودش از دلها پاک نمی‌شوند: "محو کی از صفحه دلها شود آثار من/ من همان ذوقم که می‌یابند از گفتار من

کد خبر 347316

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.