میرزا آقا امامی، مبدع تابلوی سوخت بود

مدیر مجموعه تاریخی، فرهنگی و مذهبی تخت فولاد اصفهان گفت: گنجینه بی‌نظیر تخت فولاد، آرامگاه بزرگانی است که در زمان حیات خود، مبدع و احیاگر هنرهای هویت‌مند بوده‌اند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، سیدعلی معرک نژاد، شامگاه پنجشنبه ۶ اردیبهشت ماه در شب نشینی اهالی شعر، ادب و هنر در بزرگداشت حاج میرزا آقا امامی، نگارگر برجسته اصفهانی که در تکیه سیدالعراقین تخت فولاد به عنوان یکی از برنامه های هفته فرهنگی اصفهان که به همت سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی برگزار می شود، برپا شد، اظهار کرد: علمای بزرگی که اینجا آرمیده‌اند، هر کدام با آثار خود، ریشه‌های هویتی این مرز و بوم را محکم کرده و تاریخ‌ساز شده‌اند. اکنون آثار آنها در بسیاری از موزه‌های دنیا نگهداری می‌شود. با این حال این بزرگان آنچه را که باید انجام داده‌اند و اکنون وظیفه ما، این است که آنها را بشناسیم و از منش و کردارشان برای خود و آیندگانمان درس بگیریم.

وی ادامه داد: اکنون در تلاشیم برای شناخت بهتر این بزرگان، ویژه برنامه‌هایی را ارائه دهیم که یکی از آنها، برنامه «شب مهتاب» است که نخستین دوره آن، بزرگداشت استاد جلال‌الدین همایی، ادیب و تاریخ نگار معاصر و دومین دوره آن، بزرگداشت عبدالمجید طالقانی، خوشنویس، شاعر و عارف اصفهانی بود و اکنون هم به بهانه هفته فرهنگی اصفهان، یاد و خاطره حاج میرزا آقا امامی، نقاش و نگارگر اصفهانی را گرامی می‌داریم.

همچنین مهدی وفامهر، پژوهشگر حوزه فرهنگ و هنر در این جلسه گفت: میرزا آقا امامی در میان نسل جوان امروزی کمتر شناخته شده و حتی دانشجویان رشته هنر هم او را کمتر می‌شناسند، اما سؤالی که مطرح است، این است که میرزا آقا امامی که در زمان حیاتش بسیار معروف بود، چرا اکنون کمتر شناخته می‌شود؟ پاسخ این است که اکنون به رشته هنری این استاد پرداخته نمی‌شود و تابلوی سوخت خلق نمی‌شود و در حال فراموشی است.

این پژوهشگر حوزه فرهنگ و ادب ادامه داد: اگر بخواهیم این استاد را به طور کامل بشناسیم، می‌توانیم از راه آثار هنری‌اش او را بشناسیم، آثار گران‌قدر و گران قیمتی که اکنون در مجموعه‌های خصوصی نگه‌داری می‌شوند و برای عموم مردم، قابل دسترسی نیست. آثاری که عموم مردم می‌توانند از آن بازدید کنند، در موزه هنرهای تزئینی، موزه هنرهای ملی و کاخ موزه صاحبقرانیه نگه‌داری می‌شوند.

وفامهر با بیان اینکه آثاری از استاد امامی همچون هنر سوخت، کاشی و زیرلاکی که در مجموعه بنیاد مستضعیفین نگه‌داری می‌شوند، قابل بازدید برای عموم نیستند، افزود: به دلیل تعداد کم آثاری که قابل بازدید برای عموم هستند، طبیعی است که شناخت کاملی از استاد امامی نداشته باشیم، اما مسئله اینجاست که چگونه می‌شود فردی تا این اندازه معروف باشد، آثار بسیاری در زمینه‌های گوناگون از خود برجای بگذارد، در زمان حیات خود، کارگاه بزرگی راه‌اندازی کند و از راه هنر، ثروت بسیاری به دست آورد؟

وی اظهار کرد: میرزا آقا امامی در رشته‌های گوناگونی همچون مینیاتور روی کاغذ، نگارگری، تابلوی معرق سوخت که از راه آن بسیار معروف شد، زیرلاکی‌های در، جعبه، قاب و کاشی‌های هفت‌رنگی، طراحی پارچه و کارگاه فرش کار می‌کرد.

این پژوهشگر حوزه فرهنگ و ادب در رابطه با هنر معرق سوخت این استاد گفت: تابلوی «معراج»، یکی از آثار سوخت میرزا آقا امامی است. در بسیاری از آثار او، یک گل مشاهده می‌شود که حاصل تعداد بسیاری از برش‌های چرمی است، به گونه‌ای که نقش را روی چرم طراحی می کرد و برش می‌داد و از کنار هم چسباندن آنها، این نقش‌ها به وجود می‌آمد.

وفامهر ادامه داد: پیشینه معرق چرم، طراحی روی جلدهای کتاب‌ها در دوره تیموری بوده است، اما به خاطر تعداد بسیاری از افراد که به این هنر علاقه داشته‌اند، میرزا آقا امامی به جای جلد سوخت، تابوی سوخت را ابداع کرد. البته او کتیبه‌هایی هم درزمینه خوش‌نویسی روی چرم به صورت برش‌های چرمی داشته است.

وی در رابطه با هنر نقاشی روی در این استاد بیان کرد: در آن روزگار، درهای صفوی علاقه‌مندان بسیاری داشته و با ظرافت بسیاری هم طراحی می‌شده‌اند. در همین راستا، میرزا آقا امامی، درهایی را که تنها یک روی آن نقاشی می‌شد، ابداع کرد که اکنون در موزه هنرهای ملی نگه‌داری می‌شود.

این پژوهشگر حوزه فرهنگ و ادب افزود: در آن روزگار، تصویرسازی کتب خطی هم کم شده بود و سفارش دهندگان آن کم شده بودند، در همین راستا، میرزا آقا امامی، داستان‌های شاهنامه را روی درها حک و نقاشی می‌کرد.

وفامهر اظهار کرد: سوال اینجا است که او چگونه توانسته تابلوهای بسیاری با ظرافت و سختی زیاد کار کند؟ درواقع شاید به همین خاطر بوده که استاد امامی، تعداد بسیاری شاگرد داشته، به گونه‌ای که در کارگاهی در بازار قیصریه، حدود ۲۵ هنرآموز داشته که استاد مهرداد خطایی و دیگر استادان نگارگری، در آن روزگار، شاگرد او بوده‌اند.

وی با بیان اینکه در آن روزگار، همه مراحل تولید کار از جمله تهیه رنگ را خود افراد انجام می‌دادند، افزود: پاسخ همه سؤالات ما درباره استاد امامی این است که او به جز اینکه یک هنرمند بود، یک مدیر هنری بسیار توانمند هم بود. همانطور که کارگاه او، یکی از مراکز پررونق هنری بود و امکان بازدید را برای شهروندان و توریست‌ها از مراحل تولید کار فراهم می‌کرد.

به گزارش ایمنا، در این مراسم از اثر رنگ و روغن استاد مجید جلیلی که چهره میرزا آقا امامی را به تصویر کشیده بود، رونمایی و این اثر، به مهمان ویژه برنامه، زینت‌السادات امامی، فرزند استاد امامی تقدیم شد.

نمایشگاهی از تصاویر استاد امامی هم در این محل برگزار شد و چند نفر از مدیران شهری اصفهان هم در این مراسم حضور داشتند.

کد خبر 342522

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.