جوانان فامیل دوست داشتند خطبه عقدشان را آیت الله بخواند

رفسنجان شهرستانی کوچک و کویری است که نه همچون شهرهای شمالی، طبیعت زیبا و دلفریبی دارد و نه مرکز و قطب صنعت و تجارت کشور است، با این حال همه ایرانیها اسم این شهرستان کوچک را شنیده اند و تا حدودی آن را می شناسند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، رفسنجان به دو دلیل عمده برای مردم ایران و حتی جهان شناخته شده و معروف است یکی به خاطر پسته های مرغوبش که جزء مهمترین صادرات غیر نفتی ایران به شمار می آید و عامل مهمتر معروفیت رفسنجان، به شخصیت محبوب و جهانی آیت الله هاشمی رفسنجانی بر می گردد که در روستای بَهرمان از توابع بخش نوق شهرستان رفسنجان به دنیا آمد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در آنجا سپری کرد.

پدر علی اکبر هاشمی رفسنجانی دارای تحصیلات حوزوی و البته باغدار و تاجر پسته بود و در نتیجه این تمکن مالی و پیشینه حوزوی، به صورت توأمان آینده سیاسی فرزند را شکل داد. هاشمی تحصیل را، از سن پنج سالگی در مکتب خانه‌ای در نوق آغاز کرد، در سن ۱۴ سالگی به قم رفت و به تحصیل علوم دینی پرداخت و به درجه اجتهاد نائل گردید و در سال ۱۳۳۷ با «عفت مرعشی» که دختری از خانواده روحانی و از نوادگان سید محمد کاظم طباطبایی یزدی است، ازدواج کرد. ثمره این ازدواج پنج فرزند به ترتیب به نامهای فاطمه، محسن، فائزه، مهدی و یاسر است.

هاشمی رفسنجانی فعالیت سیاسی خود را از سال ۱۳۴۰ آغاز کرد. او در دوران قبل از انقلاب، بسیار به امام نزدیک بود و در طول نهضت امام خمینی (ره) به صورت یک عضو فعال و همیشه در صحنه حضور داشت.

اکبر هاشمی بهرمانی، روحانی و سیاستمدار، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رییس اسبق مجلس خبرگان رهبری، نخستین رییس مجلس ایران و چهارمین رییس جمهور ایران در دو دوره پیاپی بین سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ بود و به عنوان یکی از پرنفوذترین شخصیت‌های سیاسی جمهوری اسلامی و جهان شناخته می‌شود.

با وجود چنین سابقه ملی و بین المللی، هاشمی هیچ گاه روابط  خانوادگی خود با اقوامش در رفسنجان را قطع نکرد و پیوندی ناگسستنی با آنها داشت. بدین لحاظ خبرنگار ایمنا به گفت‌وگو با برخی از اقوام دور و نزدیک ایشان در شهرستان رفسنجان پرداخته که صحبتهایی جذاب و شنیده نشده از ویژگیها، اخلاق و خصوصیات خاص هاشمی رفسنجایی در جمع های فامیلی دارند.

مسافران از دیدن رفسنجان شگفت زده می شوند

محسن صفریان، از اقوام آیت الله هاشمی به رفتار دوستانه و بسیار پر عطوفت وی اشاره می کند و می گوید: آقای هاشمی پسر عمه پدر و مادر من هستند و ارادت و علاقه بسیاری به اقوام خود در رفسنجان داشتند؛ محال بود سفری به استان کرمان بکنند و به اقوام خود در رفسنجان و بَهرمان سر نزنند.

وی می افزاید: خواهران ایشان هنوز هم در بهرمان زندگی می کنند و زندگی بسیار ساده ای هم دارند که شاید در باور خیلی ها نگنجد و آقای هاشمی در سفرهای خود به استان، اهتمام خاصی داشتند که حتما به دیدار خواهران خود بروند و جویای احوال آنها شوند.

صفریان می گوید: دیدارهای فامیلی ایشان با اقوام بدون محافظ و مراقب صورت می گرفت؛ هر چند همیشه جوانب امنیتی لحاظ می شد.

 عضو هیات علمی دانشگاه آزاد رفسنجان می افزاید: آقای هاشمی بچه های فامیل را بسیار دوست داشت؛ البته از آنجا که امکان دیدارهای فامیلی، کم و با فاصله فراهم می شد، در برخی مواقع حتی بچه های ما را ندیده بودند و نمی شناختند؛ اما مشتاق بودند که آنها را معرفی کنیم و بسیار به آنها ابراز علاقه می کردند.

صفریان خاطر نشان می کند: بر خلاف برخی مقامات کشوری که نگاه بخشی و استانی دارند، آقای هاشمی کاملا رویکرد ملی داشت و ضمن ارادتی که به مردم رفسنجان داشت، اولویت را به مسائل کشوری می داد.

وی می افزاید: این مسأله تا جایی است که امروزه کسانی که به شهرستان رفسنجان سفر می کنند در درجه اول شگفت زده می شوند چرا که تصورشان این بوده که آیت الله هاشمی خیلی به شهر خودشان رسیده اند و این شهر باید موقعیت و جایگاه خاصی داشته باشد، در حالی که اولویت آقای هاشمی شهرشان نبود و نگاهش به مسائل، کشوری و ملی بود. جالب است برای شما بگوییم که حتی جاده بهرمان نوق(روستای آیت الله هاشمی) تنها جاده در رفسنجان است که هنوز دو طرفه نشده و البته تلفات انسانی هم در آن بسیار بالاست.

هاشمی رفسنجانی اولویت را به ایران می داد نه رفسنجان

حجت الاسلام علی هاشمیان، خواهر زاده آیت الله هاشمی است و خصوصیت و ویژگی بارز وی را مهربانی و محبت فراوان می داند و می گوید: آقای هاشمی با وجود مسئولیتها و دغدغه های فراوانی که داشتند، هیچ گاه از حال اقوام و نزدیکان خود غافل نمی شدند و هر گاه یکی از ما را می دیدند، نه تنها احوال خودمان، بلکه سراغ همه اقوام و نزدیکان دیگر را هم می گرفتند و جویای حال و اوضاع آنها می شدند.

هاشمیان می افزاید: هر چند هاشمی به دلیل موقعیتی که داشت همیشه به ناچار با تیم حفاظتی سفر می کرد، اما محافظان وی به جمع فامیل ورود نمی کردند و بنابراین گفت‌و گوها و دیدارهای ما کاملا صمیمانه و نزدیک بود.   

حجت الاسلام علی هاشمیان که رییس شورای اسلامی استان کرمان و شورای شهر رفسنجان نیز است،  در رابطه با موضوع گفت‌و گوهای خانوادگی با آیت الله هاشمی می گوید: علاوه بر احوالپرسی های رایج فامیلی، ما گاهی با گلایه از ایشان درخواست می کردیم که کمی بیشتر به شهر و استان خود برسند؛ اما ایشان در پاسخ می گفتند من رییس جمهور کل ایران هستم و جاهایی با وضعیت بدتر از رفسنجان هم وجود دارد، البته آقای هاشمی از اقدامات فرماندار و مقامات شهری که در حیطه قانون صورت می گرفت، حمایت می کردند، اما هیچ نگاه ویژه ای به رفسنجان نداشتند.

وی می افزاید: مهمترین دغدغه آقای هاشمی همواره این بود که اهدافی که انقلاب بواسطه آنها شکل گرفت، انحراف پیدا نکند و به سمت و سویی که از ابتدا مد نظر بود، برود. البته عملکرد دولت قبل هم یکی از مسائلی بود که به شدت ایشان را نگران می کرد.

هاشمیان می گوید: بی شک می توان منش قرآنی و دینی را مهمترین میراث هاشمی رفسنجانی برای عرصه سیاسی ایران دانست.

جوانان فامیل دوست داشتند خطبه عقدشان را آیت الله بخواند

مریم قرشی که مادرش دختر عموی عفت مرعشی است به خبرنگار ایمنا می گوید: آقای هاشمی بسیار علاقه مند بودند که با همه فامیل در رفسنجان در ارتباط باشند و در عین حال به دلیل مسائل امنیتی، امکان مسافرتهای مکرر ایشان وجود نداشت؛ به همین دلیل  هر سال یک مهمانی افطاری به خرج خودشان در مجمع تشخیص برگزار و از همه اقوام برای حضور در این مهمانی دعوت می کردند.

وی می افزاید: یکی از علایق جوانهای فامیل این بود که خطبه عقدشان را آیت الله هاشمی بخواند و خواهر و برادر من را نیز آقای هاشمی عقد کردند. دلیل این تمایل جوانان فامیل هم این بود که آقای هاشمی نه تنها شخصیت بسیار محبوبی داشت، بلکه در جمع فامیل شوخ طبع بود و برخوردی بسیار صمیمانه داشت.

قریشی که سردفتر اسناد رسمی است با خنده ادامه می دهد: چندین سال پیش که به خانه آقای هاشمی رفته بودیم، من کوچک و در حال شیطنت بودم و داماد جدیدمان مجبور بود مرتب من را بگیرد. آقای هاشمی به پدرم گفتند «معلوم است که داماد نگرفته ای، پرستار بچه می خواستی».

آقای هاشمی به نظرات همسرش احترام زیادی می گذاشت

وی همچنین می گوید: بیشتر مواقع  که برای دیدار با همسر آقای هاشمی  به منزل ایشان در تهران می رفتیم؛ آقای هاشمی در خانه نبود، اما در مجموع ایشان بسیار مهربان و خانواده دوست بود و ضمن اینکه در خانه دارای اقتدار و احترام بود، اما همه چیز همانطور که همسرشان می خواستند  پیش می رفت و انجام می شد.

قریشی ادامه می دهد: همسر آقای هاشمی هم برای پیشرفت ایشان زحمتها و فداکاریهای زیادی متحمل شدند و اگر فداکاریهای عفت خانم نبود، آقای هاشمی، آیت الله هاشمی امروز نمی شد.

هاشمی زیاد صحبت نمی کرد، بیشتر گوش می داد

«علی خدابخشی» خواهر زاده عفت مرعشی هم زندگی معمولی و ساده خانواده هاشمی را جالبترین بخش زندگی آنها می داند و به خبرنگار ایمنا می گوید: زندگی و مناسبات خانوادگی آقای هاشمی به نحوی بود که اگر کسی نمی دانست که ایشان رییس جمهور کشور و دارای مناصب بالای حکومتی است، محال بود بتواند از زندگی شخصی آنها پی به این قضیه ببرد.

خدا بخشی با بیان اینکه هاشمی رفسنجانی بسیار فامیل دوست بود و از دیدن اقوام بسیار خوشحال می شد، می افزاید: رفتار آقای هاشمی و اعضای خانواده ایشان، شئونات زندگی آنها، غذاهایی که برای خود یا مهمانان تدارک می دیدند و همینطور نوع لباس پوشیدن آنها در جمع های خانوادگی و خصوصی به حدی ساده و معمولی بود که حتی برخی افراد عادی هم دیگر اینگونه زندگی نمی کنند.

وی خاطر نشان می کند: از خصوصیات برجسته آقای هاشمی این بود که ایشان بسیار اهل مطالعه و کتاب بود و چه در سفرهایی که ما ایشان را همراهی می کردیم و چه در خانه مدام  کتابی در دست داشتند و در حال مطالعه بودند و کتابهای متنوعی هم می خواندند. زمانی که مسائل سال ۸۸ اتفاق افتاده بود، من دانشجو بودم و به دیدار آقای هاشمی رفتم ایشان در رابطه با نظر دانشجویان در مورد این حوادث و وضعیت دانشگاهها سؤال کردند و بعد به دقت به حرفهای من گوش دادند. اساساً هاشمی در جمع فامیل زیاد صحبت نمی کرد و بیشتر به حرفهای ما گوش می داد.  

خدابخشی می گوید: هاشمی رفسنجانی آرامش عجیبی داشت و احوال ایشان در اکثر مواقع ثابت بود، حتی زمانی که کشور دچار مسائل حادی می شد هیچ تغییری در وضعیت ظاهری هاشمی ایجاد نمی شد و ما هیچ گاه در ایشان حالتی از اضطراب و نگرانی ندیدیم.

به گزارش ایمنا، هاشمی رفسنجانی تنها برای اقوام و نزدیکانش شخصیتی دوست داشتنی و به یاد مادنی نبود، هر چند مردم استان کرمان و به ویژه رفسنجان معتقدند نصیب چندانی از سمتهای کشوری فرزند برومند دیار خود نبرده اند، اما میراث هاشمی برای ایران گنجنیه ای ارزشمند و ستودنی است.

 در طول سالها ریاست او در پستهای کلیدی جمهوری اسلامی، نه طرح انتقال آبی برای آبیاری باغهای تشنه و رو به خشکی پسته رفسنجان عملیاتی شد، نه استان کرمان به مرکز تجارت و صنعت جنوب شرق کشور تبدیل گردید و نه حتی جاده روستای محل تولد هاشمی بازسازی و ترمیم شد، اما جهت گیری هایی در عرصه سیاست و اقتصاد ایران صورت گرفت، که مسیر توسعه و پیشرفت کشور را فراهم کرد. برنامه‌های اقتصادی رییس جمهور دوران سازندگی بر پایه سه محور «حرکت به سمت اقتصاد آزاد»، «کاهش دخالت دولت در اقتصاد» و «تعامل بین المللی با هدف توسعه اقتصادی» بنا شده بود که همچنان نیز جزء اولویتها و ملزومات توسعه اقتصادی ایران شمار می رود.

سیاستهایی که ایران جنگ زده دهه ۶۰ را از حالت بحرانی خارج و رشد تولید ناخالص داخلی کشور که در دوران جنگ تحمیلی به منفی ۵/ ۵ درصد رسیده ‌بود را به بیش از ۶ درصد افزایش داد.

هاشمی رفسنجانی، در شرایطی که همه دنیا یکپارچه در مقابل ایران ایستاده بود و در زمان جنگ تحمیلی در جبهه دشمن ایران قرار گرفته بود، سنگ بنای تنش زدایی، میانه روی و تعادل را در کشور بنا گذاشت و با ایجاد تعامل مثبت با کشورهای منطقه و جهان، ایران را به محیطی امن، با ثبات و مقتدر برای همه ایرانیها تبدیل کرد.

به خاطر همین چیزهاست که هاشمی نه فقط در بین اقوام و خویشاوندان نزدیکش، بلکه برای همه مردم ایران و سران جهان شخصیتی تاثیرگذار و منحصربه‌فرد است.

گزارش از: اعظم ملایی- سرویس سیاسی ایمنا

کد خبر 334142

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • علی RO ۱۳:۵۴ - ۱۳۹۶/۱۰/۱۹
    1 0
    بسیار عالی
  • منيره عبداللهي US ۱۹:۱۱ - ۱۳۹۶/۱۰/۱۹
    1 0
    عالي