به گزارش خبرگزاری ایمنا، نوجوانی مرحله‌ای از زندگی و دارای ویژگی‌هایی ازجمله افزایش هیجان و عواطف، ترس، محبت، خشم، تغییرات جسمی، استقلال و زودرنجی است و اطرافیان، به‌ویژه والدین نقش مؤثری در کنترل این رفتار در نوجوانان دارند. گرچه نوجوان بیشتر وقت خود را در کنار همسالان و گروه دوستان می‌گذراند، اما تمایل به گوشه‌گیری و غرق‌شدن در افکار و آرزوها در او وجود دارد. انزوا و گوشه‌گیری، ازجمله معضلات دوران نوجوانی است که با درمان نشدن، مشکلات بزرگتری را در آینده برای فرد ایجاد می‌کند.
کم‌رویی و انزواطلبی
کم‌رویی و انزواطلبی از رفتارهای شایعی است که فرد را به‌شدت آزار می‌دهد و اگر درمان نشود، موجب بروز مشکلات دیگری مانند نبود اعتمادبه‌نفس، افسردگی، اضطراب و زودرنجی می‌شود. همچنین نداشتن احساس توانمندی، پایین‌بودن عزت‌نفس و ناتوانی در بروز احساسات، بیان افکار و نظریات، باعث جدایی فرد از فعالیت‌های گروهی می‌شود. عوامل متعددی ازجمله غم و اندوه شدید و مداوم، فقر و تنگدستی، ضعف و نقص جسمانی، احساس حقارت شدید، عقب‌ماندگی درسی، پذیرفته‌نشدن در خانه و مدرسه، احساس ترس و نا امنی، نابسامانی‌های خانوادگی، جدایی والدین، بی‌پاسخ ماندن پرسش‌های کنجکاوانه، بی‌حوصلگی در برقراری ارتباط سالم با نوجوان، نبود الگوی اجتماعی مطلوب در خانه، محرومیت از محبت مادر، حضور نداشتن پدر در خانواده، اعتیاد والدین، اختلال در غدد فوق کلیوی، بیماری‌های طولانی‌مدت نوجوان، انتقال فرد به مدرسه و مکان نوین، تبعیض، انتقادها و بهانه‌گیری‌های مستمر و بی‌مورد برخی والدین و معلمان، در بروز گوشه‌گیری نقش مهمی دارند و البته، در خود فرورفتن نوجوان در دوره بلوغ نیز ممکن است به گوشه‌گیری منجر شود.
عوامل زمینه‌ساز گوشه‌گیری
به گزارش پایگاه خبری پلیس، به‌این‌وسیله نوجوان می‌خواهد به چراهای درونی و کنجکاوی‌های ذهنش پاسخ دهد؛ درنتیجه باید عوامل زمینه‌ساز گوشه‌گیری نظیر تحقیر و احساس گناه در نوجوان از بین برود که در این زمینه، روان‌درمانی و مشاوره فردی و گروهی می‌تواند در رفع گوشه‌گیری مؤثر باشد. ناتوانی در برقراری رابطه با دوستان و معلمان، فرار از فعالیت‌های اجتماعی و به تعویق انداختن کارها، بی‌حوصلگی و احساس خستگی و نگرانی از آینده، کمک نخواستن از دیگران هنگام نیاز، سازش با وضع موجود و اعتراض نکردن به آن حتی درصورت احساس ناراحتی و نگرانی، ابراز وجود نکردن، تسلیم‌نشدن در برابر خواسته‌های دیگران، اجتناب از رقابت، درون‌گرایی و در خود فرورفتن، زود گریستن، غیبت از مدرسه، نداشتن تمرکز حواس، اختلال در خواب و خوراک، نادیده و نشنیده گرفتن پرسش‌های اطرافیان و...، از نشانه‌های گوشه‌گیری و منزوی‌بودن فرد است. گردش‌های علمی، تشویق به سخن گفتن در حضور والدین، دوستان و بستگان و همچنین جرأت‌دادن به نوجوان، به این معنی که بتواند در برابر جمع سخن بگوید و در فعالیت‌های هنری و در نمایشنامه‌ها مشارکت کند، ازجمله کارهایی است که مهارت‌های اجتماعی نوجوان را افزایش می‌دهد.
نظر شما