به گزارش خبرنگار ایمنا، موضوع اصلی «چتر خاکستری»، خو گرفتن به عادت‌ها است و ایدۀ اولیۀ آن بر اساس جملۀ مشهور آغازین کتاب «بوف کور» اثر صادق هدایت شکل‌گرفته: «در زندگی زخم‌هایی هست که مثل خوره روح آدم را در انزوا می‌خورد و می‌تراشد.»
محمد پوستین‌دوز، کارگردان این فیلم که در جلسۀ رونمایی از فیلمش حضور داشت، در مورد این فیلم گفت: طرح اولیۀ فیلم توسط علی عزیزی نوشته شد و با مشورتی که با آرش ملت داشتم، نظر او را نیز جویا شدم و درنهایت طرح به چند صورت بازنویسی شد. با نظر علی حسین زاده، مدیر فیلمبرداری فیلم ترجیح دادیم لوکیشن را تغییر دهیم، فیلم‌نامه در پارک می‌گذشت، اما ما تصمیم گرفتیم آن را در یک خانه تصویربرداری کنیم.
وی افزود: با توجه به این‌که فیلم، یک بازیگر بیشتر نداشت و ما بیشتر در منزل تمرین می‌کردیم، پیش‌تولید نزدیک به 5 ماه طول کشید.
امین قشقاییان، سازنده فیلم کوتاه و منتقد حاضر در این جلسه دربارۀ «چتر خاکستری» اظهار داشت: اتفاق خیلی خوبی که در سه سال اخیر در سینمای اصفهان افتاده، این است که فیلم‌ها رشد خوبی داشته و می‌توانیم در این زمینه با سینمای کوتاه تهران هم رقابت کنیم.
وی افزود: من دورادور در جریان تولید این فیلم بودم و می‌دانم کارگردان برای ساختن آن ریسک کرد، چراکه فیلم‌نامه‌ای را انتخاب کرد که بسیاری نمی‌پذیرفتند و آن را تغییر زیادی داد تا به شکل فعلی رسید. گرچه در اثر فعلی هنوز به برخی سؤالات، پاسخ داده نشده و با مخاطب تا آخر باقی می‌ماند، اما می‌توان گفت سطح فیلم حرفه‌ای است و بیننده را درگیر فضای خود می‌کند.
بهنام تاجمیر ریاحی، فیلم‌بردار و مجری برنامه، هم خطاب به کارگردان فیلم در مورد شیوه رسیدن به فضای اثر و نوع ارتباط‌گیری او با عوامل پرسید و پوستین‌دوز چنین پاسخ داد: در مورد تغییر لوکیشن با فیلم‌نامه‌نویس آن صحبت کردم و وقتی توضیح دادم با استفاده از لوکیشن داخلی بیشتر می‌توانیم به کاراکتر نزدیک شویم، او با روی باز پذیرفت. عده‌ای معتقدند به پلان ترک داشتن دیوار نیازی نبود، اما من ترجیح دادم برای نشان دادن فروپاشی شخصیت داستان، آن را در قاب بگنجانم.
پوستین‌دوز همچنین درباره انتخاب نور فیلم گفت: شخصیت قصۀ ما به چتر وابستگی دارد، به همین دلیل تم نوری زردی را در تمام لوکیشن های داخلی و خارجی استفاده کردیم. دو رنگ مکمل هم در فیلم می‌بینیم، نور سرد رو به آبی و نور گرم رو به نارنجی. این انتخاب آگاهانه بود. درواقع یکی از دلایلی که از اتمسفر فیلم لذت می‌بریم، نوع رنگ‌های انتخاب‌شده در آن است که مثل چتر، همیشه وجود دارند.
قشقاییان با اشاره به صداگذاری خوب فیلم اظهار داشت: مخاطبان در اکران رونمایی فیلم در نگارستان امام خمینی، این صدا را از دست دادند، صداگذاری بسیار حرفه‌ای که از طریق پخش با یک سیستم صوتی درست متوجه خواهید شد چقدر به فضای فیلم کمک کرده است.
وی ادامه داد: فیلم کوتاه برشی از یک اتفاق است و فیلم «چتر خاکستری» برشی بود از چیزی که ما از قبل و بعدازآن آگاه نبودیم.
پوستین‌دوز در این رابطه گفت: دوست داشتیم فیلم به‌گونه‌ای پیش برود که مخاطب با یک پس‌زمینه ذهنی به فرامتن برسد. درواقع با عنصر چتر می‌خواستیم خلوتگاه ذهنی این نویسنده را نشان دهیم، خلوتگاهی در یک حلقۀ عادت که دایره وار و بی‌پایان ادامه می‌یابد. نشان دادن این دغدغۀ درونی به شکل بیرونی سخت بود و مخاطب باید برای فهم آن از داشته‌های ذهنی خود استفاده کند و توضیح منتقد هم تکمیل‌کننده روند درک فیلم باشد.
تاجمیر ریاحی هم با ابراز امیدواری برای تأمین بودجۀ ساخت فیلم کوتاه در اصفهان گفت: اگر بحث بودجه حل شود، از امکانات خوبی می‌توان سود برد. کارگردان «چتر خاکستری» هم این فیلم را با بودجۀ شخصی خود تولید کرده و فیلم‌نامه‌ای را انتخاب کرده که اجرای درست آن بر لبۀ تیغ بوده و توانسته آن را به‌درستی اجرا کند.
وی از کارگردان «چتر خاکستری» در مورد برنامه‌هایش برای پخش فیلم پرسید و پوستین‌دوز اظهار داشت: کار ما تازه شروع‌شده، چون پخش‌کنندۀ حرفه‌ای در اصفهان نداریم و همۀ کارهای بعد از تولید فیلم بر دوش کارگردان است. می‌خواهیم «چتر خاکستری» را برای شرکت در جشنواره‌های مهم داخلی و خارجی آماده کنیم.
قشقاییان هم در پایان اظهار داشت: جشنواره‌ها جنگ ایده‌ها هستند و می‌توان گفت «چتر خاکستری» هم در ایده و هم در اجرا خوب عمل کرده است.
پاتوق فیلم کوتاه اصفهان، هر هفته به همت انجمن سینمای جوان اصفهان و موسسه تنظیم و نظر آثار امام خمینی در نگارستان امام خمینی برگزار می‌شود.
سمیرا قاسمی
نظر شما