به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان لنجان، هرساله بمناسبت شهادت محمود صارمی خبرنگار صدا و سیمای جمهوری اسلامی به عنوان روز خبرنگار از خبرنگاران رسانه های مختلف در کشور تجلیل می شود که این امر چندسالی است هرچند به صورت اختصاصی در شهرستان لنجان نیز به همت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان سر و سامانی دست و پا شکسته به خود گرفته بود در سالهای گذشته انتقاداتی بر عملکرد رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان لنجان وارد بود و برهمین اساس تغییراتی در مدیریت این اداره را شاهد بودیم و بار دیگر بارقه های امید در دل هنرمندان روشن شد که شاید اتفاقات میمونی در انتظار آنها باشد که این خواب نیز به خوابی پریشان مبدل شد.
بار دیگر روز ۱۷ مرداد مثل دیگر روزها بدون هیچ گونه جشن و مراسمی حتی یک تجلیل و خسته نباشید کوچک در شهرستان لنجان سپری شد گویا نامگذاری این روز در تقویم کاری مدیران شهرستان لنجان ثبت نشده و دیگر این روز رنگ خود را در شهرستان لنجان به درستی باخته بود.
هر چند در گذر تاریخ پشت کردن‌ها و بی مهری‌ها هرگز از عزم و اراده خبرنگاران در انجام وظیفه و رسالت آنها نمی‌کاهد و خبرنگاران بی ادعا، صادق و دلسوزانه در سنگر انجام رسالت و وظیفه خود حقایق را باز می گویند اما نیاز است تا این فعالان عرصه قلم هم از دردهای خود بگویند. البته باید گفت در این دوران پر تلاطم دیگر خبرنگاران خوب آموخته اند که دشواری ها، تنگناها و حتی تحریم‌ها آنها را از پای درنیاورد، چراکه خبرنگاری دل پر درد می خواهد و سر پر جرات و اگر شجاعتش را به وادی ترس بیاورد، دیگر نوشته هایش اثری نخواهد داشت.
امروز باردیگر به خوبی ثابت شد که چقدر ما خبرنگاران مظلوم هستیم از این رو دلمان نیامد برای خودمان دست به قلم نشویم و ننویسیم ....چراکه امروز نه مسئولان بلند پایه شهرستان برای مان ارزش قائل شدند و نه مسئولان ارشاد و ادارات مختلف و امروز ۱۷ مرداد به ناگاه به یاد طفل سر راهی افتادم، به راستی در جامعه خبری و رسانه ای لنجان ما خبرنگاران که خود باید یک تنه در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، ورزشی، علم و فناوری، پایداری و... فعالیت داشته باشیم از طفل سر راهی هم بدتر بوده ایم . کم نیستند خبرنگارانی که همواره به عنوان بازوان توانمند مدیریت شهری و دیگر مسئولان در گرما و سرما و در تمامی اماکن و برنامه های مختلف حضور دارند و شب ها تا پاسی از شب مشغول تهیه خبر و گزارشات تولیدی هستند! اما براستی جایگاه خبرنگاران شهرستان لنجان در اداره ارشاد و حتی میان مسئولان این شهرستان کجاست!؟ برای ما خبرنگاران فعال شهرستان لنجان بی مهری ها دیگر به یک عادت تبدیل شده چراکه مثل اینکه در این برهه زمانی هرچقدر بیشتر خبرهای کپی، پیستی کار کنی محبوب تر میشوی و مورد استقبال بیشتر قرار خواهی گرفت!!
چه کسی دلش برای ما خبرنگارانی که روزانه کلی خبر و گزارشات تولیدی می نگاریم و در رسته دوستان کپی پیستی قرار نداریم میسوزد؟ مسئولان عزیز یادشان نرود که در عصر کپی، پیست این خبرنگاران فعال هستند که با آمار بالای خبرها و گزارشات تولیدی کشتی سوراخ شده مطبوعات و رسانه های شهرستان پرآوازه لنجان را از غرق شدن تا حدودی نجات داده است! اما چه کسی است که قدر بداند!! روزهایی می آید و می رود که خبرنگاران باید حتما در برنامه های مختلف حضور داشته باشند اما روزی که به نام روز خبرنگار است متاسفانه بعضی مواقع دیده شده است که مسئولان حتی از یک پیامک تبریک هم امتناع کرده اند و این در حالی است که خبرنگاران که همواره دوشادوش مسئولان بی هیچ چشم داشت مادی به انجام موفق و درست رسالت خود می پردازند، یک تجلیل ساده در روز خبرنگار از سوی مسئولان حداقل انتظار است که مورد بی مهری قرار نگیرند. اما ای کاش مسئولان ما کمی به جای بدست آوردن پست و جایگاه فکر ساماندهی خبرنگاران شهرستان لنجان بودند تا شاید این وضعیت اسفناک رسانه های شهرستان از اینی که هست بدتر نشود!
از ۱۷ مرداد امسال تا ۱۷ مرداد ماه سال آینده دقیقا یکسالی فرصت باقی است، اما اینکه آیا وضعیت بد خبرنگاران فعال شهرستان لنجان تا سال آینده درست خواهد شد یا خیر را باید صبر کنیم و ببینیم اداره ارشاد و دیگر مسئولان که تنها چشمشان به رسانه های استانی است چه قدم هایی را برای مان در طول این یکسال خواهند برداشت، هرچند ما خبرنگاران که چشمان آب نمیخورد، شما هم الکی امیدوار نباشید!
نظر شما