به گزارش ایمنا، امروز نود و پنجمین زادورز پیرپائولو پازولینی، شاعر، کارگردان و نویسنده برجسته ایتالیایی است. کارگردانی که قتل وحشیانه او در سال 1975 میلادی، معماییست که تا امروز جوابی برای آن پیدا نشده است. پازولینی در سال 1922 در بولونیای ایتالیا بهدنیا آمد. او در طول عمر نسبتا کوتاه خود، آثار بسیاری در زمینه سینما و ادبیات خلق کرد و تاثیر عمیقی بر فیلمسازان نسل پس از خود گذاشت. با اینکه بسیاری از منتقدان اروپایی پازولینی را در زمره مهمترین شاعران و نویسندگان معاصر ایتالیا میدانند، اما وی در ایران بیشتر به عنوان یک سینماگر شناخته شده است. «آکاتونه»، «ماماروما»، «تئوراما»، «خوکدانی»، «پنیر بینمک»، «دیوارهای صنعا»، «پرندههای بزرگ و پرندههای کوچک»، «تماشای زمین از کره ماه»، «ابرها چیستند؟» و فیلمهای مستند «ملاقات با عشاق» و «یادداشتهای سفر برای فیلمی درباره هند» نام تعدادی از فیلمهای پازولینی است.
این سینماگر شهیر تعدادی از مهمترین آثار خود را با اقتباس از آثار ادبی کلاسیک جهان ساخته است؛ «شبهای عربی» با اقتباس از کتاب عظیم «هزار و یکشب»، «دکامرون» با اقتباس از «دکامرون» اثر جیوانی بوکاچیو(ادیب برجسته قرن 14 ایتالیا) و «افسانههای کانتربوری» با اقتباس از مجموعه داستانهایی به همین نام از جفری چاوسر، نویسنده انگلیسی سده چهاردهم میلادی ساخته شده است. سکانسهایی از فیلم «شبهای عربی» در ایران فیلمبرداری شده است. همچنین برخی از نمایشنامههای مشهور یونان باستان نیز دستمایه پازولینی برای ساختن تعدادی از فیلمهایش قرار گرفته است. از میان این فیلمها نیز میتوان به «ادیپ شاه» و «مدهآ» اشاره کرد.
فیلم «انجیل به روایت متی» پازولینی درباره زندگی حضرت عیسی مسیح(ع) است. این فیلم فارغ از موضوع و محتوا از منظر ساختاری نیز یکی از آثار برجسته تاریخ سینماست. پازولینی این فیلم را در سال 1964 در لوکیشنهایی در فلسطین ساخت. با وجود گذشت 50 سال از تاریخ ساخت و اکران این فیلم و ساخته شدن فیلمهای زیادی درباره این پیامبر اولوالعزم، از جمله «مصائب مسیح» اثر مل گیبسون و... بسیاری از منتقدان هنوز هم فیلم پازولینی را اثرگذارترین فیلمی میدانند که درباره حضرت مسیح (ع) ساخته شده است.
سینمای شعر
پازولینی در مقام نظریهپردازی سینما، مقالهای با عنوان «سینمای شعر» نوشت و آنرا در سال 1965 در نخستین فستیوال فیلم پزارو قرائت کرد. این مقاله در اکتبر سال 1965، در نشریه معتبر «کایه دو سینما» منتشر شد. پازولینی در این مقاله اثرگذار درباره ماهیت شعرگونه سینما و زیبائیشناسی آن صحبت کرده است. مقاله «سینمای شعر» در قالب کتاب «ساختگرایی، نشانهشناسی، سینما» با گردآوری بیل نیکولز با ترجمه علاالدین طباطبایی در ایران منتشر شد. این کتاب برای نخستین بار در سال 1378 با شمارگان چهار هزار نسخه و بهای هزار و 500 تومان از سوی نشر هرمس منتشر شد.
کتابشناسی پازولینی
به دلیل شهرت بسیار پازولینی، بسیاری از کتابهای او و همچنین کتابهایی که دربارهاش از سوی مفسران و تحلیلگران هنر سینما نوشته شده، در ایران ترجمه و منتشر شده است. همچنین برخی از مترجمان نیز با انتخاب و ترجمه برخی از اشعار و دستنوشتههای پراکنده پازولینی کتابهایی مانند «مذهب زمان من» را منتشر کردهاند، در صورتی که چنین کتابهایی در زبان ایتالیایی وجود ندارد. یکی از مهمترین کتابها در شناخت این فیلمساز و متفکر برجسته ایتالیایی «پازولینی از زبان پازولینی» است. یکی دیگر از کتابهای منتشر شده پازولینی در ایران رمان فیلمنامه «پدر وحشی» است. آخرین اثر منتشر شده از پازولینی نیز کتاب «مذهب زمان من» شامل اشعار، یادداشتها و گفتوگوهای پیر پائولو پازولینی بود که در سال 1392 با ترجمه مشترک سیروس شاملو و مجید راسخی راهی کتابفروشیها شد.
آخرین منزلگاه: کازارسا
پازولینی از درخشانترین، اسرارآمیزترین و بحثبرانگیزترین شخصیتهای بعد از جنگ در ایتالیا است. بسیاری از نوشتهها و فیلمهای پازولینی حول مسائلی چون خشونت و زیادهروی میگردد. فضای اکثر آثارش زندگی طبقهی کارگر و تنگدست است. لایهای از جامعهی آن زمان که دیگران "طبقه پست" مینامیدند. پازولینی کشش خاصی به این گروه داشت و خود مدتی درون این طبقه اجتماعی که آن را "لومپن پرولتاریا" مینامید، زندگی کرد. مرگ او در روز 2 نوامبر 1975، با تصویر زندگی وی همخوان بود. وی در اوستیا، منطقهای در حومه ساحلی شهر رم به قتل رسید. مردی فاحشه متهم به قتل و دادگاهی شد. میکل آنجلو آنتونیونی، کارگردان و فیلمنامهنویس ایتالیایی میگوید: «پازولینی در واقع قربانی رمانها و شخصیتهای فیلمهای خود شد».
امروز تحلیلهای گزنده پازولینی و دقت مشاهداتش از اعتباری جهانی برخوردار است. نوشتههای هیچ نویسنده ایتالیایی دیگری تاکنون به این تعداد زبان مختلف ترجمه نشده است. این هنرمند با وجود انتقادات زیادی که به وی میشد، به موزهها نیز راه یافت. موزه هنر مدرن شهر مونیخ سال2005 تمام فعالیت خود را به نمایش و بررسی ابعاد مختلف زندگی حرفهای این هنرمند اختصاص داد. این موزه به همین مناسبت نه تنها فیلمها و رمانها، بلکه اشعار و طراحیهای پازولینی را نیز به نمایش گذاشت. روستای کازارسا، جایی که پازولینی قسمت بزرگی از دوران کودکی و جوانی خود را در آن گذرانده بود نیز، مرکز مطالعه پیر پازولینی را، با وظیفه حفظ میراث این هنرمند تاسیس کرده است. پازولینی در پایان زندگیاش به این محل بازگردانده شد. جایی که روزی از آن رانده شده بود. جسد وی در گورستان این روستا، در کنار مادرش دفن شده است.
12168/135/8
این سینماگر شهیر تعدادی از مهمترین آثار خود را با اقتباس از آثار ادبی کلاسیک جهان ساخته است؛ «شبهای عربی» با اقتباس از کتاب عظیم «هزار و یکشب»، «دکامرون» با اقتباس از «دکامرون» اثر جیوانی بوکاچیو(ادیب برجسته قرن 14 ایتالیا) و «افسانههای کانتربوری» با اقتباس از مجموعه داستانهایی به همین نام از جفری چاوسر، نویسنده انگلیسی سده چهاردهم میلادی ساخته شده است. سکانسهایی از فیلم «شبهای عربی» در ایران فیلمبرداری شده است. همچنین برخی از نمایشنامههای مشهور یونان باستان نیز دستمایه پازولینی برای ساختن تعدادی از فیلمهایش قرار گرفته است. از میان این فیلمها نیز میتوان به «ادیپ شاه» و «مدهآ» اشاره کرد.
فیلم «انجیل به روایت متی» پازولینی درباره زندگی حضرت عیسی مسیح(ع) است. این فیلم فارغ از موضوع و محتوا از منظر ساختاری نیز یکی از آثار برجسته تاریخ سینماست. پازولینی این فیلم را در سال 1964 در لوکیشنهایی در فلسطین ساخت. با وجود گذشت 50 سال از تاریخ ساخت و اکران این فیلم و ساخته شدن فیلمهای زیادی درباره این پیامبر اولوالعزم، از جمله «مصائب مسیح» اثر مل گیبسون و... بسیاری از منتقدان هنوز هم فیلم پازولینی را اثرگذارترین فیلمی میدانند که درباره حضرت مسیح (ع) ساخته شده است.
سینمای شعر
پازولینی در مقام نظریهپردازی سینما، مقالهای با عنوان «سینمای شعر» نوشت و آنرا در سال 1965 در نخستین فستیوال فیلم پزارو قرائت کرد. این مقاله در اکتبر سال 1965، در نشریه معتبر «کایه دو سینما» منتشر شد. پازولینی در این مقاله اثرگذار درباره ماهیت شعرگونه سینما و زیبائیشناسی آن صحبت کرده است. مقاله «سینمای شعر» در قالب کتاب «ساختگرایی، نشانهشناسی، سینما» با گردآوری بیل نیکولز با ترجمه علاالدین طباطبایی در ایران منتشر شد. این کتاب برای نخستین بار در سال 1378 با شمارگان چهار هزار نسخه و بهای هزار و 500 تومان از سوی نشر هرمس منتشر شد.
کتابشناسی پازولینی
به دلیل شهرت بسیار پازولینی، بسیاری از کتابهای او و همچنین کتابهایی که دربارهاش از سوی مفسران و تحلیلگران هنر سینما نوشته شده، در ایران ترجمه و منتشر شده است. همچنین برخی از مترجمان نیز با انتخاب و ترجمه برخی از اشعار و دستنوشتههای پراکنده پازولینی کتابهایی مانند «مذهب زمان من» را منتشر کردهاند، در صورتی که چنین کتابهایی در زبان ایتالیایی وجود ندارد. یکی از مهمترین کتابها در شناخت این فیلمساز و متفکر برجسته ایتالیایی «پازولینی از زبان پازولینی» است. یکی دیگر از کتابهای منتشر شده پازولینی در ایران رمان فیلمنامه «پدر وحشی» است. آخرین اثر منتشر شده از پازولینی نیز کتاب «مذهب زمان من» شامل اشعار، یادداشتها و گفتوگوهای پیر پائولو پازولینی بود که در سال 1392 با ترجمه مشترک سیروس شاملو و مجید راسخی راهی کتابفروشیها شد.
آخرین منزلگاه: کازارسا
پازولینی از درخشانترین، اسرارآمیزترین و بحثبرانگیزترین شخصیتهای بعد از جنگ در ایتالیا است. بسیاری از نوشتهها و فیلمهای پازولینی حول مسائلی چون خشونت و زیادهروی میگردد. فضای اکثر آثارش زندگی طبقهی کارگر و تنگدست است. لایهای از جامعهی آن زمان که دیگران "طبقه پست" مینامیدند. پازولینی کشش خاصی به این گروه داشت و خود مدتی درون این طبقه اجتماعی که آن را "لومپن پرولتاریا" مینامید، زندگی کرد. مرگ او در روز 2 نوامبر 1975، با تصویر زندگی وی همخوان بود. وی در اوستیا، منطقهای در حومه ساحلی شهر رم به قتل رسید. مردی فاحشه متهم به قتل و دادگاهی شد. میکل آنجلو آنتونیونی، کارگردان و فیلمنامهنویس ایتالیایی میگوید: «پازولینی در واقع قربانی رمانها و شخصیتهای فیلمهای خود شد».
امروز تحلیلهای گزنده پازولینی و دقت مشاهداتش از اعتباری جهانی برخوردار است. نوشتههای هیچ نویسنده ایتالیایی دیگری تاکنون به این تعداد زبان مختلف ترجمه نشده است. این هنرمند با وجود انتقادات زیادی که به وی میشد، به موزهها نیز راه یافت. موزه هنر مدرن شهر مونیخ سال2005 تمام فعالیت خود را به نمایش و بررسی ابعاد مختلف زندگی حرفهای این هنرمند اختصاص داد. این موزه به همین مناسبت نه تنها فیلمها و رمانها، بلکه اشعار و طراحیهای پازولینی را نیز به نمایش گذاشت. روستای کازارسا، جایی که پازولینی قسمت بزرگی از دوران کودکی و جوانی خود را در آن گذرانده بود نیز، مرکز مطالعه پیر پازولینی را، با وظیفه حفظ میراث این هنرمند تاسیس کرده است. پازولینی در پایان زندگیاش به این محل بازگردانده شد. جایی که روزی از آن رانده شده بود. جسد وی در گورستان این روستا، در کنار مادرش دفن شده است.
12168/135/8
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanews
نظر شما