به گزارش ایمنا، «آلفونس دو لامارتین» در بيست سالگي براي خاطر سلامتي خود به ايتاليا عزيمت نمود و در آنجا با «گرازيلا» آشنا شد، گرازيلا نام خاطره انگيزي است که در بيشتر اشعار او به چشم ميخورد. او از خانواده اشراف بود.
نخستين کتاب او «انديشههاي شاعرانه و مذهبي» در سال 1820 در سن سي سالگي منتشر شد و در سال 1823 «انديشههاي تازه» را منتشر نمود. شعر فلسفي و هماهنگ و موزون او به سبب تازگي و زيبايي و دلپذيزي خاصي که داشت مردم را متوجه وي ساخت. در سال 1830 «هماهنگي ها» را انتشار داد. اشعار اين کتاب بيشتر جنبه انديشه داشت تا جنبه غزلسرائي. او «سقوط يک فرشته» و «ژوسلين» را هم در سال 1837 منتشر کرد و آخرين اثر شعري او بنام «برگزيده ها» است که در سال 1839انتشار يافت. بهترين اثر شعري دولامارتين «درياچه» است که خودش هم به آن علاقه داشت.
دولامارتين حوادث عادي زندگي روزمره را به زبان ساده و با يک ديد زيباي شاعرانه به رشته تحرير درآورد لامارتين به زندگي آميخته به تقوي، مذهب کاتوليک، به پرستش طبيعت آنچنان که روسو و برناردن دوسن پير توصيف کرده بودند و به احساسهاي مادام دواشتال و آثار شاتو بريان علاقه داشت.
نمود او در عين حال شاعر و اديب بود در سياست نيز مداخله ميکرد و او در 1823 منشي سفارت فرانسه در ناپل شد. دولامارتين پس از تجديد سلطنت "بوربونها" در فرانسه در قرن 19 از شخصيتهاي برجسته سياسي به حساب ميآيد. او در جوانياش سفرهايي را انجام داد. او سالهاي 1824 تا 1829 را در فلورانس گذراند و در 1829 تغيير ماموريت پيدا کرد و در سالهاي 1834-1832 به خاور دور سفر کرد از سال 1839 همراه با تحولات اروپا به سياست علاقهمند شد و در مدت غيبتش او را به نمايندگي مجلس فرانسه برگزيدند و در مجلس زياد نطق ميکرد، اندک اندک متمايل به جناح چپ شد و در انقلاب فوريه سال 1848 دولامارتين به عضويت دولت موقت فرانسه برگزيده شد و در سال 1846 نامزد رياست جمهوري شد، اما راي کافي نياورد و پس از شکست در انتخابات رياست جمهوري مقابل ناپلئون سوم، از سياست کنارهگيري کرد و از آن پس تنها به فعاليتهاي ادبي مشغول شد. بعد از اين شکست دچار فقر شد و براي تامين معاش خود پشت سر هم در روزنامهها مقاله مينوشت. این شاعر بزرگ در سن هفتاد و هشت سالگي در حال فقر جان سپرد.
12168/135/6
نخستين کتاب او «انديشههاي شاعرانه و مذهبي» در سال 1820 در سن سي سالگي منتشر شد و در سال 1823 «انديشههاي تازه» را منتشر نمود. شعر فلسفي و هماهنگ و موزون او به سبب تازگي و زيبايي و دلپذيزي خاصي که داشت مردم را متوجه وي ساخت. در سال 1830 «هماهنگي ها» را انتشار داد. اشعار اين کتاب بيشتر جنبه انديشه داشت تا جنبه غزلسرائي. او «سقوط يک فرشته» و «ژوسلين» را هم در سال 1837 منتشر کرد و آخرين اثر شعري او بنام «برگزيده ها» است که در سال 1839انتشار يافت. بهترين اثر شعري دولامارتين «درياچه» است که خودش هم به آن علاقه داشت.
دولامارتين حوادث عادي زندگي روزمره را به زبان ساده و با يک ديد زيباي شاعرانه به رشته تحرير درآورد لامارتين به زندگي آميخته به تقوي، مذهب کاتوليک، به پرستش طبيعت آنچنان که روسو و برناردن دوسن پير توصيف کرده بودند و به احساسهاي مادام دواشتال و آثار شاتو بريان علاقه داشت.
نمود او در عين حال شاعر و اديب بود در سياست نيز مداخله ميکرد و او در 1823 منشي سفارت فرانسه در ناپل شد. دولامارتين پس از تجديد سلطنت "بوربونها" در فرانسه در قرن 19 از شخصيتهاي برجسته سياسي به حساب ميآيد. او در جوانياش سفرهايي را انجام داد. او سالهاي 1824 تا 1829 را در فلورانس گذراند و در 1829 تغيير ماموريت پيدا کرد و در سالهاي 1834-1832 به خاور دور سفر کرد از سال 1839 همراه با تحولات اروپا به سياست علاقهمند شد و در مدت غيبتش او را به نمايندگي مجلس فرانسه برگزيدند و در مجلس زياد نطق ميکرد، اندک اندک متمايل به جناح چپ شد و در انقلاب فوريه سال 1848 دولامارتين به عضويت دولت موقت فرانسه برگزيده شد و در سال 1846 نامزد رياست جمهوري شد، اما راي کافي نياورد و پس از شکست در انتخابات رياست جمهوري مقابل ناپلئون سوم، از سياست کنارهگيري کرد و از آن پس تنها به فعاليتهاي ادبي مشغول شد. بعد از اين شکست دچار فقر شد و براي تامين معاش خود پشت سر هم در روزنامهها مقاله مينوشت. این شاعر بزرگ در سن هفتاد و هشت سالگي در حال فقر جان سپرد.
12168/135/6
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanews
نظر شما