گشتی در موزه سالوادور دالی به بهانه سالروز درگذشتش

به گزارش ایمنا، موزه «دالی» در سال ۱۹۸۲ افتتاح شده است. در این موزه ۶۸  هزار متر مربعی، فضایی اضافه شده که با ۲۱۴۰ قطعه پوشیده شده است و دارای رنگ های روغنی و آبرنگ و نقش و نگاره می باشد.
این موزه توسط «یان وی موس» طراحی شده است. این خروجی برای ساختمان ۷۵ فوتی موزه که دارای کاربردهای هنریست، ترتیب داده شده و شامل ۱۰۶۲ شیشه مثلثی یونیک بوده که تشکیل حبابی را می دهد که انعکاس دهنده پهنه آبی آسمان است و به اطراف قسمتی از ساختمان مستطیلی قدیمی موزه امتداد یافته است.این طراحی که Enigma نام دارد به نوعی انعکاس دهنده حال و هوای کارهای دالی،و در بردارنده حس زندگی می باشد.
طبقه اول
بازدیدکنندگان می‌توانند از طبقه اول وارد موزه شوند و با بزرگ‌ترین مجموعه دالی آشنا شوند. در همین طبقه کافه گالا (یک اسم اسپانیایی) قرار گرفته است که عموما همه چیز با تم اسپانیایی طراحی و ارائه می‌شود. وارد گالری‌ها که می‌شوید،‌ با یک نمایشگر بزرگ مواجه می‌شوید که زندگی و آثار دالی را به نمایش می‌گذارد و بازدیدکنندگان می‌توانند در مقابل آن بنشینند و از آن بهره ببرند. علاوه بر فیلم دالی، مستندها و سمینارهایی که درباره دالی ساخته و تهیه شده را می‌توانید همان‌جا انتخاب و تماشا کنید. کودکان و بزرگسالان می‌توانند در کلاس‌های هنری که موزه ارائه می‌دهد شرکت کنند و این کلاس‌ها در همین طبقه قرار گرفته اند. همین طور در این قسمت، سالن کوچکی برای برگزاری مراسم‌های خصوصی(مثل مراسم عروسی خصوصی) یا کنفرانس‌های هنری در نظر گرفته شده است.

طبقه دوم
کتابخانه موزه دالی آثار مکتوب هنری منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهد که شامل پژوهش‌های دانشجویان و هنرجویان بسیاری درباره‌ دالی این هنرمند سورئال و آوانگارد مطرح اسپانیایی است. این کتابخانه را می‌توانید در طبقه دوم ببینید.

طبقه سوم
اتفاق اصلی در این طبقه رخ می‌دهد. همه‌ی گالری‌ها و همچنین همه‌ی نمایشگاه‌های موقت در طبقه سوم قرار گرفته‌اند. در طبقه سوم این موزه نسخه بزرگ شده ۹۶ تابلو نقاشی به دیوار است.

از میان آثار مهم این موزه می‌توان به «تجزیه پیوستگی خاطره»، «کشف آمریکا توسط کریستف کلمبوس»، «پرتره آبراهام لینکلن»، «بابا لنگ دراز در غروب-امید»، «تخم مرغ روی ظرفی بدون سطح» و «پرتره برادر مرده من» اشار کرد.
«هنک هاین» مدیر موزه در بروشور راهنمای موزه نوشته است: «آثاری از تمامی دوره‌های کاری دالی در اینجا دیده می‌شود، از نقاشی‌هایش تا آثارش روی کاغذ، اشیاء و در سینما. این مجموعه را نمی‌توان جایی دیگر دید».
موزه دالی می‌تواند روزانه پذیرای چهار تا پنج هزار نفر باشد. هزینه ساخت این موزه ۳۶ میلیون دلار بوده است. چالش طراحی این موزه منحصرا یک ساختمان مقرون به‌صرفه و نمادین از نقاش و هنرمند برجسته اسپانیایی سالوادور دالی است. طراح این پروژه عقیده دارد این ساختمان یک اثر متعالی است که از هر گونه بی‌محتوایی و ابتذال به دور است. هر کسی که از دور این موزه را می‌بینید شاید این فرم، ترکیب و تضاد برایش جذاب نباشد، ولی کسانی که می‌آیند و با روح فضا آشنا می‌شوند نظر دیگری می‌گیرند. جالب است بدانید بیشترین بازدیدکنندگان این موزه، آمریکایی‌ها هستند. از سرتاسر ایالت متحده به فلوریدا و ساحل زیبای سن پترزبورگ می‌آیند تا هر‌آنچه دالی در ذهن سورئالش می‌گذشت را از نزدیک ببینند.

درباره سالوادور دالی
سالوادور فليب دالي نقاش بزرگ و مشهور اسپانيايي در 11 ماه مه سال 1904 ميلادي در روستاي نزديكي شهر مادريد به نام ميگرز چشم به جهان گشود. در سال 1903برادر بزرگ‌تر او در سن هفت سالگي دقيقاً نه ماه و ده روز قبل از تولد دالي درگذشت و مرگ او تأثير بدي روي والدينش گذاشت و به همين خاطر والدين سالوادور تمام توجه خود را بعد از مرگ او معطوف فرزند كوچكشان كردند. پدرش يكي از افراد با اعتبار و ثروتمند دفتر اسناد رسمي عمومي بود و در حد امكان امكانات خوبي را براي سالوادور مهيا كرد. در سال 1908 «آناماريا» خواهر كوچكش به دنيا آمد كه تنها مدل زن در آثار سالوادور قبل از همسرش گالا بود. او از همان سنين كودكي خودش را وقف نقاشي و طراحي كرد.

در سال 1914 در يك مدرسه نقاشي خصوصي ثبت نام مي‌كند و خيلي زود در سال 1918 اولين نمايشگاه او بر پا مي‌شود. او در اين زمان 14 سال بيش‌تر نداشت كه آثارش مورد نقد و بررسي قرار گرفتند. هر چند آثارش در اغلب مواقع جدي گرفته نمي‌شد و هنوز هم در بعضي موارد درست فهميده نمي‌شود. دالي چند سال بعد براي يادگيري نقاشي به مادريد رفت. در اين سال ها است كه «آندره برتون» شاعر فرانسوي، هدايت حركت سورئاليست را بر عهده مي‌گيرد. مكتب هنري سورئاليسم به عنوان يك جنبش رسمي، كمي بعد از پايان جنگ جهاني اول شروع شد. در ابتدا يك جنبش ادبي بود، اما به زودي عالي‌ترين جلوه آن در هنرهاي ديداري پايه‌ريزي شد.
خلق سوررئالیسم
دالی و چند تن از دوستانش در ۱۶ ژوئن ۱۹۳۴ راهی پاریس شدند. او در پاریس با سبک سوررئالیسم آشنا شد و نقاشی هایش را بر این اساس به تصویر کشید. وی در پاریس با نقاشی های «پابلو پیکاسو» و «میرو» خو گرفت. در واقع دالی تصمیم گرفته بود کوبیسم را رها کند. او تحت تاثیر «میرو»  و «شیریکو»  به سوررئالیسم روی آورد. او احساس می کرد اگر در پاریس زندگی کند بهتر می تواند با هنرمندان سوررئالیسم در ارتباط باشد و از تجارب آنان استفاده کند. او چندین تابلو با سبک سوررئالیسم کشید و در بارسلون نمایشگاهی ترتیب داد. در آن دوران «آندره برتون» شاعر فرانسوی، پیشوای جنبش سوررئالیستی بود. دالی شاگرد و دوست برتون شد و زیر نظر او به این سبک ادامه داد.

با شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۴۰ دالی و گالا به سوی آمریکا حرکت کردند و ۸ سال در آنجا اقامت گزیدند. دالی در سال ۱۹۴۲ کتابی به عنوان «رازهای زندگی سالوادور دالی» را به رشته تحریر درآورد. دالی گویی به کاتالونیا متعلق بود. لذا تصمیم گرفت آمریکا را به قصد کاتالونیا ترک گوید. او در سال ۱۹۵۹ با آندره برتون، نمایشگاهی از تابلوهای سوررئالیسم ترتیب داد و در آن نمایشگاه به همراه «جان میرو»، «انریک تابارا» و «آگینیو گرانل» چهلمین سالگرد تولد سبک سوررئالیسم را جشن گرفتند. در سال ۱۹۶۰ سالوادور دالی در خانه اش موزه ای از تابلوهای خود را برپا کرد و نام این موزه را «گالا و دالی» گذاشت.
دالی در ۲۳ ژانویه ۱۹۸۹ در سن ۸۴ سالگی با دنیا وداع گفت و او را در همان محل زندگی اش دفن کردند.
12168/135/10