وندال ها و ویرانگری تعمدی امکانات شهری

به گزارش ایمنا، تخریب اموال و فضاهای عمومی به ویژه در جوامع شهری از پدیده هایی است که نه تنها خسارت های ناشی از آن مدیریت شهری را گرفتار مشکل و تنگنای نگهداری از مبلمان و تجهیزات عمومی می کند، بلکه شهروندان را نیز از داشتن امکانات و تجهیزات مورد نیازشان محروم و بی بهره می سازد. بیشتر اوقات شاهد معضلات اجتماعی صدمه زدن به اتومبیل،کندن و برداشتن علایم راهنمایی، شکستن و خم نمودن چراغ راهنمایی و رانندگی، پنچر نمودن لاستیک اتومبیل ها، یادگاری نوشتن روی درختان و آثار باستانی و... هستیم که همان وندالسیم شهری است.
رفتارهای مخرب و خشونت آمیز، تخریب اموال عمومی را به دنبال دارد. امروزه وندالیسم برای کسانی که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند واقعیتی تلخ و در عین حال گریز ناپذیر است.
ونداليسم پديده اي پيچيده و متاثر از عوامل گوناگون اجتماعی و فرهنگی است که هيجان روحي به صورت عصبانيت، خودنمايی و پرخاشگری بوده و ريشه در اختلالات شخصيتی اشخاص دارد.
از زاویه ای دیگر تحلیل این مساله نشان می دهد که وندال ها دیگر افراد جامعه را در استفاده از امکانات و تجهیزات شهری بی نصیب گذاشته و همین امر ناخودآگاه مشکلات و تنش های روحی را برای اشخاص به دنبال دارد. در این زمینه کمتر فردی از اقشار میانی و فرودست جوامع شهری را می توان یافت که در موارد نیاز، به خاطر سالم نبودن فضاهای عمومی از ارتباط های روزانه باز نمانده باشد.
در شهرهای بزرگ همه روزه شاهد ویرانگری تعمدی و رفتارهایی غیر مسوولانه و ضد اجتماعی وندال هایی هستیم که به طور عمدی کمر به تخریب و نابودی هر آن چه زیباست و متعلق به همگان است بسته اند، وندالیسم را می توان به مثابه یک آسیب یا درد اجتماعی دانست. وجه مشترک همه تعاریف وندالیسم در کارکرد منفی این پدیده و مذموم بودن آن در همه فرهنگ ها است و این نکوهیده بودن به حدی می رسد که برخی صاحب نظران وندال ها را دشمنان آشکار جامعه و عمل آنها را نهایت گستاخی در رفتارها دانسته اند.
از نگاه دیگر مبرهن است که شادي و نشاط كاذب ناشي از ونداليسم رفتاري است كه درآن فرد خرابكار به تخريب اموال عمومي و خصوصي مي نمايد و صدمات فرهنگي و مادي زيادي به پيكره جامعه وارد مي سازد. برخی از اشخاص اعمال خرابکارانه و رفتارهای تخريب گرايانه را زمانی انجام می دهند که احساس ناکامی و سرخوردگی کنند. برخی با هدف انتقام جويی درصدد تخريب اموال عمومی هستند.
تحلیل این واقعیت تلخ حاکی از آن است که تخريب اموال عمومي نوعي انتقام جويي و تخلیه روانی است که برخی از نوجوانان و جوانان هم انجام می دهند. اين قبيل رفتارها در برخي از روزهای تعطيل يا بعد از مسابقات که سطح هيجاني افراد بالا است بيشتر اتفاق مي افتد.
گروهي نوجوانان هم برای تفريح و با هدف جلب توجه همسالان اين کار را انجام می دهند. /01191/142/6