به گزارش خبرگزاری ایمنا، البته باید گفت قید مجاور شهر در مواردی نقض میشود به این دلیل كه شهركهای اقماری در نواحی مجاور شهر باعث میشود حاشیهنشینها بین نواحی شهری جای گیرند به این ترتیب آنچه میماند فقدان برخورداری از حداقل امكانات و خدمات شهری برای ساكنان این مناطق است و این امر باعث میشود برخی مناطق درون محدودهٔ جغرافیایی شهر جزئی از حاشیهنشینها تلقی شود . صحت این ادعا روشن میشود.
رشد جرائم در جامعه سیر فزایندهای به خود گرفته و با توجه به جوان بودن جمعیت، میزان بیكاری، مشكل مسكن و ازدواج این روند رو به گسترش است. روشن است كه معضل بیكاری بیشتر گریبان مناطق پرجمعیت و فاقد رشد اقتصادی را میگیرد كه در این میان روستاها به دلیل میزان زاد و ولد بالاتر و امكان اشتغالزایی كمتر در بخش كشاورزی بیشتر مهاجرفرست هستند.
بخش اعظم مهاجران روستایی وشهرهای كوچك برای سكونت ناگزیر از انتخاب مناطق ارزان و فاقد امكانات رفاهی هستند كه این شرایط در مناطق حاشیهنشین و فقیرنشین متمركز است.
کسانی که به بهانه کار، خانه هایشان را رها کرده اند و حالا بیشتر، زاغه نشینانی هستند که با ساختن یک اتاق 12 متری با دری کهنه که از آهن قراضه هم قراضه تر است، سر پناهی ساخته اند تا در آن زندگی کنند و حلبی آبادی را شکل دهند.
از حاشیهنشینی همیشه به عنوان یک معضل یاد می شود؛ وصلهای ناجور برای کلانشهرها، معضلی که همواره از آن یاد میشود اما باتوسعه شهرها و حلشدن روستاها درآن، این مشکل هرروز بزرگتر میشود.
در حالی که مدیران اجرایی، حاشیه نشینان را فرصت طلبان و نوعی زمین خوار می دانند، اما در اغلب موارد آنها نیازمندانی هستند که فقر اقتصادی، آنها را به این ورطه کشانده است.در واقع چون به حاشیه نشینان هیچ خدمات شهری تعلق نمی گیرد، آنها نیازهای خود از جمله آب و برق و گاز را به شیوه غیرقانونی تأمین می کنند.
به عقیده بسیاری، کویرزایی در اصفهان یکی از دلایل افزایش حاشیه نشینی است که آسیب های اجتماعی و معضلات شهری بسیاری را بوجود آورده است.
در این باره مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان در گفتگو با"ایمنا" گفت: حاشیه نشینی در مناطق حاشیه ای و آسیب خیز مشکل اصلی کلانشهرها به حساب می آید.
مسعود مهدویان فرافزود: در حوزه آسیب های اجتماعی و برخورد با پدیده ها و مسائل اجتماعی معمولاً نقطه توجه مردم و مسؤولان ناظر ، به مقوله درمان های معلول محور است؛ یعنی بیش از آنکه به ریشه ها توجه کنند به دنبال درمان فرآیند هستند و به علت ها توجهی ندارند.
وی ادامه داد: ما معتقد هستیم در حوزه مسائل اجتماعی توجه به بحث زنان سرپرست خانوار ، توجه به تحکیم بنیان خانواده و توجه به مناطق حاشیه ای و آسیب خیز جزو ریشه های مبانی است و بستری برای پیشگیری از آسیب ها به شمار می رود.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان با اشاره به اینکه توجه به مناطق حاشیه ای و آسیب خیز از مسائل کلانی است که توجه به آن می تواند آسیب های خرد را نیز به طور جدی درمان کند، گفت: در یافتن ریشه ها و علل حاشیه نشینی دیدگاههای مختلفی وجود دارد اما اینکه چه عواملی باعث حاشیه نشینی می شود باید گفت که مهمترین آنها عدم توزیع متوازن امکانات و خدمات شهری است.
وی اظهارداشت: در نقاط مختلف شهراصفهان متأسفانه زیرساختها به صورت متوازن توزیع نشده است .
مهدویان فراز دیگر دلایل حاشیه نشینی را وجود خرده فرهنگ های خاص دانست و تصریح کرد: در مناطق حاشیه ای تجمیع خرده فرهنگ ها را شاهد هستیم .
وی گفت: البته وجود بافت های ریزدانه و یا خلاف سازی ها در محیط های شهری نیز زمینه ساز به وجود آمدن حلبی آبادها و مناطق حاشیه نشینی می شود.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان ادامه داد: به طور معمول عدم تطابق اجتماعی بین گروه های مهاجر به شهر اصفهان شکاف هویتی ایجاد می کند و افراد نمی توانند خود را متعلق به اصفهان بدانند زیرا تفاوت آداب و رسوم و گرایش ها وجود دارد از این رو شکاف اجتماعی به وجود می آید و باعث می شود فرد احساس عدم تعلق نموده و به همین دلیل گوشه نشین و حاشیه نشین می شود.
وی عامل "هویت" را مهمترین عامل حاشیه نشینی دانست و ادامه داد: بیکاری و فقرهم از علت های دیگر حاشیه نشینی به شمار می رود.
مهدویان فر با بیان اینکه در شهرداری اصفهان برای مقابله با حاشیه نشینی 2 رویکرد وجود داشته است ، رویکرد اول را سلبی(کنترلی) و مبارزه ای خواند و گفت: توجه به مناطق آسیب خیز منجر به تثبیت این مناطق و گسترش آن می شود؛ از این رو امکانات را به صورت پررنگ به سمت مناطق حاشیه ای نبرده اند؛ البته این رویکرد با انتقادات فراوانی که ناشی از ذهنیت غلط نسبت به توسعه شهرها است ، روبه رو شده زیرا گفته می شود همزمانی که گسترش محدوده شهرها کنترل می شده، این مناطق شکل یافته و زمانی جزو روستاهاتی اقماری شهر بوده اند که به دلیل گسترش شهر به شهر چسبیده اند.
وی اظهارداشت: دیدگاه دوم "ایجابی" یا همان توسعه متوازن است ، یعنی همزمان با کنترل عدم گسترش مناطق حاشیه ای و اینکه بافت های جدید شکل نگیرد، امکانات شهر به آنجا نیزسوق داده شود تا دچار آسیب های دیگر نشویم.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان تاکید کرد: تجربه نشان داده که اگر مدیریت شهری به مناطق حاشیه ای و آسیب خیز کم توجهی کند، باعث گسترش جرم، فساد، اعتیاد، نزاع و درگیری، سرقت، کارتن خوابی و غیره می شود.
وی با اعلام اینکه در شهر اصفهان حداقل حدود 10 تا 15 نقطه مشخص وجود دارد که در زمره بافت های حاشیه ای و آسیب خیز به شمار می رود ، گفت:در حال حاضر در این نقاط حاشیه ای بین 50 تا 70 هزار نفر ساکن هستند .
مهدویان فر اضافه کرد: اگردر شهر اصفهان به دنبال شهری عاری از نقاط حاشیه ای هستیم باید در چند مرحله اقدامات اساسی انجام شود ؛اول انجام اقدامات زیباسازی، شهرسازی و عمرانی است تامباحث زیباسازی ، توسعه شهرها، توسعه فضای سبز – خیابان ها – جدول کشی – آسفالت خیابان ها و نور در این مناطق به خوبی انجام شود؛ دوم افزایش دسترسی به خدمات فرهنگی است و اجتماعی است زیرا تجربه نشان داده که هر جا فرهنگسرا ، باغ های بانوان ، سالن های مطالعه ، مراکز تفریحی و یا سالن های ورزشی احداث شده باعث ارتقای فرهنگ مردم شده است.
وی انجام اقدامات امنیتی و انتظامی ، بهداشتی – درمانی و کارآفرینی را برای حل مشکلات حاشیه نشینان ضروری دانست و گفت: ایستگاههای پلیس و توسعه پایگاههای بسیج برای کاهش آسیب های اجتماعی در مناطق حاشیه ای بسیار ضروری است.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان خاطرنشان کرد: جلب توجه خیّرین و اشتغال آفرینی در این مناطق می تواند در کاهش آسیب های اجتماعی مناطق حاشیه ای بسیار مثمر ثمر باشد.
رفع معضل حاشیه نشینی نیازمند نگاه بین بخشی است
اعتیاد، بزهکاری، بیماریهای مختلف، ناهنجاریهای اجتماعی، همه و همه پیامدهای حاشیهنشینی و حاشیهنشینانی اسـت که عطـای روستاها را بـه لقایش بخشیدهاند و راهی شهرها شدهاند به امید روزی که بتوانند در شهر کار و کاسبی راهانداخته و فقر و نداری روستا را تبدیل به زندگی مرفه در شهرکنند. اما این افراد با آمدنشان به شهرها و ساکنشدن در حاشیهها نهتنها چهره شهر را نـازیبا کردهاند بلکه خود نیز در این چرخه معیوب دچار مشکل شده و آن زندگی رؤیایی را هیچ گاه نمیبینند.
یک جامعه شناس نیز در گفتگو با خبرنگار "ایمنا" رفع معضل حاشیه نشینی را نیازمند نگاه بین بخشی دانست و گفت: برای حل مشکلات این قشر و برطرف کردن این پدیده ناخوشایند از جامعه تنها نباید به اقدامات یک دستگاه خاص اکتفا نمود.
رضا اسماعیلی معتقد است مهمترین عامل در توسعه حاشیه نشینی اصفهان ، مهاجرت های صورت گرفته به این کلان شهر است و اکثر کلان شهرهای ما به دلیل توسعه های صورت گرفته در خود، پذیرای افراد مختلف از شهرهای اطراف بوده و پدیده حاشیه نشینی را دامن زده اند ، بنابراین اقدامات لازم در شهر توسط مسؤولین باید به گونه ای صورت گیرد که گرایش به مهاجرت کمتر صورت پذیرد.
وی معتقد است: آسیب های حاشیه نشینی را باید از چند جنبه از جمله فرهنگی بررسی کرد، زیرا مهاجرینی که به کلانشهرها مهاجرت می کنند پیوستگی و همبستگی فرهنگی و احساس تعلق به مبدا را از دست می دهند و از طرفی در فرهنگ مقصد نیز حل نشده و به نوعی دچار دوگانگی فرهنگی خواهند شد که باعث از دست دادن فرهنگ بومی و عدم تعلق به آن و عدم پذیرش فرهنگ مقصد می شوند.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان افزود: از لحاظ اقتصادی نیز افراد مهاجر عمدتاً دانش و مهارت حرفه ای تخصص کمتری دارند و همین عامل باعث می شود که اکثر این افراد به شغل های کاذب روی آورده و مشاغلی را تجربه کنند که نظام شغلی را دچار آسیب های خاص می کند.
این کارشناس اجتماعی پیرامون آسیب های فردی و روانی این پدیده نیز تصریح کرد: معمولاً ارزیابی مهاجرین خلاف برداشتهای اجتماعی و اقتصادی مسؤولان شهری است؛ به این تعبیر که چون جاذبه درآمد شهر نسبت به مبدا بیشتر است، به همین خاطر آنها خدمات بیشتری را دریافت می کنند و در واقع از نظر مهاجران، بودن درشهر مثبت جلوه می کند.
وی ادامه داد: در میان شهرهای بزرگ، اصفهان به دلیل ویژگی های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و کالبدی، شرایط خاصی وجود دارد و مورد استقبال حاشیه نشینان قرار می گیرد.
اسماعیلی با اظهار تأسف از اینکه در شهرهای بزرگ شاهد رشد جمعیت به صورت فصلی و حتی سالانه هستیم، تنها راه حل برون رفت از این مشکل را ایجاد اشتغال در روستاها و شهرها، آسان سازی دسترسی ساکنین روستاها به تسهیلات حقوق طبیعی، اجتماعی، بهداشتی، آموزشی و درمانی مردم دانست.
وی گفت: تقویت و بهبود شرایط زیستی و درنتیجه ایجاد سد مهاجرت برای کار، امید پیشرفت روستاها و ماندن روستاییان در آنجا را افزایش می دهد و به همین خاطر برای کاهش حاشیه نشینی باید در سیاستهای کلان فاصله بین شهر و روستا را کاهش داد.
مشکل حاشیه نشینی، مشکلی است که کشورهای زیادی به ویژه کشورهای جهان سوم با آن دست به گریبان هستند و برخی از کشورها نیز با تدابیر متفاوت این مشکل را در کشور خود حل کرده اند.
امیدواریم با تدابیر متفاوت و موثریکه در اصفهان در دوره جدید مدیریت شهری برنامه ریزی شده عوارض حاشیهنشینی در اصفهان به حداقل برسد و سازماندهی معقولی صورت گیرد و مسئولان امر باید به طور جدی فکری برای این حاشیهنشینی و مهاجرتها به اصفهان بکنند./410
رشد جرائم در جامعه سیر فزایندهای به خود گرفته و با توجه به جوان بودن جمعیت، میزان بیكاری، مشكل مسكن و ازدواج این روند رو به گسترش است. روشن است كه معضل بیكاری بیشتر گریبان مناطق پرجمعیت و فاقد رشد اقتصادی را میگیرد كه در این میان روستاها به دلیل میزان زاد و ولد بالاتر و امكان اشتغالزایی كمتر در بخش كشاورزی بیشتر مهاجرفرست هستند.
بخش اعظم مهاجران روستایی وشهرهای كوچك برای سكونت ناگزیر از انتخاب مناطق ارزان و فاقد امكانات رفاهی هستند كه این شرایط در مناطق حاشیهنشین و فقیرنشین متمركز است.
کسانی که به بهانه کار، خانه هایشان را رها کرده اند و حالا بیشتر، زاغه نشینانی هستند که با ساختن یک اتاق 12 متری با دری کهنه که از آهن قراضه هم قراضه تر است، سر پناهی ساخته اند تا در آن زندگی کنند و حلبی آبادی را شکل دهند.
از حاشیهنشینی همیشه به عنوان یک معضل یاد می شود؛ وصلهای ناجور برای کلانشهرها، معضلی که همواره از آن یاد میشود اما باتوسعه شهرها و حلشدن روستاها درآن، این مشکل هرروز بزرگتر میشود.
در حالی که مدیران اجرایی، حاشیه نشینان را فرصت طلبان و نوعی زمین خوار می دانند، اما در اغلب موارد آنها نیازمندانی هستند که فقر اقتصادی، آنها را به این ورطه کشانده است.در واقع چون به حاشیه نشینان هیچ خدمات شهری تعلق نمی گیرد، آنها نیازهای خود از جمله آب و برق و گاز را به شیوه غیرقانونی تأمین می کنند.
به عقیده بسیاری، کویرزایی در اصفهان یکی از دلایل افزایش حاشیه نشینی است که آسیب های اجتماعی و معضلات شهری بسیاری را بوجود آورده است.
در این باره مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان در گفتگو با"ایمنا" گفت: حاشیه نشینی در مناطق حاشیه ای و آسیب خیز مشکل اصلی کلانشهرها به حساب می آید.
مسعود مهدویان فرافزود: در حوزه آسیب های اجتماعی و برخورد با پدیده ها و مسائل اجتماعی معمولاً نقطه توجه مردم و مسؤولان ناظر ، به مقوله درمان های معلول محور است؛ یعنی بیش از آنکه به ریشه ها توجه کنند به دنبال درمان فرآیند هستند و به علت ها توجهی ندارند.
وی ادامه داد: ما معتقد هستیم در حوزه مسائل اجتماعی توجه به بحث زنان سرپرست خانوار ، توجه به تحکیم بنیان خانواده و توجه به مناطق حاشیه ای و آسیب خیز جزو ریشه های مبانی است و بستری برای پیشگیری از آسیب ها به شمار می رود.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان با اشاره به اینکه توجه به مناطق حاشیه ای و آسیب خیز از مسائل کلانی است که توجه به آن می تواند آسیب های خرد را نیز به طور جدی درمان کند، گفت: در یافتن ریشه ها و علل حاشیه نشینی دیدگاههای مختلفی وجود دارد اما اینکه چه عواملی باعث حاشیه نشینی می شود باید گفت که مهمترین آنها عدم توزیع متوازن امکانات و خدمات شهری است.
وی اظهارداشت: در نقاط مختلف شهراصفهان متأسفانه زیرساختها به صورت متوازن توزیع نشده است .
مهدویان فراز دیگر دلایل حاشیه نشینی را وجود خرده فرهنگ های خاص دانست و تصریح کرد: در مناطق حاشیه ای تجمیع خرده فرهنگ ها را شاهد هستیم .
وی گفت: البته وجود بافت های ریزدانه و یا خلاف سازی ها در محیط های شهری نیز زمینه ساز به وجود آمدن حلبی آبادها و مناطق حاشیه نشینی می شود.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان ادامه داد: به طور معمول عدم تطابق اجتماعی بین گروه های مهاجر به شهر اصفهان شکاف هویتی ایجاد می کند و افراد نمی توانند خود را متعلق به اصفهان بدانند زیرا تفاوت آداب و رسوم و گرایش ها وجود دارد از این رو شکاف اجتماعی به وجود می آید و باعث می شود فرد احساس عدم تعلق نموده و به همین دلیل گوشه نشین و حاشیه نشین می شود.
وی عامل "هویت" را مهمترین عامل حاشیه نشینی دانست و ادامه داد: بیکاری و فقرهم از علت های دیگر حاشیه نشینی به شمار می رود.
مهدویان فر با بیان اینکه در شهرداری اصفهان برای مقابله با حاشیه نشینی 2 رویکرد وجود داشته است ، رویکرد اول را سلبی(کنترلی) و مبارزه ای خواند و گفت: توجه به مناطق آسیب خیز منجر به تثبیت این مناطق و گسترش آن می شود؛ از این رو امکانات را به صورت پررنگ به سمت مناطق حاشیه ای نبرده اند؛ البته این رویکرد با انتقادات فراوانی که ناشی از ذهنیت غلط نسبت به توسعه شهرها است ، روبه رو شده زیرا گفته می شود همزمانی که گسترش محدوده شهرها کنترل می شده، این مناطق شکل یافته و زمانی جزو روستاهاتی اقماری شهر بوده اند که به دلیل گسترش شهر به شهر چسبیده اند.
وی اظهارداشت: دیدگاه دوم "ایجابی" یا همان توسعه متوازن است ، یعنی همزمان با کنترل عدم گسترش مناطق حاشیه ای و اینکه بافت های جدید شکل نگیرد، امکانات شهر به آنجا نیزسوق داده شود تا دچار آسیب های دیگر نشویم.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان تاکید کرد: تجربه نشان داده که اگر مدیریت شهری به مناطق حاشیه ای و آسیب خیز کم توجهی کند، باعث گسترش جرم، فساد، اعتیاد، نزاع و درگیری، سرقت، کارتن خوابی و غیره می شود.
وی با اعلام اینکه در شهر اصفهان حداقل حدود 10 تا 15 نقطه مشخص وجود دارد که در زمره بافت های حاشیه ای و آسیب خیز به شمار می رود ، گفت:در حال حاضر در این نقاط حاشیه ای بین 50 تا 70 هزار نفر ساکن هستند .
مهدویان فر اضافه کرد: اگردر شهر اصفهان به دنبال شهری عاری از نقاط حاشیه ای هستیم باید در چند مرحله اقدامات اساسی انجام شود ؛اول انجام اقدامات زیباسازی، شهرسازی و عمرانی است تامباحث زیباسازی ، توسعه شهرها، توسعه فضای سبز – خیابان ها – جدول کشی – آسفالت خیابان ها و نور در این مناطق به خوبی انجام شود؛ دوم افزایش دسترسی به خدمات فرهنگی است و اجتماعی است زیرا تجربه نشان داده که هر جا فرهنگسرا ، باغ های بانوان ، سالن های مطالعه ، مراکز تفریحی و یا سالن های ورزشی احداث شده باعث ارتقای فرهنگ مردم شده است.
وی انجام اقدامات امنیتی و انتظامی ، بهداشتی – درمانی و کارآفرینی را برای حل مشکلات حاشیه نشینان ضروری دانست و گفت: ایستگاههای پلیس و توسعه پایگاههای بسیج برای کاهش آسیب های اجتماعی در مناطق حاشیه ای بسیار ضروری است.
مدیر امور اجتماعی و مشارکت های مردمی شهرداری اصفهان خاطرنشان کرد: جلب توجه خیّرین و اشتغال آفرینی در این مناطق می تواند در کاهش آسیب های اجتماعی مناطق حاشیه ای بسیار مثمر ثمر باشد.
رفع معضل حاشیه نشینی نیازمند نگاه بین بخشی است
اعتیاد، بزهکاری، بیماریهای مختلف، ناهنجاریهای اجتماعی، همه و همه پیامدهای حاشیهنشینی و حاشیهنشینانی اسـت که عطـای روستاها را بـه لقایش بخشیدهاند و راهی شهرها شدهاند به امید روزی که بتوانند در شهر کار و کاسبی راهانداخته و فقر و نداری روستا را تبدیل به زندگی مرفه در شهرکنند. اما این افراد با آمدنشان به شهرها و ساکنشدن در حاشیهها نهتنها چهره شهر را نـازیبا کردهاند بلکه خود نیز در این چرخه معیوب دچار مشکل شده و آن زندگی رؤیایی را هیچ گاه نمیبینند.
یک جامعه شناس نیز در گفتگو با خبرنگار "ایمنا" رفع معضل حاشیه نشینی را نیازمند نگاه بین بخشی دانست و گفت: برای حل مشکلات این قشر و برطرف کردن این پدیده ناخوشایند از جامعه تنها نباید به اقدامات یک دستگاه خاص اکتفا نمود.
رضا اسماعیلی معتقد است مهمترین عامل در توسعه حاشیه نشینی اصفهان ، مهاجرت های صورت گرفته به این کلان شهر است و اکثر کلان شهرهای ما به دلیل توسعه های صورت گرفته در خود، پذیرای افراد مختلف از شهرهای اطراف بوده و پدیده حاشیه نشینی را دامن زده اند ، بنابراین اقدامات لازم در شهر توسط مسؤولین باید به گونه ای صورت گیرد که گرایش به مهاجرت کمتر صورت پذیرد.
وی معتقد است: آسیب های حاشیه نشینی را باید از چند جنبه از جمله فرهنگی بررسی کرد، زیرا مهاجرینی که به کلانشهرها مهاجرت می کنند پیوستگی و همبستگی فرهنگی و احساس تعلق به مبدا را از دست می دهند و از طرفی در فرهنگ مقصد نیز حل نشده و به نوعی دچار دوگانگی فرهنگی خواهند شد که باعث از دست دادن فرهنگ بومی و عدم تعلق به آن و عدم پذیرش فرهنگ مقصد می شوند.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان افزود: از لحاظ اقتصادی نیز افراد مهاجر عمدتاً دانش و مهارت حرفه ای تخصص کمتری دارند و همین عامل باعث می شود که اکثر این افراد به شغل های کاذب روی آورده و مشاغلی را تجربه کنند که نظام شغلی را دچار آسیب های خاص می کند.
این کارشناس اجتماعی پیرامون آسیب های فردی و روانی این پدیده نیز تصریح کرد: معمولاً ارزیابی مهاجرین خلاف برداشتهای اجتماعی و اقتصادی مسؤولان شهری است؛ به این تعبیر که چون جاذبه درآمد شهر نسبت به مبدا بیشتر است، به همین خاطر آنها خدمات بیشتری را دریافت می کنند و در واقع از نظر مهاجران، بودن درشهر مثبت جلوه می کند.
وی ادامه داد: در میان شهرهای بزرگ، اصفهان به دلیل ویژگی های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و کالبدی، شرایط خاصی وجود دارد و مورد استقبال حاشیه نشینان قرار می گیرد.
اسماعیلی با اظهار تأسف از اینکه در شهرهای بزرگ شاهد رشد جمعیت به صورت فصلی و حتی سالانه هستیم، تنها راه حل برون رفت از این مشکل را ایجاد اشتغال در روستاها و شهرها، آسان سازی دسترسی ساکنین روستاها به تسهیلات حقوق طبیعی، اجتماعی، بهداشتی، آموزشی و درمانی مردم دانست.
وی گفت: تقویت و بهبود شرایط زیستی و درنتیجه ایجاد سد مهاجرت برای کار، امید پیشرفت روستاها و ماندن روستاییان در آنجا را افزایش می دهد و به همین خاطر برای کاهش حاشیه نشینی باید در سیاستهای کلان فاصله بین شهر و روستا را کاهش داد.
مشکل حاشیه نشینی، مشکلی است که کشورهای زیادی به ویژه کشورهای جهان سوم با آن دست به گریبان هستند و برخی از کشورها نیز با تدابیر متفاوت این مشکل را در کشور خود حل کرده اند.
امیدواریم با تدابیر متفاوت و موثریکه در اصفهان در دوره جدید مدیریت شهری برنامه ریزی شده عوارض حاشیهنشینی در اصفهان به حداقل برسد و سازماندهی معقولی صورت گیرد و مسئولان امر باید به طور جدی فکری برای این حاشیهنشینی و مهاجرتها به اصفهان بکنند./410
نظر شما