تاریخ گواه فارسی بودن یک خلیج

سرزمینی به اصالت خاکی از جنس طلا. آبی، دریایی تر از فیروزه، ناب تر از الماس و کهن دیاری به نام ایران.
سرزمینی پارسی زبان که وجب به وجب از خاک اش، رَدِ پای مردمی است که برای ماندگاری و حفاظت از آن رشادت ها کرده اند.
سرزمینی از نژاد آریا که در جنوب اش خورشید قدرت نمایی می کند؛ شمال اش تحت سلطه باران است و مرکزش را کویرهای بی انتها پوشانده است؛ ایرانی با طبیعتی چهار فصل در تمامی ایام سال.
ایران و ذره ذره از آب و خاک اش چون میراث گرانبهایی است که همواره غاصبان دیگر سرزمین‌ها را آماده دست درازی کرده است، بیداری و هوشیاری مردمان پارس بهترین مقاومت و پایداری از خاکی است که از دست دادنش، هیچ نوش‌دارویی آن را درمان نمی کند.
دهم اردیبهشت ماه، روز ملی خلیج فارس، روزی که این روزها در تقویم ایران جا باز کرده است. خلیجی که تاریخ به فارسی بودنش قسم یاد می کند.
روزی که نشانگر عزت ایرانیان و پایداری شان در دفاع از ذره ذره خاکی است که با جانشان آمیخته شده است و حاضر نیستند وجبی از این سرزمین را به دیگری بسپارند.
بی شک تا زمانی که مردم ایران زنده اند، نام خلیج فارس تا همیشه ایرانی و فارس زنده خواهد ماند.
خلیج فارس، همیشه زنده است
یک استاد و هیئت علمی دانشگاه، خلیج فارس را هویت ملی- تاریخی ایران و بخش جدایی ناپذیر از هویت ایرانیان می داند و می گوید: خلیح فارس، یکی از شاخصه های اصلی هویت ایرانی، اصالت کشور و سرزمین یکپارچه ایران است که مردم این کهن دیار به دور از هرگونه رنگ، قوم، زبان و گویش به آن توجه دارند.
میر مهرداد میرسنجری، موضوع خلیج فارس را فراجناحی عنوان می کند و می افزاید: برخی کشورها تلاش می کنند با صرف هزینه های هنگفت از کشورهای عربی نام خلیج فارس را تغییر دهند اما حرکت خودجوش گروه های مختلف مردم در سال 1383 نشان از اهمیت نام خلیج فارس نه فقط برای ایرانیان بلکه بسیاری کشورهای دیگر بود.
وی با بیان اینکه خلیج فارس یک آبراه راهبردی و استراتژیک در دنیا تلقی می شود، اضافه می کند: دشمنان فراوانی در منطقه و فراتر از منطقه در صدد تغییر نام خلیج فارس هستند.
آنها گمان می کنند ایرانیان از خلیج فارس دفاع نمی کنند؛ به همین دلیل ما را در دفاع از نام خلیج فارس تنها گذاشته اند.
بگفته این استاد دانشگاه، ایرانی ها فراتر از جناح بندی و به دور از هر سمت و سوی سیاسی به پیروزی و آبادی ایران و آیندگان می اندیشند و دفاع از سرزمین مادری و آب و خاک اش را وظیفه خود می دانند و در تمام زبان های زنده دنیا از جمله ژاپنی، چینی، انگلیسی، کره ای و دیگر زبان ها نام خلیج فارس تعریف شده است.
تاریخی که به فارس بودن یک خلیج قسم می خورد
میرسنجری نام خلیج فارس را بین المللی و تاریخی می داند و ادامه می دهد: وجود اسناد تاریخی نشانگر قدمت سرزمین ایران، تاریخ، سنت، فرهنگ و خط و مرز ایران است.
وی در ادامه بیانات خود می گوید: بعد از هجوم تازیان به ایران و قدرت یابی آل بویه تمام خلیج فارس در شمال و جنوب به تسلط ایران در آمد و بعد از دوران سلجوقیان، ایلخانان و اتابکان باردیگر تمام خلیج فارس به تابعیت ایران درآمد.
بگفته این استاد دانشگاه، اسناد و نقشه هایی وجود دارد که بهترین سند و مدرک برای جهانیان و آیندگان است که نام فارس همیشه بر این خلیج بوده است. اولین نمونه و قدیمی ترین مدرک، سنگ‌نبشته جزیره خارک بود.
این کتیبه مربوط به 500 سال قبل از میلاد مسیح و نام خلیج فارس در آن ذکر شده بود. متاسفانه دشمنانی که به هویت ایرانیان رشک می بردند بعد از کشف این سنگ نبشته آن را از بین بردند البته عکس هایی از آن موجود است.
میرسنجری، ادامه می دهد: در نقشه هکاتئوس مربوط به 500 سال قبل از ميلاد مسيح، نقشه اراتوسنز مربوط به 250 سال قبل از ميلاد مسيح، نقشه دی سنارک مربوط به 285 سال قبل از ميلاد مسيح و نقشه استرابو مربوط به 20 سال بعد از ميلاد مسيح خليج فارس به نام Persian Gulf ناميده شده است.
وی با بیان اینکه در نقشه ديگری به قلم فیلیپ حیتی که در قرن نهم ميلادی به چاپ رسيده است، خليج فارس به نام Bahar Farsi ذکر شده است، می گوید: خلیج فارس در نقشه ابوریحان بیرونی مربوط به 1030 ميلادی و نقشه جهان ادریسی مربوط به 1160 ميلادی به نام Mare Farseنشان داده شده.
نقشه جهان سالتر مربوط به قرن 13 ميلادی، مرکز جهان را منطقه بتلهام یعنی محلی که ادعا شده حضرت مسيح در آن به دنيا آمده است تصور کرده اند و خليج فارس را به نام Pers Gulf خوانده اند.
بنا بگفته این استاد دانشگاه در نقشه ایران قدیم توسط خليج فارس به نام Golfe Persique و در نقشه بطلمیوس مربوط به 1895 ميلادی خليج فارس به نام Sinus Persicus نامیده شده است.
میر سنجری اذعان می کند: کتیبه داریوش بزرگ در بیستون نشان از محدوده مالکیت ایران و نام خلیج فارس و تنگه هرمز در آن به چشم می خورد.
جای خالی اتحادیه ای برای کشورهای هم فرهنگ
وی با بیان اینکه هویت ایرانی و نام خلیج فارس با هم عجین هستند، می افزاید: افرادی که عشق و علاقه ای به ایران، تاریخ و هویت کشور ایران ندارند در صدد بی تفاوتی و بی اهمیت جلوه دادن نام خلیج فارس هستند.
سنجری ادامه می دهد: خلیج فارس ایرانی نقش مهمی در امنیت، تمامیت ارضی، آینده کشور و حکومت جمهوری اسلامی ایران دارد و حفظ آن تنها در گرو شناخت هویت ایرانی و آگاهی بخشی به مردم درباره هویت و میراث گرانبهای کشور ایران است.
بگفته این استاد دانشگاه اگر از هویت و تاریخ کشور ایران آگاه نباشیم، اطلاعات لازم را از مستندات تاریخی آن به دست نیاوریم، قطعا دشمنان با آگاهی از مستندات به دروغ پردازی می پردازند و مستندات ساختگی ایجاد می کنند و به آسانی داشته های این سرزمین را به نام خود می زنند.
میرسنجری از ایجاد اتحادیه فرهنگی ایران و مشارکت کشورهای هم فرهنگ سخن می گوید و تصریح می کند: کشور ایران مانند بسیاری از کشورهای دیگر باید به دنبال تاسیس یک اتحادیه فرهنگی با کشورهای هم فرهنگ و هم تاریخ مانند همتباران تاجیکستان، افغانستان، کردستان، قفقاز و دیگر کشورهای هم اندیشه باشد.
وی، اذعان می کند: اگر این اتحادیه فرهنگی تشکیل شود مسائل تاریخی، فرهنگی، ملی و فراملی در آن حمایت خواهد شد.
میرسنجری می افزاید: یکی از اهداف صدام حسین در جنگ هشت ساله عراق با ایران، تبدیل خلیج فارس به غیر فارس و تصاحب جزایر سه گانه به خاطر موقعیت استراتژیک آن بود و ما هشت سال با خون دلیر مردان ایرانی از تمامیت ارضی، هویت ملی سرزمین ایران و خلیج فارس دفاع کردیم.
بگفته این استاد دانشگاه، تا زمانی که ایران زنده است و فرزندان راستین این خاک زنده هستند نام خلیج فارس می درخشد.
این استاد دانشگاه به اهالی رسانه پیشنهاد می دهد برای جلوگیری از اضافه شدن یک نام جدید به جست و جوهای اینترنتی به جای استفاده از نام جعلی خلیج عربی در نوشته ها و مستندات از نام خلیج ع. استفاده کنند.
/نازیلا انصاری پور