پیدایش دایناسور پرنده، نظریه خونسرد بودن آنها را باطل کرد

زمان زیادی از کشف بزرگترین فسیل دایناسور کشف شده در آرژانتین نمی‌گذرد، این فسیل مربوط به جانوری است که بیش از ۱۰۰ تن وزن دارد و به گفته محققان دیرینه شناسی این موجود یکی از عظیم‌الجثه‌ترین موجوداتی است که در طبیعت وجود داشته است.
البته این کشف به کمک یک کشاورز آرژانتینی انجام گرفت و از آن زمان به بعد نقش مردم به عنوان بزرگترین کاشفان این دست فسیل‌ها پررنگ شد.
اما امروز دانشگاه اصفهان میزبان یکی از دانشمندان دیرینه شناسی بود که در زمینه دایناسورهای پرنده و نظریات مختلف تکامل آنها صحبت می‌کند و هدف اصلی از تحقیق خود را در جمع دانشجویان بیان خواهد کرد.
امروز دانشکده زمین شناسی دانشگاه اصفهان میزبان دکتر الکساندر کرنل از موزه ملی فدرال دانشگاه ریودوژانیروی برزیل بود که با سخنرانی پیرامون دایناسورها به ویژه دایناسورهای پرنده انجام گرفت.
کرنل در زمینه فسیل‌های پرنده گفت: این دایناسورهای پرنده که در دوران دوم زندگی می کردند، مارمولک‌هایی بودند که به علت وجود بال‌ها در آنها پرواز می‌کردند این دایناسورها امروزه به شکل مامورلک دیده می‌شوند یعنی شاید بتوان گفت موجوداتی که امروزه به این شکل مشاهده می‌کنیم روزی دارای بال بودند و پرواز می‌کردند.
رییس موزه ملی برزیل با بیان اینکه این موجودات ۲۱۵ تا ۶۶ میلیون سال پیش در کره زمین زندگی می‌کردند، خاطرنشان کرد: برای نخستین بار این دست فسیل‌ها توسط یک دانشمند به نام کوسیمو الساندرو یافت شد که تحول بزرگی در علم فسیل شناسی و در نهایت زمین شناسی ایجاد کرد.
وی با اشاره به اینکه این موجودات پرنده بال‌هایی شبیه دست انسان دارند و به عبارتی بال آنها تکامل یافته است، اظهارداشت: اگر به دقت به بال‌های این موجوددات توجه کنید آن را شبیه دست انسان می‌بینید که انگشتان آن بسیار بلندتر از انگشتان دست انسان بوده و به وسیله پره‌های غضروفی به یکدیگر متصل شده‌‌اند.
کرنل ادامه داد: تحقیقات بر روی این موجودات پرنده از سال ۱۹۹۵ در موزه تاریخ طبیعی کلید خورد و این زمینه تحقیقی برای جستجو و شناخت بیشتر این دست موجودات در سال‌های آینده شد.
وی بیان داشت: البته تاکنون تحقیقات به پایان نرسیده و سوالات زیادی در زمینه چگونگی پیدایش این موجودات و اینکه این موجودات چرا و چگونه به این شکل درآمده‌اند وجود دارد، که تنها منبع ما برای یافتن این سوالات استفاده از فسیل‌های به دست آمده است.
رییس موزه ملی برزیل با بیان اینکه در چین نیز یکی از بقایای این موجودات یافته شده است، تصریح کرد: این فسیل پتروسور نام دارد که از رشته‌های عصبی مخصوصی تشکیل شده که موجب دقت و کنترل آن هنگام پرواز می‌شود، این اولین موجودی که در بخش مغولستان چین کشف شد و به دیرینه شناسان امکان مشاهده بافت‌هایی روی این فسیل‌ها را نشان داد که نقش مهمی در پرواز آنها دارند.
کرنل با اشاره به اینکه بر روی بدن این موجودات موهایی مشاهده شده که بسیار متفاوت از پستانداران روی زمین بوده است وافزود: در واقع این موجودات از این دست موها برای کنترل دمای بدن خود استفاده می‌کردند که نشان می‌دهد آنها نیز در دست موجودات خونگرم قرار داشتند.
وی ادامه داد: دایناسور پرنده کشف شده در چین، ساختاری شبیه پرندگان امروزی داشته و بدون دندان است، این یافته‌ها ما را به این نتیجه رساند که به احتمال زیاد این موجود از گیاهان تغذیه می‌کند. رییس موزه ملی برزیل در مورد چگونگی مرگ این دست موجودات، گفت: بسیاری از این دایناسورهای پرنده پس از مرگ به اعماق دریاها سقوط کرده و بر اثر انباشت رسوبات کف دریا بر روی این موجودات فسیل این دست موجودات تشکیل شده است.
وی با بیان اینکه استخوان ترقوه و فسیل بال‌های کشف شده از این موجودات نشان دهنده وجود بال در این دست موجودات است، اظهارداشت: بسیاری از این در فیلم پارک ژوراسیک بازسازی شده و برای مردم به نمایش گذاشته شدند.
کرنل با اشاره به فسیل‌های به دست آمده از این پرندگان در سال ۲۰۰۲ در شهر ریو، گفت: این فسیل‌ها حاکی از وجود بال در این پرندگان بود که رگه‌های بسیاری در فسیل این پرندگان یافته شد که احتمال وجود استخوان در این موجودات را چند برابر می‌کند.
وی بیان داشت: در بسیاری از موارد که به فسیل موجودات دسترسی نداشتیم موفق شدیم تا با بهره‌گیری از تکنولوژی جدید بسیاری از این موجودات را بازسازی کرده و انواع و اقسام آنها را شبیه‌سازی کنیم.
رییس موزه ملی برزیل با بیان اینکه در یکی از شهرهای برزیل نیز موفق به کشف فسیل بسیار کوچک از این دایناسورهای پرنده شدیم، خاطرنشان کرد: در فسیل کشف شده از این موجود در یک بستر بزرگ از گل شما می‌توانید تعداد زیادی استخوان این دست موجودات را مشاهده کنید که مربوط به نواحی مختلف بدن این موجودات است.
وی با اشاره به اینکه مردم نقش موثری در یافتن این فسیل‌ها دارند، اظهارداشت: فسیل‌ها و پیدایش آنها در یک ناحیه از تغییرات زیستی آن ناحیه به ما خبر می‌دهد علاوه بر اینکه یک تغییر بزرگی در علم پایه و نظریه پردازی دانشمندان ایجاد کند.
/۵