به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بعضی از فعالان معتقدند که طرح محدودیت سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت میلان، تنها یک حرکت سیاسی است و تاکنون مؤثر نبوده است. در هر حال، تاریخچه شهرهای جهان نشان می‌دهد که شهر میلان در این رابطه یک مورد مجزا و استثنا نیست؛ در سال ۲۰۲۱، بروکسل سرعت خودروها را به ۳۰ کیلومتر در ساعت کاهش داد و تنها در برخی از جاده‌های اصلی، خودروها با سرعت ۵۰ کیلومتر در ساعت اجازه حرکت داشتند.
اولین نتایج اجرایی شدن این طرح حاکی از آن است که تصادفات و آلودگی صوتی در میلان به میزان چشمگیری کاهش پیدا کرد و این موفقیت با نظر افرادی که نگران بودند با اعمال این طرح ترافیک افزایش پیدا، مغایرت داشت. این اقدام به هدف اتحادیه اروپا برای کاهش تلفات جاده‌ای تا سال ۲۰۵۰ کمک می‌کند. همچنین، محدودیت سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت، شتاب ناگهانی خودروها و کاهش ناگهانی سرعت را کاهش می‌دهد.
شهروندان معتقدند که محدودیت سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت تنها با علائم راهنمایی و رانندگی و جریمه‌ها موفقیت‌آمیز نخواهد بود، بلکه این طرح نیازمند مداخلات هندسه شهری، پیاده‌روهای گسترده‌تر، درخت‌کاری اصولی و تغییر در نگرش رانندگانی دارد که باید از حضور دوچرخه‌سواران آگاه باشند. در واقع، یک تغییر فرهنگی که به حرکت آهسته پاداش دهد مورد نیاز است و به‌طور کلی، این طرح همراه با این ایده معنا پیدا می‌کند که به سمت بازسازی کلی فضای شهر حرکت کنیم و فضا را برای مردم باز کنیم.
باز کردن فضای عمومی در گرو کاهش خودروها
ایجاد فضای عمومی برای شهروندان در میلان، در گرو کاهش تعداد خودروهاست. داده‌های جمع‌آوری شده نشان می‌دهد که ۲۹۷ هزار پارکینگ نامناسب در خیابان‌ها و ۱۰۰ هزار فضای نامنظم دیگر وجود دارد. اگر در میلان به ازای هر ۱۰۰ نفر ۲۲ جای پارک وجود دارد، این رقم برای بارسلونا تنها هفت و برای پاریس شش جای پارک است.
نمونه‌ای از مصداق خودروی کمتر را می‌توان در ابتکاری با عنوان «خیابان مدرسه» در کمپین شهرهای پاک در سراسر اروپا مشاهده کرد، در این طرح، جاده‌های اطراف مدارس را به روی ترافیک می‌بندند و پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را حداقل در زمان تعطیل شدن مدارس، از طریق شهرسازی تاکتیکی در اولویت قرار می‌دهند.
علاوه بر این، خیابان‌هایی که قبلاً به فضایی برای ده‌ها جای پارک اختصاص داده شده بود، اکنون به یک منطقه رنگی برای عابر پیاده تبدیل شده است و کودکان پس از تعطیل شدن مدرسه در آنجا بازی می‌کنند. به طور کلی، برای فعالان شهری، شهر بدون خودرو، نتیجه تغییر در عادات است که در نهایت نه تنها به آلودگی و سروصدای کمتر، بلکه به شهری ایمن‌تر و پایدارتر منجر می‌شود.
نظر شما