بیماری جذام چیست؟

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، جذام یک بیماری عفونت باکتریایی مزمن و پیش‌رونده است که توسط باکتری مایکوباکتریوم لپره (Mycobacterium leprae) ایجاد می‌شود. این بیماری در مرحله اول بر اعصاب اندام‌ها، پوست، بینی و دستگاه تنفسی فوقانی تأثیر می‌گذارد. جذام باعث ایجاد زخم‌های پوستی، آسیب عصبی و ضعف عضلانی می‌شود. در صورتی که بیماری جذام به موقع درمان نشود، می‌تواند باعث تغییر شکل شدید و ناتوانی قابل‌توجه شود.

علائم بیماری جذام

بیماری جذام معمولاً بر پوست، بر اعصاب و غشای مخاطی تأثیر می‌گذارد. علائم اصلی این بیماری شامل ضعف عضلانی، ضایعات پوستی، بی‌حسی دست‌ها، بازوها و پاها، پوست خشک، ریختن ابروها و مژه‌ها و زخم‌های بدون درد روی کف پاها می‌شود. علائم جذام پیشرفته نیز شامل کوری، ریختن ابرو، تغییر فرم بینی، زخم‌های بدون بهبود در کف پاها و فلج شدن و لنگیدن دست و پا می‌شود.

عوارض بیماری جذام

در صورتی که بیماری جذام بدون درمان رها شود، می‌تواند آسیب‌های دائمی و جبران‌ناپذیری را به پوست، اعصاب، دست‌وپا و چشم وارد کند. از جمله عوارض جذام می‌توان به نابینایی یا گلوکوم، التهاب عنبیه، ریزش مو، ناباروری، آسیب دائمی به اعصاب محیطی دست‌وپا، آسیب دائمی به بافت نازک داخل بینی که می‌تواند باعث خون دماغ یا گرفتگی مزمن بینی شود و نارسایی کلیه اشاره کرد.

نحوه تشخیص بیماری جذام

پزشکان به منظور تشخیص بیماری جذام، معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. همچنین، بیوپسی انجام می‌دهند که در آن قطعه کوچکی از پوست یا عصب برداشته می‌شود و برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. پزشکان ممکن است یک آزمایش پوستی لپرومین برای تعیین شکل جذام انجام دهند. آن‌ها مقدار کمی از باکتری عامل جذام که غیرفعال شده است را به پوست تزریق می‌کنند. افراد مبتلا به جذام، نتیجه مثبتی را در محل تزریق تجربه خواهند کرد.

روش درمان بیماری جذام

سازمان جهانی بهداشت (WHO) اعلام کرده است که درمان رایج برای بیماری جذام «درمان چند دارویی» است که در آن ترکیبی از داروهای آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود. به آن معنا که فرد باید طی روند درمانی دو نوع یا بیشتر دارو را که معمولاً داروهای آنتی‌بیوتیک هستند را مصرف می‌کنند. این آنتی‌بیوتیک‌ها شامل داپسون، ریفامپین، کلوفازیمین، مینوسیکلین و افلوکساسین می‌شود، همچنین پزشکان ممکن است برای کنترل درد عصب و آسیب‌های مربوط به جذام داروهای ضدالتهابی نیز تجویز کنند. این داروها می‌تواند شامل داروهای ضدالتهابی استروئیدی می‌شود.

پیشگیری از ابتلا به جذام

بهترین و مؤثرترین روش برای پیشگیری از ابتلا به جذام، جلوگیری از تماس با قطرات تنفسی بینی و دهان بیماران جذامی است. درمان مناسب بیماران با داروهای آنتی‌بیوتیک باعث پیشگیری از سرایت بیماری از فرد بیمار به دیگران می‌شود. افرادی که با بیماران جذامی درمان نشده زندگی می‌کنند، تقریباً تا هشت برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. با وجود اینکه بیماری جذام ارثی نیست، پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که ژنتیک نیز ممکن است در این زمینه تأثیرگذار باشد. هیچ واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری جذام وجود ندارد.