به گزارش ایمنا، براساس تحقیقات جهانی سالانه بیش از 70 هزار نوجوان زیر 15 سال به دیابت مبتلا می‌شوند که به عبارتی 200 نوجوان در روز را شامل می‌شود.
در واقع دیابت نوع یک رشد بیش از 3 درصدی در میان کودکان پیش‌دبستانی داشته و این رشد رو به افزایش است.
متأسفانه در کشور خودمان آمار دقیقی از مبتلایان وجود ندارد ، اما آنچه مسلم است این روند رو به افزایش است زیرا تا پیش از این به ندرت کودک زیر 4 ساله مبتلا دیده می‌شد اما در حال حاضر حتی در نوزاد 15 روزه نیز این بیماری مشاهده شده است.
والدین باید توجه داشته باشند که علائم این بیماری را با بیماری‌های دیگر اشتباه نگیرند زیرا در این صورت روند تشخیص و درمان به تعویق می‌افتد، بنابراین ممکن است کودک با علائم حادتری مانند کُمای دیابتی مواجه شود. متأسفانه در کشور ما بیشتر دیابتی‌ها با این علائم مراجعه می‌کنند در حالی که در کشورهای اروپایی این اتفاق فقط در کتاب‌ها توضیح داده شده است و نمونه عینی برای آن وجود ندارد.
آنچه مسلم است اینکه دیابت در کودکان و نوجوانان با دیابت بزرگسالان متفاوت است و زمانی که والدین متوجه بیماری در فرزندشان می‌شوند، تغییراتی مثل کنترل روزانه و تزریق روزانه در زندگی‌شان اتفاق می‌افتد اما باید حمایت روانی و اجتماعی از آنان انجام شود تا دچار مشکل نشوند.
در این باره گفتگویی را با "دکتر فاطمه طباطبایی - فوق تخصص غدد و متابولیسم کودکان" انجام داده ایم که مشروح آن را در ادامه می خوانید:
متأسفانه سن ابتلا به دیابت بسیار کاهش یافته و زنگ خطرها به صدا در آمده است!
بله، در اطفال با دو نوع دیابت مواجه هستیم، نوع یک آن به علت تخریب غده مترشح انسولین به نام پانکراس به وجود می آید.
این نوع دیابت جنبه پیشگیری ندارد و در اثر فعالیت خود ایمنی بدن، به وجود می آید و ما از نظر پیشگیری نمی توانیم مداخله کنیم.
اما نوع دیابت تیپ دو که در حال افزایش است، به دلیل چاقی و اختلال در سبک زندگی نادرست، کاهش فعالیت های بدنی و تغذیه نامناسب اطفال به وجود می آید که در این مورد می توان مداخله کرد و اقدامات پیشگیرانه انجام داد.
دیابت به قند ناشتای بالای 126 یا قند دو ساعت بعد از غذای بالای 200 اطلاق می کنیم و علامت های آن پُرادراری، ضعف و پر نوشی است و در نوع یک کاهش وزن است.
کلیدی ترین راه هایی که خانواده ها می توانند برای پیشگیری از دیابت کودکان اقدام کنند، چیست؟
در مورد تیپ یک هیچ اقدام پیشگیرانه ای نمی توان انجام داد، پیشگیری در مورد دیابت تیپ دو مطرح می شود که در اثر چاقی ایجاد می شود و بدن نسبت به انسولین تولیدی بدن، مقاومت نشان می دهد.
مهمترین راهکاری که برای جلوگیری از چاقی فرزندان می توان پیشنهاد کرد، اصلاح سبک زندگی است.
درحال حاضر میزان فعالیت بدنی کودکان کاهش یافته و خانواده ها به مطالعه فرزندان خود بیشتر اهمیت می دهند، در حالی که پزشکان توصیه می کنند اول سلامتی و بعد کارهای دیگر را باید انجام داد.
ورزش و فعالیت بدنی باید در کنار برنامه ریزی درسی کودکان مد نظر قرار گیرد، استفاده نادرست از تلفن همراه ، تبلت و کامپوتر بسیار ضرر می رسانند.
هیچ دلیل ندارد که کودکان از تلفن همراه استفاده کنند یا ساعت ها بازی های کامپیوتری انجام دهند.
مسأله دیگر نوع و ترکیب غذایی کودکان است؛ در حال حاضر بیشتر والدین در خارج از منزل مشغول کار هستند و کمتر به تهیه غذاهای سالم روی می آورند و بیشتر از فست فودها استفاده می کنند که منجر به چاقی کودکان می شود.
میزان خواب کودکان باید کافی و حداکثر 8 ساعت در یک شبانه روز باشد، اما متأسفانه در حال حاضر کودکان تا دیر هنگام بیدار هستند و این موضوع متابولیسم بدن آنها را به هم می ریزد و خواب دیر هنگام هم باعث چاقی می شود.
اصلاح سبک زندگی، افزایش فعالیت جسمی و تغذیه مناسب از اصول پیشگیری از دیابت نوع دو در کودکان به شمار می رود.
مهمترین درمان برای کودکان چاق چیست؟
انجام فعالیت های ورزشی و توجه به رژیم غذایی مهمترین درمان برای کودکان چاق به شمار می رود. ما باید با کودکانمان رابطه دوستی برقرار کنیم تا بتوانیم به خوبی رفتارهای غذایی آنها را کنترل کنیم.
به فرزندان نباید لفظ چاق یا تپل دهیم تا احساس شرمساری و گناه از وضعیت خود کنند، باید بگوییم" تو کمی نسبت به دیگر همسالان خودت اضافه وزن داری، باید با همکاری وزن خودت رو کنترل کنی".
تشویق ها را به صورت معنوی یا بر حسب علاقمندی آنها انجام دهیم تا کودک رغبت به همکاری برای کاهش وزن خود داشته باشد.
خانواده هایی که فرزندان چاق دارند، باید از نظر روحی به فرزندان خود نزدیک شوند تا اصلاح سبک زندگی و تغذیه مناسب در آنها تأثیر گذار باشد.
اصلاح رفتارهای خانواده ازجمله کودک و نوجوان برای پیروی از اصول صحیح تغذیه و فعالیت روزمره، یکی از اصلی ترین و اساسی ترین قدم ها برای دستیابی و حفظ وزن ایده آل می باشد.
بدون تغییر رفتار، رسیدن به وزن مطلوب مشکل می شود و حتی در صورت دستیابی به وزن مطلوب باز هم این موضوع موقتی بوده و تداوم پیدا نخواهد کرد و فرد دوباره دچار اضافه وزن خواهد شد.
کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی به طور معمول دارای اختلالات رفتاری مانند افسردگی، گوشه گیری، اضطراب و عدم اعتماد به نفس کافی می باشند که بدون رفع این موارد، کنترل چاقی امکان پذیر نخواهد بود.
با توجه به این که شروع بیشتر موارد اضافه وزن و چاقی از اواخر سنین دبستان و اویل سنین نوجوانی است، در عین حال که باید مراقب تأمین انرژی و مواد مغذی کافی برای تأمین نیازهای لازم برای رشد بود، باید از بروز اضافه وزن و چاقی نیز پیشگیری کرد.
11134/130/20
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanews
در واقع دیابت نوع یک رشد بیش از 3 درصدی در میان کودکان پیش‌دبستانی داشته و این رشد رو به افزایش است.
متأسفانه در کشور خودمان آمار دقیقی از مبتلایان وجود ندارد ، اما آنچه مسلم است این روند رو به افزایش است زیرا تا پیش از این به ندرت کودک زیر 4 ساله مبتلا دیده می‌شد اما در حال حاضر حتی در نوزاد 15 روزه نیز این بیماری مشاهده شده است.
والدین باید توجه داشته باشند که علائم این بیماری را با بیماری‌های دیگر اشتباه نگیرند زیرا در این صورت روند تشخیص و درمان به تعویق می‌افتد، بنابراین ممکن است کودک با علائم حادتری مانند کُمای دیابتی مواجه شود. متأسفانه در کشور ما بیشتر دیابتی‌ها با این علائم مراجعه می‌کنند در حالی که در کشورهای اروپایی این اتفاق فقط در کتاب‌ها توضیح داده شده است و نمونه عینی برای آن وجود ندارد.
آنچه مسلم است اینکه دیابت در کودکان و نوجوانان با دیابت بزرگسالان متفاوت است و زمانی که والدین متوجه بیماری در فرزندشان می‌شوند، تغییراتی مثل کنترل روزانه و تزریق روزانه در زندگی‌شان اتفاق می‌افتد اما باید حمایت روانی و اجتماعی از آنان انجام شود تا دچار مشکل نشوند.
در این باره گفتگویی را با "دکتر فاطمه طباطبایی - فوق تخصص غدد و متابولیسم کودکان" انجام داده ایم که مشروح آن را در ادامه می خوانید:
متأسفانه سن ابتلا به دیابت بسیار کاهش یافته و زنگ خطرها به صدا در آمده است!
بله، در اطفال با دو نوع دیابت مواجه هستیم، نوع یک آن به علت تخریب غده مترشح انسولین به نام پانکراس به وجود می آید.
این نوع دیابت جنبه پیشگیری ندارد و در اثر فعالیت خود ایمنی بدن، به وجود می آید و ما از نظر پیشگیری نمی توانیم مداخله کنیم.
اما نوع دیابت تیپ دو که در حال افزایش است، به دلیل چاقی و اختلال در سبک زندگی نادرست، کاهش فعالیت های بدنی و تغذیه نامناسب اطفال به وجود می آید که در این مورد می توان مداخله کرد و اقدامات پیشگیرانه انجام داد.
دیابت به قند ناشتای بالای 126 یا قند دو ساعت بعد از غذای بالای 200 اطلاق می کنیم و علامت های آن پُرادراری، ضعف و پر نوشی است و در نوع یک کاهش وزن است.
کلیدی ترین راه هایی که خانواده ها می توانند برای پیشگیری از دیابت کودکان اقدام کنند، چیست؟
در مورد تیپ یک هیچ اقدام پیشگیرانه ای نمی توان انجام داد، پیشگیری در مورد دیابت تیپ دو مطرح می شود که در اثر چاقی ایجاد می شود و بدن نسبت به انسولین تولیدی بدن، مقاومت نشان می دهد.
مهمترین راهکاری که برای جلوگیری از چاقی فرزندان می توان پیشنهاد کرد، اصلاح سبک زندگی است.
درحال حاضر میزان فعالیت بدنی کودکان کاهش یافته و خانواده ها به مطالعه فرزندان خود بیشتر اهمیت می دهند، در حالی که پزشکان توصیه می کنند اول سلامتی و بعد کارهای دیگر را باید انجام داد.
ورزش و فعالیت بدنی باید در کنار برنامه ریزی درسی کودکان مد نظر قرار گیرد، استفاده نادرست از تلفن همراه ، تبلت و کامپوتر بسیار ضرر می رسانند.
هیچ دلیل ندارد که کودکان از تلفن همراه استفاده کنند یا ساعت ها بازی های کامپیوتری انجام دهند.
مسأله دیگر نوع و ترکیب غذایی کودکان است؛ در حال حاضر بیشتر والدین در خارج از منزل مشغول کار هستند و کمتر به تهیه غذاهای سالم روی می آورند و بیشتر از فست فودها استفاده می کنند که منجر به چاقی کودکان می شود.
میزان خواب کودکان باید کافی و حداکثر 8 ساعت در یک شبانه روز باشد، اما متأسفانه در حال حاضر کودکان تا دیر هنگام بیدار هستند و این موضوع متابولیسم بدن آنها را به هم می ریزد و خواب دیر هنگام هم باعث چاقی می شود.
اصلاح سبک زندگی، افزایش فعالیت جسمی و تغذیه مناسب از اصول پیشگیری از دیابت نوع دو در کودکان به شمار می رود.
مهمترین درمان برای کودکان چاق چیست؟
انجام فعالیت های ورزشی و توجه به رژیم غذایی مهمترین درمان برای کودکان چاق به شمار می رود. ما باید با کودکانمان رابطه دوستی برقرار کنیم تا بتوانیم به خوبی رفتارهای غذایی آنها را کنترل کنیم.
به فرزندان نباید لفظ چاق یا تپل دهیم تا احساس شرمساری و گناه از وضعیت خود کنند، باید بگوییم" تو کمی نسبت به دیگر همسالان خودت اضافه وزن داری، باید با همکاری وزن خودت رو کنترل کنی".
تشویق ها را به صورت معنوی یا بر حسب علاقمندی آنها انجام دهیم تا کودک رغبت به همکاری برای کاهش وزن خود داشته باشد.
خانواده هایی که فرزندان چاق دارند، باید از نظر روحی به فرزندان خود نزدیک شوند تا اصلاح سبک زندگی و تغذیه مناسب در آنها تأثیر گذار باشد.
اصلاح رفتارهای خانواده ازجمله کودک و نوجوان برای پیروی از اصول صحیح تغذیه و فعالیت روزمره، یکی از اصلی ترین و اساسی ترین قدم ها برای دستیابی و حفظ وزن ایده آل می باشد.
بدون تغییر رفتار، رسیدن به وزن مطلوب مشکل می شود و حتی در صورت دستیابی به وزن مطلوب باز هم این موضوع موقتی بوده و تداوم پیدا نخواهد کرد و فرد دوباره دچار اضافه وزن خواهد شد.
کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی به طور معمول دارای اختلالات رفتاری مانند افسردگی، گوشه گیری، اضطراب و عدم اعتماد به نفس کافی می باشند که بدون رفع این موارد، کنترل چاقی امکان پذیر نخواهد بود.
با توجه به این که شروع بیشتر موارد اضافه وزن و چاقی از اواخر سنین دبستان و اویل سنین نوجوانی است، در عین حال که باید مراقب تأمین انرژی و مواد مغذی کافی برای تأمین نیازهای لازم برای رشد بود، باید از بروز اضافه وزن و چاقی نیز پیشگیری کرد.
11134/130/20
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanews
نظر شما