در میان جلسه هفتم تیر سال ۱۳۶۰ در دفتر حزب جمهوری، یک‌باره صدای مهیبی به همه‌چیز پایان می‌دهد؛ خبرها می‌گوید ۷۲ نفر از اعضای حزب شهید شده‌اند و «علی‌اکبر» هم یکی از این ۷۲ نفر است؛ معلمی که پایه ثابت تمام جلسات و راهپیمایی‌های پیش از انقلاب بود و با اندیشه و خون خود، بسیاری را بیدار کرد.
«یکی از کارهایی که شهید حجت‌الاسلام علی‌اکبر اژه‌ای برای دانش‌آموزان انجام می‌داد آن بود که دروس دینی را یک‌سال زودتر به آن‌ها آموزش می‌داد. او معتقد بود که اگر بچه‌ها این دروس را زودتر یاد بگیرند، دیگر نیازی ندارند در کلاس مدرسه گوش بدهند.»
