فریاد پرهیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در ایران نمونه‌ای از بافت‌های ناکارآمد وجود دارد که جزئی از پیکره شهر است و به‌دلیل فرسودگی از صحنه حیات شهری به دور مانده است.
وی افزود: برخی شهرپژوهان اتفاق نظر دارند که رویکرد بازآفرینی شهری با توجه به اینکه بافت‌های ناکارآمد شهری با مشکلات مختلفی از جمله کمبود در سرانه‌های خدماتی، نفوذپذیری پایین به داخل بافت، وجود کاربری‌های ناسازگار، نبود فضای سبز کافی، ناپایداری بناها، ریزدانگی بنا، تراکم بالای جمعیت، وجود آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی روبه‌رو است، می‌تواند طیف گسترده‌ای از مسائل حاد و فوری را به‌طور هم‌زمان حل کند.
دکترای مطالعات و برنامه‌ریزی شهری تاکید کرد: در حال حاضر با رشد شهرها و افزایش مداخلات و سرعت تغییرات در سطح محلات و مناطق شهری، فضاهای بلااستفاده و بدون جاذبه انسانی پدید آمده است که به‌دلیل ویژگی‌های کالبدی و اجتماعی از ظرفیت بالایی برای وقوع جرم و انواع بزه برخوردار است.
پرهیز گفت: فضاهای رها شده و بلااستفاده با وجود داشتن ارزش‌ها و ظرفیت‌های فراوان، پویایی و سرزندگی را از شهرها گرفته و ارتباط مثبتی با محیط پیرامون و استفاده‌کنندگان برقرار نکرده است.
وی با بیان اینکه جلوه‌های بصری نازیبا نقش بسزایی در کاهش حس تعلق مکانی شهروندان دارد، ادامه داد: کشف ظرفیت‌های ناشی از فضاهای بلااستفاده و استفاده از آن به نفع زندگی شهری، همچنین ایجاد تجربه‌های جدید از شهر در جریان تغییر نگرش به شهر و دید کل‌نگر منظر موجب دمیدن حیات جدید به عرصه‌های مشکل‌ساز و فضاهای مغفول مانده و رها شده است.
دکترای مطالعات و برنامه‌ریزی شهری خاطرنشان کرد: سیاست‌ها و برنامه‌های مداخله در بافت‌های ناکارآمد شهری در هر دوره متناسب با رویکردهای غالب، نیروهای مؤثر و هدایتگر (اقتصادی، سیاسی و اجتماعی) و شرایط و ویژگی‌های محیطی، اقتصادی و اجتماعی شهرها ویژگی‌ها و ابعادی دارد که معرف دوره و بر اساس سیاست قالب بر آن مطرح شده است.
پرهیز با بیان اینکه در حال حاضر آخرین رویکرد مداخله در بافت‌های ناکارآمد شهری «بازآفرینی شهری» است، گفت: بازآفرینی شهری از سلسله رویکردها و اقدامات مداخله‌جویانه متمرکز بر احیای بافت درونی شهرها به منصه ظهور رسید و به‌زعم برخی اندیشمندان علوم شهری به سیاست متاخر و چندوجهی در مدیریت هسته‌های درونی و مسئله‌دار کلان‌شهری بدل شد.
وی با بیان اینکه این فرسودگی‌ها تنها کالبدی نیست و فرسودگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز شامل می‌شود، افزود: ناکارآمدی بافت و نبود معاصرسازی بناها موجب افول ارزش‌های فرهنگی میان مردم، کاهش تعلق خاطر ساکنان قدیمی و خروج آن‌ها از بافت شده است که این موضوع فرسودگی را در بعد اجتماعی و فرهنگی به دنبال دارد، همچنین نابرابری‌های اقتصادی، کمبود مشاغل و پایین بودن میزان درآمد شاغلان در چنین بافت‌هایی، فرسودگی را در بعد اقتصادی به همراه داشته است.
نظر شما