به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «یمنی‌ها در تظاهرات میلیونی: تا پیروزی در کنار مردم غزه ایستاده‌ایم» نوشت: مردم یمن دیروز، جمعه نیز همچون هفته‌های گذشته، با شعار «تا پیروزی در کنار مردم غزه ایستاده‌ایم» به خیابان‌ها آمدند و همبستگی مجدد خود را با ملت فلسطین اعلام کردند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، شهروندان یمنی دیروز در استان «صعده» واقع در شمال غربی یمن با شعار «تا پیروزی کنار غزه ایستاده‌ایم» اقدام به برگزاری راهپیمایی گسترده کردند. در این راهپیمایی، شهروندان یمنی با سر دادن شعارهای ضد صهیونیستی و ضد امریکایی حمایت خود را از ملت فلسطین تا تحقق پیروزی در غزه اعلام کردند. شهروندان یمن با صدور بیانیه‌ای حمایت خود را از ملت فلسطین اعلام کرده و از ملت‌های عرب، مسلمان و همه آزادگان جهان خواستند برای توقف تجاوز صهیونیست‌ها به رفح وارد عمل شوند. در این راهپیمایی باشکوه مردم صعده از مواضع کشورهایی که از مشارکت با آمریکا و انگلیس در تجاوز به مردم یمن خودداری کردند، تمجید کردند.
در بیانیه امروز مردم یمن آمده است: «از مردم عرب، مسلمان و همه آزادگان جهان می‌خواهیم که کالاهای امریکایی و اسرائیلی و شرکت‌هایی که حامی آنها هستند را تحریم کنند.»
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با اشاره به سخنرانی روز گذشته سیدحسن نصرالله تیتر «پاسخ خون، خون است نه پایگاه‌ها و نه تجهیزات نظامی» را از میان سخنان او برگزید و نوشت: «سیدحسن نصرالله»، دبیرکل حزب‌الله لبنان، در سخنانی در مراسم گرامیداشت فرماندهان شهید در ضاحیه بیروت گفت: اگر شهیدان امروز در میان ما بودند موضع آنها در حمایت و یاری فلسطین و مقابله با دشمن صهیونیست و ممانعت دشمن در رسیدن به اهدافش و یاری مظلومان در غزه و منطقه بود.
دبیرکل حزب الله لبنان در ادامه با اشاره به کشتار صهیونیست‌ها علیه غیرنظامیان در جنوب لبنان آن را عامدانه دانست. وی افزود: ما در بطن نبرد واقعی قرار داریم و شهادت رزمندگان بخشی از نبرد است اما هنگامی که موضوع به غیرنظامیان می‌رسد موضوع حساس می‌شود و این موضوع جدیدی از زمان شروع مقاومت نیست. در فوریه ۱۹۹۲ مقاومت معادله حمایت از غیرنظامیان را وضع و آن را در سال ۱۹۹۳ تثبیت کرد. ما موضوع حمله به غیرنظامیان را برنمی‌تابیم. هدف دشمن از کشتن غیرنظامیان فشار به مقاومت برای توقف حملاتش است. از هفتم اکتبر فشارهای جهانی با هدف گشوده‌نشدن جبهه جنوب لبنان در حمایت از غزه وجود داشته است.
نصرالله گفت: پاسخ به کشتار باید تداوم مقاومت در جبهه و تشدید آن باشد. این اقدامات ما را مصمم‌تر می‌کند و ایمان ما را قوی‌تر می‌کند. ما روز گذشته کریات شمونه را با ده‌ها موشک کاتیوشا و موشک‌های فلق به عنوان اولین واکنش هدف قرار دادیم. دشمن صهیونیست تاوان ریختن خون زنان و کودکان ما را در نبطیه و الصوانه و دیگر مناطق خواهد داد. دوست و دشمن خواهند فهمید که این خون با خون پاسخ داده می‌شود و نه با هدف قرار دادن مراکز و تجهیزات جاسوسی دشمن. دبیرکل حزب‌الله لبنان بیان کرد: آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها باید بدانند که در فلسطین هم ذره‌ای عقب‌نشینی در کار نخواهد بود.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «چشم توده‌ها به امکان تغییر و رفتار خواص است» نوشت: خواص در این مقطع از انقلاب، چقدر به انتخابات اهمیت می‌دهند؟ چقدر تشکیل یک مجلس واقعی و قوی که کمتر بتوان از رفتار نمایندگان آن ایراد حقوقی و سیاسی و اخلاقی گرفت، برای خواص اولویت دارد؟! به‌طور مصداقی و روشن‌تر می‌پرسیم در مقایسه با مجلس اول شورای اسلامی، چه‌تعداد از کسانی که آنان را بتوان همتراز بهشتی و طالقانی و خامنه‌ای و هاشمی و باهنر و رجایی و برخی از دانشگاهیان عالی‌رتبه آن زمان دانست، اکنون برای انتخابات شخصاً و مستقیماً وارد عمل شده‌اند؟! پاسخ ظاهراً ناامیدکننده است. بسیار جای تأسف است که اکنون از افراد قدیمی و سرشناس تا آدم‌های دم‌دستی همه می‌خواهند نقش «نظارت عالیه» را در بازی انتخابات برعهده بگیرند! کمتر کسی از میان علمای برجسته احساس می‌کند که جای او در مجلس در این مقطع از تاریخ انقلاب خالی است. با آنکه کمتر کسی هم هست که ادعا کند در تراز اسلام‌شناسی و سیاست و مدیریت به پای کسانی مثل بهشتی و دیگرانی از علما که در فهرست مجلس اول بودند، قرار دارد.
روزنامه وطن امروز در گزارش امروز خود با تیتر «تحریم خون‌خواران» به تحریم‌های مردمی در سراسر دنیا علیه کمپانی‌های حامی رژیم صهیونیستی پرداخت و نوشت: تظاهرات‌های مردمی در سراسر دنیا معمولاً با درخواست بایکوت یا تحریم برندهای آمریکایی-صهیونیستی همراه بود و آنطور که الجزیره گزارش داده است، در بیش از ۷۲۸۳ تظاهرات و اعتراض مردمی صورت گرفته در سراسر جهان علیه صهیونیست‌ها در ۱۱ کشور جهان، درخواست‌ها برای حمایت از جنبش تحریم کالاهای صهیونیستی مطرح شده است. با گذشت حدود ۵ ماه از آغاز حملات صهیونیست‌ها به غزه، این جنبش‌ها همچنان ادامه دارد و با وجود اینکه در ابتدای امر رسانه‌های آمریکایی بیان می‌کردند جنبش‌های تحریم کالاهای اسرائیل یا برندهای حامی صهیونیست‌ها، تأثیر چندانی در فروش آنها نداشته، حالا کم‌کم تبعات این اقدامات در حال خودنمایی در عرصه تجاری این برندها است. در همین حین جنبش بایکوت، خارج کردن سرمایه از سرزمین‌های اشغالی و تحریم کالاهای اسرائیلی (BDS) که از سال ۲۰۰۵ کار خود را آغاز کرده، این روزها مخاطبان زیادی پیدا کرده و فعالیت‌های خود را در سراسر جهان افزایش داده است.
این جنبش حالا نه‌تنها در کشورهای اسلامی مانند قطر، پاکستان، اردن، ترکیه، مصر، اندونزی و مالزی، به تحریم گسترده کالاهای حامی صهیونیسم روی آورده، بلکه در کشورهای اروپایی نیز با اراده مردمی در حال رونمایی از اثرات خود بر برندهای معتبر غربی است که نمونه آن را می‌توان در ایرلند، فرانسه، شهرهای مختلف آمریکا و سایر پایتخت‌های غربی مشاهده کرد. به گزارش واشنگتن‌پست، هشتگ BoycottIsrael 340 میلیون بار از ابتدای جنگ در شبکه اجتماعی تیک‌تاک به کار برده شد و هشتگ BDS نیز حداقل ۳ میلیارد بازدید در این شبکه داشت. تا ماه ژانویه سال جاری میلادی ۰.۵ میلیون هشتگ BoycottIsrael نیز در اینستاگرام به وجود آمد که با وجود محدودیت‌های شدید این شبکه اجتماعی، اقدامی بسیار قابل تأمل است.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود با تیتر «خود اثباتی اصلاح‌طلبان» نوشت: شاید از همین‌رو است که انسان را «وجود سیاسی» نام‌گذاری کرده‌اند؛ چراکه فقط در عرصه سیاست است که تضاد، تخاصم، منازعه، شکست و پیروزی جنبه عینی و عملی می‌یابد و در پیروزی در منازعات سیاسی است که چهره‌های سیاسی و به تبع آن مردم، از بودن و مقاومت‌شان در برابر کسانی که عرصه زندگی و سیاست را برایشان تنگ کرده‌اند، احساس پیروزی می‌کنند، همچون ایستادن در برابر خشم طبیعت. مواجهه اخیر دو طیف اصلاح‌طلبان با سیاست را باید از این منظر ارزیابی کرد. اثبات خود در برابر مخالفان سیاسی و شاید تبرئه خود در چشم مردم؛ مردمی که زمانی به آنان دل‌بسته بودند و با سخنان آنان دست به انتخاب‌های سیاسی می‌زدند. این تجربه زیسته سیاسی اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی آنان را واداشته تا درصدد خود اثباتی باشند. طیفی از آنان امتناع سیاسی را برگزیده‌اند و می‌خواهند با امتناع از سیاست‌ورزی یا به معنای دقیق‌تر مواجهه سلبی با نهادهای رسمی، انتخابات را به رویه‌های دموکراتیک بازگردانند و مهم‌تر از همه، وجهه و شخصیت سیاسی مخدوش‌شده‌شان را نزد مردم بازسازی کنند. این طیف از اصلاح‌طلبان بر این باورند که تاکنون همه راه‌های دست‌یابی به آرمان‌های دموکراتیک را پیموده‌اند، اما به مقصد و مقصود نرسیده‌اند و دیگر زمان آن فرا رسیده تا راهی دیگر انتخاب کنند؛ راهی ناهموار با آینده‌ای نامعلوم. این دسته از اصلاح‌طلبان که از آنان به‌عنوان چهره‌های رادیکال نام می‌برند، باور دارند باید پیش از این، این راه را برمی‌گزیدند و تاکنون نیز تعلل کرده‌اند.
خود اثباتی طیف دیگر اصلاح‌طلبان که در برابر این بخش از اصلاح‌طلبان قرار دارند، برایشان حیاتی‌تر است. آنان دست به تصمیمی پرهزینه زده‌اند و درصددند با شرکت در انتخابات، اقتدارشان را از طریق جسارت خود در مواجهه با بی‌شمار انتقاداتی که به آنان می‌شود به اثبات برسانند. آنان با این تصمیم سوار بر قایقی فرسوده دل به دریای توفانی زده‌اند.
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «پایان «خار چشم پوتین»» نوشت: «الکسی ناوالنی»، اپوزیسیون و مخالف سرسخت ولادیمیر پوتین روز جمعه ۱۶ فوریه (۲۷ بهمن) درگذشت. او در منطقه «یامالو-نِنِتس» روسیه دوران محکومیت خود را سپری می‌کرد. در بیانیه‌ای که این زندان پس از مرگ وی منتشر کرد آمده است: ناوالنی پس از پیاده‌روی در روز جمعه «احساس ناخوشی» کرد و «تقریبا بلافاصله از هوش رفت». در این بیانیه همچنین آمده است که کادر پزشکی بلافاصله بر بالین ناوالنی حاضر شده اما نتوانستند او را احیا کنند.
به گزارش سی. ان. ان، او در سال ۲۰۲۰ هم با گاز اعصاب مسموم شده بود اما جان به در برد. این گزارش او را «خاری در پهلوی» ولادیمیر پوتین نامیده و نوشت که او به فساد در عالی‌ترین سطوح می‌تاخت. او به «حزب روسیه متحد» می‌تاخت و تظاهرات ضد فساد را در سال‌های اخیر در روسیه رهبری می‌کرد. او در سال ۲۰۲۱ به روسیه بازگشت اما به اتهام‌های سیاسی دستگیر و روانه زندان شد. او در ماه اوت پس از متهم شدن به تأمین مالی کنشگران افراطی و دیگر جرایم به ۱۹ سال زندان محکوم شد. او در یکی از امنیتی‌ترین زندان‌ها محبوس بود. حامیان ناوالنی می‌گویند که دستگیری و زندانی شدن او با انگیزه سیاسی و جلوگیری از انتقاد از پوتین بود. برخی منابع خبری گزارش دادند که او بر اثر لخته شدن خون درگذشت. رویترز نوشت، ناوالنی اوایل دی سال جاری بعد از حدود سه هفته بی‌خبری، در زندانی «بالاتر از مدار قطب شمال» در سیبری پیدا شد. او به اتهام «افراط‌گرایی» به ۱۹ سال زندان محکوم شده بود و مشغول گذراندن دوره محکومیت خود بود.
نظر شما