به گزارش خبرگزاری ایمنا از چهارمحال وبختیاری، نوزدهم بهمن سال ۱۳۵۷، یادآور سندی از حماسه و ایمان است که به نام نیروی هوایی در دفتر انقلاب اسلامی ثبت شده است، روزی که نقطه عطفی در تاریخ انقلاب و ارتش بود، بیعت همافران با امام (ره) بیعتی تاریخی، هوشمندانه و همراه با بینش و فهم سیاسی اجتماعی بود که کار طاغوت را تمام کرد و سه روز پس‌از این بیعت انقلاب مردمی به پیروزی رسید.
سرهنگ احمد جنتی یکی از همافران مبارز و انقلابی است که در آن روز در مدرسه علوی حضور داشته است، با او درباره آن روز تاریخی به گفت‌وگو نشستیم تا برگی دیگر از خاطرات تاریخ انقلاب را ورق بزنیم، انقلابی که در ۲۲ بهمن ۵۷ به بار نشست و انقلابیون جشن پیروزی به راه انداختند.
سرهنگ جنتی ابتدا ما را به روزهایی می‌برد که رسته همافری تازه تشکیل شده بود: «رسته همافری که در سال ۴۳ برای کارهای فنی هواپیماهای جنگی ایجاد شده بود، با فعالیت‌های حزب توده در نیروی هوایی رژیم طاغوت مجبور شد برای مقابله با این تفکر از بچه‌های متدین و دارای روحیه ملی برای همافری جذب کند و این تعداد افراد متدین در این نیرو را زیاد کرده بود.
در سال ۱۳۵۳ با درجه همافر سومی و با تخصص سیستم‌های ناوبری هواپیما فارغ التحصیل شدم و از آنجایی که شاگرد ممتاز کلاس بودم در فرماندهی آموزشی نیروی هوایی به عنوان استاد الکترونیک ماندگار شدم تقریباً از اواخر سال ۵۷ سخنرانی‌ها و اعلامیه‌های امام (ره) را بین هنرآموزان همافری توزیع می‌کردیم و این باعث شد نخستین جرقه‌های انقلاب را بین نیروهای هوایی زده شود، اعتصاب غذا بین هنرآموزان همافری شکل گرفت و جز اولین اعتصاب‌های غذا بین نیروهای نظامی بود که رژیم را مجبور کرد برای خنثی کردن این اعتصاب ساعت خدمت را تغییر و سالن‌های غذا خوری را تعطیل کند.»
برای دلگرمی مردم کارت همافریمان را به آن‌ها نشان می‌دادیم
او با بیان اینکه نیروهای همافر بسیار مردمی بودند و مردم هم اعتمادی بیشتر به آن‌ها داشتند که این باعث شده بود که انتظارات از این نیرو بیشتر شود، ادامه می‌دهد: معمولاً در راهپیمایی‌ها به صورت شخصی حضور پیدا می‌کردیم و برای اولین بار بود که من با شهید بهشتی در یکی از همین راهپیمایی‌ها آشنا شدم، برای آنکه مردم را دلگرم کنیم کارت‌های شناسایی همافریمان را به مردم نشان می‌دادیم، اما انتظارات مردم از ما بازهم بیشتر بود.
ضداطلاعات نیروی هوایی به شدت تهدید کرده بود که هر کس با لباس نظامی به هر طریقی با انقلابی‌ها همکاری کند، مجازاتش اعدام است ما این بخشنامه را می‌خواندیم و با پوزخند آن را امضا می‌کردیم، در دیدارهای خصوصی بین همافران تصمیم گرفته شد، دوازدهم بهمن در مهرآباد، همافران به دیدار امام (ره) بروند، اما شهید بهشتی و مرحوم آیت‌الله طالقانی مخالفت کردند و گفتند اگر با لباس حضور پیدا کنید خیلی بهتر است، پس جلسه را از دوازدهم به نوزدهم تغییر پیدا کرد.
برنامه کوهنوردی رمز دیدار با امام خمینی (ره)
سرهنگ جنتی که هنوز شور و شوق آن روزها در کلامش جاری است، می‌گوید: برای دیدار با امام (ره) بین خودمان رمزی قرار داده بودیم، رمز این بود در برنامه کوهنوردی با لباس کوهنوردی حضور پیدا کنید، من مسئول هماهنگی پادگان خودمان و مهرآباد شدم با افراد تماس گرفتم و با رمز اعلام کردم که نوزدهم با لباس مخصوص همافری به دیدار امام (ره) خواهیم رفت.
شب نوزدهم بهمن ۱۳۵۷ پسرم و همسرم را به خانه پدر خانمم که در اطراف فرودگاه مهرآباد خانه داشت بردم و صبح روز نوزدهم لباس‌های نظامی را به تن کردم و یک بارانی بلند برای پنهان کردن لباس‌ها روی آن پوشیدم کلاه نظامی را هم داخل یک پلاستیک مشکی گذاشتم، قرار در مدرسه‌ای اول خیابان ایران بود لباس‌ها تعویض شد دو سرود هم که از قبل هماهنگ شده بود تمرین شد یکی «خمینی ای امام» و دیگری «ما نیروهای هوایی همه هستیم ولایی از طاغوت گستیم»
مدال افتخار بر سینه نیروی هوایی
او ادامه می‌دهد: حدود ۴۰۰ الی ۵۰۰ نفر همافر وارد مدرسه علوی شد، آقای موسایی که صدای رسایی داشت فرمان رژه و احترام صادر کرد بعد از قرائت قعطنامه و خواندن سرود، امام (ره) اعلام کردند: «از امروز شما دیگر سرباز طاغوت نیستید و سرباز امام زمان و قرآن هستید، به ملت بپیوندید» این مدال افتخاری بود که بر سینه نیروهای همافر نصب شد.
همافران پس از دیدار با امام (ره) به مردمی که برای حمایت از دولت موقت به خیابان‌ها آمده بودند، پیوستند و شب را هم در منزل اقوام به سر کردیم تا ضد انقلاب ردمان را نزند.
نیروهای حکومت نظامی روز بیستم بهمن وارد پادگان شدند و دو نفر از همافران را شهید کردند، اما مردم همافران را تنها نگذاشتند و اجازه ورود افراد بیشتر به پادگان را ندادند و این مسئله باعث شد همافران با ورود به اسلحه خانه و قرار دادن سلاح در اختیار مردم جلوی نیروهای گارد را بگیرند.
نظر شما