به گزارش خبرگزاری ایمنا، در تاریخ کوهنوردی ایران، تنها برخی افراد موفق به صعود به قله اورست شده‌اند که «امین دهقان» کوهنورد اصفهانی یکی از آن‌هاست؛ او که متولد ۱۳۵۸ است، بیست‌ودوم اردیبهشت ۱۴۰۰ موفق به فتح قله اورست شد؛ وی مربی و مدرس رسمی فدراسیون کوهنوردی و دارای مدال طلا و نقره جهان است.
دهقان، عضو رسمی فدراسیون جهانی عکاسی (فیاپ) و دارای نشان EFIAP است و بیش از ۵۰ مدال طلا و نقره جهانی در زمینه عکاسی دارد. او چندین‌بار به قله‌های ایران صعود کرده است و سفر به ۲۰ تا ۳۰ کشور جهان را برای کوهنوردی و طبیعت‌گردی تجربه کرده است.
نگارش کتاب صعود به بام قاره اروپا و بام قاره آفریقا (انتشارات واژیران ۱۳۹۴) و کتاب عکس «آن سوی چشمان بشر» به زبان پرتغالی از دیگر تجربیات اوست.
آنچه در ادامه می‌خوانید، حاصل گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با امین دهقان، کوهنورد اصفهانی ساکن در منطقه ۱۳ شهرداری اصفهان است.
ایمنا: از چه سالی و چطور ورزش را آغاز کردید؟
دهقان: به واسطه سکونت در منطقه قائمیه، از کودکی همراه پدرم به کوه «دنبه» می‌رفتیم، بیشتر زمان‌هایی که باران می‌بارید پدرم ما را برای دیدن چشمه‌های فصلی به کوه می‌برد.
علاوه بر کوهنوردی، ورزش‌های تکواندو و کشتی را هم کار کرده‌ام.
ایمنا: چطور به ورزش کوهنوردی روی آوردید؟
دهقان: از همان کودکی و پیش از دوران مدرسه به دلیل محل سکونت و همراهی پدر کوهنوردی را دائم انجام می‌دادم، اما اکنون حدود ۱۵ سال است که کوهنوردی را به‌طور حرفه‌ای دنبال می‌کنم.
اولین ۸ هزارتایی اصفهانی
ایمنا: صعود به چه کوه‌هایی را تجربه کردید؟
دهقان: بیشتر اصفهانی‌ها کوهنوردی را از کوه «صفه» آغاز می‌کنند و اگر بخواهیم از سطح دریا آن را حساب کنیم حدود ۷۰۰ متر صعود را خواهیم داشت.
من نیز کوهنوردی را از کوه صفه آغاز کردم و سپس با علاقه‌ای که در من ایجاد شده بود، دوره‌های رسمی فدراسیون کوهنوردی را شرکت کردم و به قله کوه‌های کرکس، شاهان کوه، دالان‌کوه، سبلان، دماوند و بسیاری دیگر از قله‌های استان‌های مختلف ایران صعود کردم.
علاقه‌مند به علمی کار کردن بودم و به همین جهت صعود کوه‌های خارجی از ارتفاعات کم را آغاز کردم و سپس به سمت ارتفاعات نپال و منطقه زیبای هیمالیا رفتم و به‌تازگی نیز برای گروه‌های مختلف علاقه‌مند این تورها را برگزار می‌کنم.
به دلیل حمایت نشدن از قشر ورزش، سال ۲۰۱۹ مجبور به فروش خودروی شخصی خودم شدم و به قله ماناسلو رفتم و برای نخستین‌بار در استان اصفهان یک نفر به بالای هشت هزار متر صعود کرد و به اصطلاح اصفهان هشت هزارتایی شد.
صعودهای من پس از آن ادامه‌دار بود، زیرا که ریای اورست را در سر داشتم، سال ۲۰۲۰ به دلیل شیوع کرونا امکان سفر برای من نبود، اما سال ۲۰۲۱ بخشی از هزینه‌ها را خودم پرداخت کردم؛ خودم اسپانسر پیدا کردم و بیشتر هزینه‌ها را با فروش یک ملک فراهم کردم.
ایمنا: شرایط صعود به قله اورست چطور بود؟
دهقان: تاکنون حدود ۲۸ ایرانی موفق به فتح قله اورست شدند؛ سال ۲۰۲۱ که صعود کردم، نفر بیست‌وپنجم بودم و تنها اصفهانی‌ای هستم که موفق به صعود قله اورست شده است.
زمان رفت و برگشت دو ماه است؛ حدود یک و نیم ماه را در خود منطقه کوهستانی هستیم و چند روز پیش و پس از این مدت هم تشریفات اداری دارد.
موقع صعود به اورست، لیدر یک تیم بودم
ایمنا: درباره لیدری یک تیم بین‌المللی هم بگویید؟
دهقان: برای نخستین‌بار در تاریخ ایران لیدر یک تیم اینترنشنال (بین‌المللی) شدم؛ سال ۲۰۲۱ وقتی به کشور نپال رسیدم، در هتل من را صدا زدند و گفتند سریع به لابی هتل بیا و من نگران مثبت شدن تست کرونای خود بودم، اما یک خودروی دولتی از کشور نپال آمده بود و من را به وزارتخانه برد ، وزیر کشورشان حکمی به من داد که روی آن نوشته بود «Amin Dehghan Leader» و ۱۵ نفر از کشورها و ملیت‌های مختلف جزو تیم من بودند.
من ابتدا نپذیرفتم، اما آن‌ها که سابقه من را مطالعه کرده بودند، تاکید کردند و من پذیرفتم؛ این موضوع افتخاری برای ایران بود.
پس از اینکه صعود کردیم با توجه به اینکه به‌طور معمول از هر تیم هفت تا هشت نفر صعود نمی‌کنند، پس از صعود ما حکم صعود من «Leader» و سایر افراد «Member» خورد.
کاش عدالت در ورزش رعایت می‌شد
ایمنا: هزینه‌های تجهیزات کوهنوردی را چه کسی تأمین می‌کند؟
دهقان: برای صعود ماناسلو سال ۲۰۱۹ و صعود اورست سال ۲۰۲۱، مجوز شورای برون‌مرزی وزارت ورزش را گرفتم و این یعنی من دوره‌های مختلف رسمی فدراسیون کوهنوردی و صعودهای پیش‌نیاز شش هزار متری و هفت هزار متری را گذرانده بودم، آزمون‌ها و تست‌های پزشکی را داده بودم و وزیر وقت و معاونانشان حکم من را امضا کردند و گفتند اگر صعود کنم به من مدال طلا می‌دهند، به‌نوعی عضو تیم‌ملی محسوب می‌شدم، اما هیچ حمایتی نشد.
در فوتبال با بازیکنان قراردادهای میلیاردیِ سنگین می‌بندند، ما بخیل نیستیم، اما ای کاش عدالت رعایت می‌شد و همه این رشته‌های ورزشی را به یک چشم نگاه می‌کردند.
فقط فدراسیون کوهنوردی در مقابل یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومانی که من هزینه کرده بودم، به من گفتند «تو تنها ایرانی‌ای بودی که سال ۲۰۲۱ به عنوان نماینده ایران به قله اورست صعود کردی و بیا یک مدال طلای جهان به تو بدهیم»، یک سکه هم به من دادند.
مؤسس باشگاه اورست اصفهان
ایمنا: آیا مربی‌گری می‌کنید؟
دهقان: مربی‌گری عشق است، پدرم ۳۰ سال معلم بود و خودم هم به آموزش علاقه‌مند هستم. فوق لیسانس مهندسی عمران دارم و برای مقطع دکتری نیز قبول شدم، اما صلاح ندانستم ادامه دهم.
اگر در بخش ساخت‌وساز و پیمان‌کاری فعالیت کنم، بی‌شک شرایط بهتری خواهم داشت، اما این کار را عاشقانه انتخاب کردم و چندین سال است که مربی و مدرس رسمی فدراسیون کوهنوردی هستم و افتخار می‌کنم که جوانان را به یک کوهنوردی علمی‌حرفه‌ای بیاورم و یک ورزش بی‌حاشیه را اشاعه دهم.
شش سال پیش باشگاه کوهنوردی «اورست اصفهان» را تأسیس کردم، پیش از آن به صورت غیررسمی و دوستان و افرادی را به کوه می‌بردم، اما پس از بخشنامه‌ای که فدراسیون کوهنوردی صادر کرد، همه باشگاه‌ها باید زیر نظر فدراسیون قرار می‌گرفتند و از وزارت ورزش مجوز می‌گرفتند که ما تبعیت کردیم و این باشگاه را در اصفهان ثبت کردیم.
ایمنا: با توجه به اینکه ساکن منطقه ۱۳ هستید، آیا این منطقه تأثیری بر علاقه‌مندی شما به کوه و کوهنوردی داشته است؟
دهقان: ما نزدیک کوه زندگی می‌کنیم و کوه دنبه با ما مسافتی نداشت و هر موقعیتی که پیش می‌آمد به کوه می‌رفتیم، این موضوعی از دوران ابتدایی تاکنون که لیدر تیم شده‌ام، ادامه داشته است.
ایمنا: تعریف شما از منطقه ۱۳ چیست؟
دهقان: منطقه ۱۳ از قدیم یک منطقه محروم بوده است و با اینکه در خودِ شهر اصفهان واقع شده، در حاشیه قرار گرفته است، اما در عین حال مردم بسیار فرهیخته‌ای دارد و درون این منطقه افراد بزرگی زندگی می‌کنند.
شهرداری منطقه ۱۳ عزم جدی برای عمران و آبادانی این منطقه دارد. در گذشته این محله بافت بومی‌تری داشت، هر چند که نسبت به گذشته بافت محله تغییر کرده است.
من به زندگی در این منطقه علاقه‌مندم، زیرا این منطقه زادگاه من است و دوست دارم در همین منطقه بمانم.
ایمنا: آیا زیرساخت‌های ورزشی منطقه ۱۳ پاسخگوی نیاز اهالی است؟
دهقان: کمبود ورزشگاه، استخر، زورخانه، بانک و زمین تمرین در این منطقه وجود دارد که اگر کسی به این موارد نیاز داشته باشد، باید مسافت زیادی را طی کند؛ انتظار داریم امکانات بیشتری برای منطقه و ساکنان آن فراهم شود.
صعود به ماناسلو پس از آسیب کتف
ایمنا: آیا شده است که در مسیر کوهنوردی آسیبی دیده باشید؟
دهقان: انجام ورزش حرفه‌ای دور از آسیب نیست؛ در میدان آزادی (دروازه شیراز) دوچرخه‌سواری می‌کردم که ناگهان با یک عابر پیاده برخورد کردم، ترمز که گرفتم به زمین افتادم و کتفم شکست، دو تا سه ماه طول درمان داشتم.
پزشکان توصیه کردند که از کوهنوردی خداحافظی کنم، اما پس از سه ماه درمان سه ماه تمرین جدی انجام دادم و ماناسلوی بالای هشت هزار متری را رقم زدم که این اتفاق موجب تعجب همه شد و جوانان زیادی روحیه گرفتند، البته در این فرصت بر خود لازم می‌دام که از پدر، مادر، همسر و فرزندانم تشکر کنم که در همه این صعودها همراه من بودند.
نظر شما