به گزارش خبرگزاری ایمنا، مهرداد اکبریان شامگاه _دوشنبه سیزدهم دی_ در نشست خبری اظهار کرد: این موضوع سادهای است که تا وقتی خواستههای ما با داشتهها تناسب نداشته باشد، هر کاری بخواهیم انجام دهیم اشتباه است و در میان راه به مشکل برمیخوریم به ناچار از افراد مختلف دنبال راهحل میگردیم.
وی توسعه صنعت فولاد را یک خواسته درازمدت در اقتصاد کشور عنوان کرد و یادآور شد: بارها درباره موضوع کسری سنگآهن مورد نیاز این صنعت از ما سوال شده و توضیح دادیم که نگران کسری سنگ آهن دست کم در کوتاهمدت نیستیم.
رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگآهن ادامه داد: اگر درباره بلندمدت کشور صحبت کنیم و بخواهیم تولید فولاد را به یکی از حرفههای کلان در کشور تبدیل کنیم و ۵۵ تا ۷۵ و حتی ۱۰۵ میلیون فولاد تولید کنیم این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد که ظرفیت سنگ آهن جوابگوی این تولید نخواهد بود.
وی برآورد ذخیره سه و نیم میلیارد تنی سنگ آهن کشور را دقیق ندانست و افزود: آمارهای یک و نیم تا سه میلیارد تنی از این ذخیره چندان درست و قابل اطمینان نیست زیرا معتقدیم که با توجه به اطلاعات سالهای گذشته اگر صنایع معدنی دیگر را در نظر بگیریم همچنین صنایع معدنی را مجهز و بهروزتر و قیمتها را از حالت دستوری خارج کنیم تا سنگ آهن و مواد معدنی به قیمت واقعی عرضه شود، این رقم به راحتی تا پنج میلیارد تن هم در داخل کشور قابلیت شمارش دارد.
اکبریان با اشاره به روند آغاز روند برداشت از معادن یادآور شد: بهرهبرداری از معدن، پروژهای است که باید مدتی هزینه کرد و پای ریسک آن ایستاد تا یک معدن آماده برداشت شود برخلاف اعتمادی که در بخش صنعت وجود دارد و با آمادهسازی فونداسیون، سوله و ماشینآلات انتظار سودآوری از سازه میرود بنابراین افراد موفق در بخش معدن معرفی میشوند اما آمار سرمایهگذارانی که در این بخش گرفتار شدند در هیچ کجا اعلام نمیشود.
وی کمترین انتظار فعالان بخش معدن را خریداری محصولات به قیمت واقعی بیان کرد و گفت: اگر نتوانیم این کار را انجام دهیم چرا اصرار داریم توسعه در بخش معدن اتفاق بیفتد؟ پیشبینی توسعه ۱۴ درصدی در بخش معدن عدد بزرگی است زیرا اکنون فعالان بخش معدن با مشکل سرمایه، ماشین آلات، بخشنامهها و بازار روبهرو هستند.
رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگآهن با اشاره به هشدار خطر کوچک شدن بازار برای زنجیره فولاد در سالهای اخیر تاکید کرد: تشکلهای انجمن سنگ آهن و فولاد بارها خطر کوچک شدن بازار را برای زنجیره فولاد اعلام کردند اما کسی باور نکرد و کسانی که تصور میکردند عراق، سوریه و افغانستان خریداران فولاد تولید کشور ما خواهند بود یا سرانه مصرف داخلی به ۴۰۰ کیلوگرم در سال میرسد، دچار اشتباه بودند زیرا این آمار محقق نشد.
وی با اشاره به اقدامات قابل توجهی که در توسعه صنعت فولاد رخ داده است، گفت: توسعه و اتفاقات خوب فولاد را میتوان به عنوان یکی از بهترین اقدامات مطرح کرد زیرا یکی از بالاترین میزان رشد و توسعه کشور در فولاد اتفاق افتاده و میزان تولید به ۳۰ تا ۴۰ برابر اول انقلاب رسیدهاست.
اکبریان ادامه داد: در سوی دیگر موضوع باید این نکته نیز مطرح شود که اضافه شدن هر یک تن تولید به زنجیره فولاد باعث افتخار ما است اما اکنون میگویم هر یک تن ظرفیت تولید فولاد که وارد زنجیره میشود فقط جا را برای یک تن قبلی تنگ میکند.
وی با اشاره به تنگناهای تأمین انرژی، موارد اولیه و بازار تصریح کرد: با این وجود مسیر توسعه این صنعت را با شدت پیش میرویم و در حال تخریب صنعتی هستیم که خودمان آنرا ساختهایم.
وی چالشهای صنعت فولاد را به زیان شرکتها و صنایعی دانست که به دلیل کوچک بودن یا استفاده نکردن از فناوریهای روز دنیا در معرض شکست قرار خواهند گرفت و افزود: در زمینه صادرات امروز گندله روی زمین مانده است، در حالی که اگر این محصول شش ماه روی زمین بماند کیفیت خروج از کارخانه را ندارد و نابود میشود، با توجه به محدودیتهای بازار داخلی برای جذب این محصول و تولید آهن اسفنجی، سال گذشته گندله موجود در انبارها صادر شد و این همان اتفاقی است که ممکن است تا یکی دو سال آینده بر سر محصولات دیگر از جمله آهن اسفنجی بیاید.
رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگآهن زنجیره محصولات معدنی را از کوه تا محصول نهایی متنوع دانست و گفت: در دههای تعداد معادن با سرعت رشد کرد و برخی واحدها کندتر پیش رفتند البته دولت میتوانست از صدور بیرویه مجوز جلوگیری کند اما اقدامی انجام نداد و مردم وارد بخشهای با سودآوری بیشتر مانند کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی شدند.
وی خاطرنشان کرد: اکنون باید موضوعات کلان درازمدت را کنار بگذاریم زیرا وضعیت کشور اجازه برنامهریزی ۲۰ و پنج ساله را نمیدهد، بنابراین بهتر است درباره مسائل روز صحبت کنیم.
وی خواستار تهیه جدولی از سرنوشت محصولات زنجیره فولاد تا پنج سال آینده شد و ادامه داد: این جدول مشخص میکند که کدام محصولات در موقعیت صادرات و یا مصرف داخلی هستند و کدام باید تقویت شود به طور کلی بازار به کدام مسیر میرود و به این ترتیب تکلیف همه مشخص شود زیرا اکنون نمیتوانیم گندله را متوقف کنیم اما روی سنگ آهن تأثیر نگذارد، کنسانتره و معدن نیز به کل زنجیره وابسته هستند.
نظر شما