سعید یوسف‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه گونه پلنگ ایرانی در تمام کشور از جمله چهارمحال‌وبختیاری زیست می‌کند، اظهار کرد: این گونه در کشورهای مجاور ایران از جمله ترکمنستان، آذربایجان، ارمنستان، کردستان عراق زندگی می‌کند، در چهارمحال‌وبختیاری نیز در مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست و مناطق آزاد این گونه پلنگ مشاهده شده است.
وی افزود: برای حفظ این گونه یک برنامه داریم و در این راستا راهکارهای افزایش مشارکت مردم برای حفظ محیط‌زیست پیگیری می‌شود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال‌وبختیاری خاطرنشان کرد: تعارضات انسان و حیات‌وحش جدی است و امسال کارگاه‌های مختلفی در مکان‌های متفاوت استان با هدف آگاه‌سازی و جلب مشارکت مردم و به منظور حفاظت بهینه از پلنگ برگزار شد، در این کارگاه‌ها تلاش کردیم از ظرفیت‌های تشکل‌های مردم نهاد، جوامع محلی، دهیاران و شوراهای اسلامی روستاها برای رفع تعارضات میان انسان و حیوان استفاده کنیم.
یوسف‌پور تصریح کرد: سال‌های گذشته گزارش شکار پلنگ را داشتیم و تاکسی‌درمی نمونه‌های کشف شده در موزه تاریخ طبیعی استان وجود دارد، اما طی سال‌های اخیر این مورد گزارش نشده است، اکنون مردم استان آگاهی بیشتری نسبت به مسائل محیط زیست دارند، به نحوی که دغدغه‌مندی و مطالبه‌گری بیشتر و توسعه ناپایدار موجب شده است که زیست‌گاه‌های ما جزیره‌ای شود، به این شکل که مناطق تحت مدیریت حفاظت محیط‌زیست در بسیاری مکان‌ها به دلیل توسعه روستاها، شهرها و صنایع از هم جدا شده است که تنوع زیستی و زنجیره حیات اکوسیستم‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
وی تاکید کرد: گزارش شکار نشخوارکنندگان همچون کَل و بُز و بُز و میش وحشی را داشتیم، این گونه‌ها طعمه پلنگ هستند و به طور طبیعی زمانی که طعمه کاهش پیدا می‌کند بر جمعیت گوشت‌خواران تأثیر می‌گذارد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال‌وبختیاری ادامه داد: گوشت‌خواران در بالاترین رده هرم غذایی هستند و اگر جمعیت این رده کاهش پیدا کند از زنجیره غذایی حذف می‌شوند که تأثیر انکارناپذیری بر اکوسیستم، پوشش گیاهی، منابع آب و چشمه‌ها دارد.
یوسف‌پور با بیان اینکه مناطقی از استان که دارای پلنگ یا مستعد حضور آن‌ها بوده شناسایی شده است، ادامه داد: وضعیت پلنگ در استان شکننده است، این حیوان جزو گونه‌های حمایت شده است که هم مردم باید به شرایط آن آگاه شوند و هم ما که دست‌اندرکار و متولی امر هستیم باید تلاش بیشتری برای حفظ این گونه کنیم، چراکه اگر مراقبت‌های لازم صورت نگیرد پلنگ ایرانی نیز به سرنوشت یوزپلنگ آسیایی دچار خواهد شد.
وی گفت: در گذشته‌های نه چندان دور و در دهه ۵۰ خورشیدی، یوزپلنگ آسیایی در استان چهارمحال‌وبختیاری زیست می‌کرد که در حال حاضر نه تنها در استان وجود ندارد بلکه تعداد آن‌ها در سطح کشور نیز به شدت کاهش پیدا کرده و این گونه حیوانی در حال انقراض است، اگر مراقبت از پلنگ صورت نگیرد لاجرم به سمت انقراض پیش خواهد رفت.
نظر شما