به گزارش خبرنگار ایمنا، کشتی‌گیر بود و مقاومت و سرسختی را از همان کشتی به یادگار داشت. دوستانش می‌دانستند که حسین اهل جا زدن و کوتاه آمدن نیست، حتی اگر جانش به خطر بیفتد.
تصرف جاده اهواز-خرمشهر کلید آزادی خونین‌شهر بود و حسین و یارانش تا آخرین لحظه روی همین جاده با وجود محاصره شدید و آتش سنگین بعثی‌ها مقاومت کردند.
گلعلی بابایی در بخشی از کتاب «پهلوان گودِ گرمدشت» به روایت نقل قولی از سردار شهید «حسین همدانی» درباره شهید «حسین قجه‌ای» پرداخته است: بعد از شهادت مظلومانه‌اش، خبردار شدیم بچه‌های واحد تعاون، موقع جمع‌آوری وسایل شخصی به‌جا مانده از او در چادر فرماندهی، دفترچه کوچکی با جلد آبی رنگ داخل ساک برزنتی‌اش پیدا کرده‌اند.
حسین در صفحات این دفترچه، ضمن نوشتن رخدادهای روزمره و نکات مربوط به شرح وظایفش در گردان سلمان، برای هر روز صفحه‌ای را به ظرایف رفتاری خود اختصاص داده بود.
این شهید در بخشی از یادداشت نوشته بود: «امروز در جمعی نشستم و به مدت نیم‌ساعت وقت من به بطالت یا گوش دادن به حرف‌هایی گذشت که هیچ بار اخلاقی و معرفتی نداشت.»
بعد هم بابت این قضیه، خودش را سرزنش و به درگاه خدا استغفار می‌کرد.
نظر شما