به گزارش خبرنگار ایمنا، «بحمدالله از اول انقلاب که امام بزرگوار در کلمات نورانی خود به طور دائم بر روی وحدت مردم، اتحاد مردم تکیه میکرد، مردم ما متحد بودهاند و این اتحاد در موارد بسیاری توانست راههای دشواری را، تنگههای سختی را برای مردم باز کند و راهگشای راهها باشد؛ این اتحاد باید حفظ بشود، دشمن با اتحاد ملت ایران مخالف است، با یکپارچگی شما مخالف است، با یکدست بودن ملت مخالف است. دشمن مایل است که مردم به خاطر عقاید و سلایق مختلف با هم بجنگند، با هم دعوا کنند؛ در یک جامعه، سلایق مختلفی هست، عقاید مختلفی هست، نگاههای مختلفی به مسائل هست، باشد مانعی ندارد؛ همه در کنار هم زندگی کنند، با هم کار کنند، با هم مهربانی کنند؛ رأفتِ میان مردم بایستی وسوسههای دشمن را برای بدبین کردن مردم به یکدیگر یا بدبین کردن مردم به مسئولان زحمتکش کشور باطل کرد.»
بخشی از خطبه دوم نماز عید سعید فطر توسط رهبر انقلاب - ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲
حدود هفت ماه قبل، زمانی که چهرههای داخلی و خارجی اپوزسیون جمهوری اسلامی از ائتلاف و اتحاد برای براندازی سخن میگفتند و قصد داشتند راهی که مردم این ملت که بیش از ۴۴ سال است برای آن خون دل خورده و میخورند و پیر و جوان برای آن دادهاند را یکشبه به نابودی بکشانند، تصور نمیکردند که «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد!»؛ مردم این دیار بیش از ۴۴ سال است که کم از این ناجوانمردیها ندیده و نشنیدهاند؛ از ۱۰ و ۱۱ فروردین ۱۳۵۸ گرفته که عدهای از تجزیهطلبان به خیال آنکه حضور چشمگیرشان (!) این نظام نوپا را از پا میاندازد با انتشار بیانیهای اعلام کردند در همهپرسی حکومت جمهوری اسلامی شرکت نمیکنند تا ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ که برخی از داخل و خارجنشینان میخواستند تجلی عینی خیالات خام خود را در راهپیماییهایی خالی از جمعیت ببینند، اما علیرغم این تلاشها، با تمام پستی و بلندی و مشکلات، مردم با حضورشان در هر یک از روزهای پاییز و زمستان ۱۴۰۱ با حضور خود آری دیگری بر صندوق استقرار جمهوری اسلامی ایران انداختند.
مدام داغ جوان دیدهایم و در تشییع، ندیده است کسی اشک سوگواری ما
برای این خاک خون دلها خورده و خونها ریخته شده است؛ چه بانوانی که فرزند و همسر خود را به امید دیدن دوباره در چارچوب در، راهی کردند اما همانهایی که دنبالهروهای مدعیان آزادی بودند، داغ دیدار دوباره علیاکبرها را بر دل زینبهای زمانه گذاشتند؛ مردم این دیار داغ آرمان علیوردی، آرشام سرائیان و اسماعیل چراغیها را دیدند و با داغ سنگینی که گوشه قلبشان داشتند، مستحکمتر از قبل در مراسم تشییع آنها شرکت کردند و خارجنشینان مدعی به جز استقامت و همدلی، چیز دیگری در این تصاویر ندیدند.
تشییع پیکر شهدای مدافع امنیت اسماعیل چراغی، محمدحسین کریمی و محسن حمیدی در اصفهان
تشییع شهدای حمله تروریستی حرم شاهچراغ در شیراز
تشییع پیکر شهید مدافع امنیت آرمان علیوردی در تهران
مردم وفادار
در جشن تولد ۴۴ سالگی جمهوری اسلامی، همان مادران و پدرانی که هزینهای به گرانبهایی جان فرزندانشان را نثار این خاک کردند، مستحکمتر و پرشورتر از قبل شرکت کردند و دیگر مردم نیز، پابهپای این مادران و پدران با حضور خودشان خط بطلانی بر تمام خیالات خام افرادی کشیدند که تصور میکردند مردم این خاک ۴۴ سالگی جمهوری اسلامی را نخواهد دید.
بالا و پایین پریدنهایی که سقف امید دشمن را بر سرش خراب کرد
در صف حماسه مردم در روز ۲۲ بهمن بسیاری از دخترکها را دیدیم که با چادرهای سفید و صورتی جشن تکلیفشان در صف حماسه حضور پیدا کردند و بعید نبود که تعدادی از آنها، همان فرشتههایی باشند که چند روز قبل لحظات متفاوتی را در دیدارهای این چندسال حسینیه امام (ره) رقم زدند و با همان بالا و پایین پریدنهای کودکانه خود تمام امید آنهایی که خیال میکردند این کودکان، برگ برنده آنها باشند را بر سرشان آوار کردند.
میگویند بانوان نیمی از جمعیت هستند و نیم دیگر را نیز تربیت میکنند؛ مشتی از نمونه خروار این بانوان همانهایی هستند که حدود یک ماه قبل از دخترانشان به حسینیه امام خمینی (ره) قدم گذاشتند؛ همان بانوانی که ظرافت پایه ثابت تمام دستاوردها و هنرهایشان، از مادری گرفته تا ساخت زیورآلات و معلمی بود و تصاویر آن گلهای صورتی بر ستونهای حسینیه هم نشان از این ظرافت داشت.
واژهای به وسعت خدمترسانی
«در مورد وظایف اجتماعی، تکالیف زن و مرد یکسان است. نقش ها مختلف است امّا تکالیف یکسان است. یعنی هم زن، هم مرد برایشان جهاد واجب است منتها جهاد مرد یک جور است، جهاد زن یک جور دیگر است.»؛ این جملات بخشی از بیانات رهبر انقلاب در همان دیدار منحصر به فرد با بانوان بود که در ادامه نیز به نقش و همراهی همسران شهدا در دوران دفاع مقدس اشاره کردند؛ روزی جهاد در میدان جنگ معنا میشد و این روزها معنایی گستردهتر از قبل به خود گرفته، جهادی که شاهبیت و فصل مشترکی به نام «خدمترسانی» را میان سیل، زلزله و کرونا ایجاد میکند؛ جهادی که غیوران این سرزمین پابهپای هم برای آبادانی و ساخت فردایی روشنتر در جایجای این خطه سرفراز حضور پیدا و جلوههایی متفاوت از همدلی را در قاب دوربینها ثبت میکنند.
جلوهای از همدلی مردم در زلزله خوی-بهمن ۱۴۰۱
یک تصویر بهجای هزاران واژه
اما جلوههای این همدلی، نه تنها میان مردم با مردم، بلکه میان مسؤولان با مردم نیز مشهود است و زمانی این سخن صدق پیدا میکند که وقتی آیتالله رئیسی در دو روز گذشته برای هفتمینبار به خوزستان سفر کرد، مردم این استان حتی پرشورتر از دفعات قبل به دیدار او رفتند و همین قابها است که معنای واژهای به وسعت «امید» را بهتر از هزاران خط توصیف و نوشتن نشان میدهد.
دیدار مردم اهواز با رئیسجمهور - ۷ اردیبهشت ۱۴۰۲
جای خالی تصاویر...
از سال گذشته تا همین روزها قابهای ماندگار فراوانی از حضور پرشور مردم در حافظه دوربینها ثبت شده است که برای وصف هرکدام چندین گزارش و خبر نیاز است؛ مردم غیور ایران با وجود سلایق مختلف سیاسی و اعتقادی در هرکدام از این مراسمهای باشکوه، پیامی به وسعت اتحاد و همدلی ملت ایران را به تمام جهان مخابره کردند اما آنچه در میان این حضورها طبیعی و قابل پیشبینی بوده و هست که برخی رسانهها از جمله بیبیسی، صدای آمریکا و اینترنشنال از انتشار تصاویر صفوف بههمپیوسته نماز عید فطر و مشتهای گره کرده مردم در راهپیماییهای در سراسر کشور پرهیز و آن را سانسور کردند اما نکته قابلتوجه آن بود که برخی رسانههای داخلی هم در کمال تعجب این تصاویر پرعظمت را سانسور کردند.
گزارش عجیب روزنامه شرق در روز ۲۳ بهمن که اینترنشنال هم از آن استقبال کرد
جای خالی تصاویر نماز عید فطر در روزنامه اعتماد - اردیبهشت ۱۴۰۲
بیا! ما منتظریم و مرد این میدان ما هستیم برای شما
«ما ملت شهادتیم؛ ما ملت امام حسینیم! بپرس؛ ما حوادث سختی را پشت سر گذاشتهایم، بیا! ما منتظریم. مرد این میدان ما هستیم برای شما. شما میدانید این جنگ یعنی نابودی همهی امکانات شما. این جنگ را شما شروع میکنید اما پایانش را ما ترسیم میکنیم؛ از اول انقلاب تا حالا در همه صحنهها ما با تمسک به همین فرهنگ امام حسین (ع) همه پیروزیهایمان را و تضمین پیروزیهایمان را از این راه گرفتیم.»
برخلاف تمام این نااهلیها به قول سردارمان، این ملت امام حسین هستند که پایان این جنگ و نبرد نابرابر را با کنار هم بودن و تمسک به سالار شهیدان ترسیم خواهند کرد و در این مسیر ما همانهایی هستیم که مثل همیشه آرام نمیگیریم و آسودگی ما، عدم ماست….
نظر شما