به گزارش خبرنگار ایمنا، مخاطب مادام در بین زمان گذشته و حال سیر می‌کند، دیالوگ‌ها، فریادها، اشک‌ها، حتی تردیدها در نمایش مادام تکرار می‌شود، دکور نمایش اگر فضای بسیار ساده‌ای دارد اما توانسته همین سادگی توجه مخاطب را به دیالوگ‌ها و نقش پردازی بازیگران جلب کند.
نمایش «پیله‌ام در کرم‌های ابریشم» به نویسندگی و کارگردانی هادی عسکری قصه امید و تلاش برای تغییر است، محور داستان، دیالوگ‌ها و حتی نقش‌های داستان در تلاش هستند از چرخه‌ای بی‌پایان رها و مسیر و افقی جدیدی را طی کنند. این عنصر تلاش برای رهایی از تقدیر به اندازه. ای پر رنگ است که مخاطب هم پای «سوده» و «مهران» دو شخصیت محوری نمایش، می‌خواهد از چنگال تقدیر رها شود اما هر چه به پایان نمایش نزدیک می‌شویم این امید جای خود را به یاسی مرگ‌بار می‌دهد، یاسی که دیگر پذیرفته‌ای حتی اگر زمان را به عقب برگردانی و بخواهی تقدیرت را عوض کنی، باز هم محکوم به پذیرش تقدیری است.
به غیر از سوده و مهران شخصیت‌ها در این نمایش غایب اما در ذهن مهران و سوده پررنگ و همیشه همراه هستند، و به اندازه‌ای در دیالوگ‌های مهران به ویژه سوده از این شخصیت‌ها یاد می‌شود که مخاطب برخی اوقات حس نمی‌کند این شخصیت‌ها در نمایش حضور فیزیکی ندارند.
هر چند نمایش «پیله‌ام در کرم‌های ابریشم» خط روایی ساده‌ای دارد اما توانسته در فضایی سورئال مخاطب را با پیچیدگی و پرسش‌های فراوانی به حال خود رها کند، پرسش‌های از اینکه چه شد مهران از همسرش جدا شد؟ آیا سوده هنوز عاشق همسرش است؟ و سوالاتی از این قبیل که مخاطب در طول نمایش به دنبال دریافت پاسخ آن است.
هر چند محور داستان بحث تغییر از تقدیر است، اما شاید بتوان گفت محور مرکزی و عنصر اصلی داستان را جدایی و شکاف عاطفی افراد از یکدیگر تشکیل می‌دهد، جدایی و شکافی که بیش از گذشته باعث شده مهران و سوده همچون کرمی در پیله به تنهایی خود فرروند، حتی قرص‌های اعصاب «سوده» کمکی به آرامش او نمی‌کند. فضای تنهایی شخصیت‌ها به خوبی در دیالوگ‌ها و نقش‌ها بیان و بازی شده است اما نه به طور مستقیم بلکه به شکل هنرمندانه‌ای این تنهایی را مخاطب می‌تواند درک کند و نکته قابل تامل‌تر هر زمان که این تنهایی به واسطه حضور یک فرد قرار است، برطرف شود نمایش به اوج مجادله و هیاهوی خود می‌رسد گویی رفع تنهایی، خط قرمز نمایش است و هر فرد و یا عاملی که بخواهد این تنهایی را به هم زند تمام عناصر و شخصیت‌های نمایش مانع این اتفاق می‌شوند.
نمی‌توان به نمایش نقد جدی وارد کرد، اما شاید بتوان گفت ایجاد فضای منگی نمایش، جیغ‌های بیش از حد سوده در نقش‌پردازی و حتی تصنعی بازی کردن سوده در برخی از مواقع باعث شده که مخاطب نتواند آن طور باید با فضای نمایش ارتباط برقرار کند و شاید نیاز نیست برخی از موضوعات همچون بی‌خوابی مهران به این اندازه در نمایش تکرار شود اما در کل نمایش «پیله‌ام در کرم‌های ابریشم» توانسته برای مخاطب پرسش‌های ایجاد کرده و ذهن او را ساعاتی و شاید روزهایی به موضوع نمایش که همان تغییر تقدیر است، مشغول کند.
به گزارش ایمنا، امروز_جمعه بیست و هشتم_ آخرین اجرای نمایش «پیله‌ام در کرم‌های ابریشم» به نویسندگی و کارگردانی هادی عسکری است که علاقه مندان جهت خرید و مشاهده این نمایش می‌توانند ساعت ۱۸:۳۰ به تالار هنر اصفهان مراجعه کنند.
نظر شما