سالروز در گذشت میرزا ابوالقاسم ناصر حکمت

میرزا ابوالقاسم ناصر حکمت در مداوای بیماران مهارتی قابل توجه داشت و معالجات عجیبی از او نقل شده است. از اساتید او آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقایی، میرزا عبدالعلی نحوی، سیدعلی‌اکبر صدرالاطباء، میرزا عبدالرزاق موسوی، محمد اسماعیل حکیم‌بیدآبادی و میرزا محمدباقر حکیم‌باشی هستند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، امروز _شنبه دهم دی‌ماه_ مصادف با زادروز و درگذشت مشاهیر و بزرگان مجموعه تاریخی تخت فولاد است.

سالروز در گذشت میرزا ابوالقاسم ناصر حکمت

میرزا ابوالقاسم ناصر حکمت، فرزند میرزا محمدعلی طبیب، عالم فاضل، حکیم جامع و طبیب حاذق، از پزشکان مشهور و مدرسان طب قدیم در اصفهان است.

وی در مداوای بیماران مهارتی قابل توجه داشت و معالجات عجیبی از او نقل شده است. از اساتیدش آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقایی، میرزا عبدالعلی نحوی، سیدعلی‌اکبر صدرالاطباء، میرزا عبدالرزاق موسوی، محمداسماعیل حکیم‌بیدآبادی و میرزا محمدباقر حکیم‌باشی هستند. در دارالفنون تهران طب جدید را فراگرفت و در مدرسه «حاج حسن»، مقابل امامزاده هارونیه، در حجره‌ای تدریس و طبابت می‌کرد.

علامه همایی در مورد استادش می‌نویسد: «ناصر حکمت مردی بسیار امین و متین بود برای معالجه اجرت قائل نبود و آن را محض ثواب و خدمت به نوع انجام می‌داد و به هرچه می‌دادند، قناعت می‌کرد و با عموم مراجعین از فقیر و غنی نهایت دلسوزی و مهربانی را مبذول می‌داشت.»

فرزندش شیخ محمد طبیب زاده می‌نویسد: «به‌راستی خداوند شفا را در نفس و قدم این مرد الهی قرار داده بود. فردی که بندگی خدا را شعار خود سازد و به درگاه خداوند تضرع نماید و با چشم گریان در قنوت نمازها، خاصه نماز وتر برای بیماران خود شفا همی طلبد. پدرم روحی فداه مواظبت قرائت قرآن همه‌روزه، در مطب خود می‌فرمود، به این امید که از برکت کتاب خدا، شفا در شفاخانه او نازل شود. در تمام دوران زندگانی‌اش با بینوا و دارا با کمال مهربانی و مدارا رفتار می‌فرمود. این همه از آن جهت بود که شخصی مادی و دنیادوست نبود، بلکه مرد خدا بود و به بی‌اعتباری دنیا کاملاً آگاه بود.»

ناصر حکمت در دهم دیماه ۱۳۳۰ ش وفات یافت و در تکیه مادر شاهزاده مدفون شد.

کد خبر 630322

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.