به گزارش خبرنگار ایمنا، استاندارد صنعت سبز مجموعهای از بایدها و نبایدها را شامل میشود که موجب دوستی طبیعت با صنایع خواهد شد. انسانها خواسته یا ناخواسته در حال تخریب محیط زندگی خود و دیگر موجودات هستند و تغییر سبک زندگی بشر، باعث توسعه صنایع مخرب و آلایندهساز شده است؛ بنابراین سبز شدن صنایع و ارگانها لازمه حفظ محیطزیست و داشتن زمینی پاک است.
صنعت سبز چیست؟
ساسان صفریان، کارشناسارشد انرژی به خبرنگار ایمنا میگوید: صنعت سبز پس از ساختمان، مدرسه و بیمارستان از دو دیدگاه قابل بررسی است؛ برخی از صنایع در مرحله تولید سبز است یعنی تجهیزات آنها بروز بوده و انرژی کمی مصرف میکند، اما برخی دیگر در حیطه تولید محصولات سبز فعالیت میکنند.
وی میافزاید: صنایع سبز در دیدگاه نخست کارخانهای است که از تکنولوژی روز استفاده میکند و کمترین ضرر را به محیطزیست میرساند. در این صنایع مصرف انرژی و آب بسیار اهمیت دارد؛ بهنحوی که مقدار راندمان به میزان مصرف آب و انرژی بستگی دارد.
این کارشناسارشد انرژی ادامه میدهد: دیدگاه دوم صنعت سبز، مربوط به تولید محصول سبز است. در چنین صنایعی محصولی تولید میشود که نه تنها به محیطزیست ضرر نمیزند، بلکه به آن کمک میکند.
وی با ارائه یک مثال تصریح میکند: صنعتی که محصول سبز تولید میکند، میتواند بدون قطع درختان و با استفاده از مواد شیمیایی دوستدار محیطزیست مداد تولید کند که این عمل نه تنها مشکلی برای طبیعت ندارد بلکه به محیطزیست نیز کمک میکند.
پارامترهای صنعت سبز
صفریان در رابطه با ملاکهای صنعت سبز میگوید: برای سبز شدن صنایع در درجه اول مصرف انرژی و پس از آن مصرف آب مورد بررسی قرار میگیرد و صنعتی که طبق این دو پارامتر مصرف بهینه داشتهباشد، سبز محسوب میشود.
وی میافزاید: آب یکی از پارامترهای مهم در صنعت سبز است، زیرا کمبود آب بحران جهانی است که ایران و مناطق مرکزی این کشور، بسیار با این بحران در ارتباط است؛ بنابراین کشور ایران و بهخصوص مناطق مرکزی آن نیازمند گسترش صنایع سبز هستند.
این کارشناسارشد انرژی تاکید میکند: در اروپا صنعت سبز فراتر از تعریف شناخته شده است؛ صنایع کشورهای اروپایی به شکلی طراحی شده است که محصول به شاخه تولید بازگردد و هیچگاه تبدیل به زباله نشود؛ درواقع در چنین صنایعی هنگامی که محصول مورد استفاده قرار گرفته و فرسوده شده دوباره به چرخه تولید باز میگردد.
لازمه توسعه صنعت سبز
وی در رابطه با اهمیت صنعت سبز میگوید: اگر انسانها برای نسل آینده اهمیتی قائل هستند باید در راستای توسعه صنعت سبز تلاشهایی صورت پذیرد. مردم نمیتوانند کمک زیادی به توسعه صنعت سبز کنند، اما در این زمینه دولتها به خوبی میتوانند تأثیرگذار باشند.
صفریان ادامه میدهد: صنعت سبز به دلیل دارا بودن تکنولوژیهای بالا نیازمند سرمایه اولیه بسیاری است که در این زمینه کمک دولت بسیار اهمیت دارد؛ البته با توجه به اینکه صنایع سبز انرژی کمی مصرف میکند، راندمان بسیار بالایی دارد.
وی میافزاید: یکی از اقداماتی که میتوان در توسعه صنعت سبز انجام داد، ترغیب شرکتهای خودروسازی برای تولید اتومبیلهای الکترونیک، توسط دولتها است که در صورت موفقیت این مسئله، گام بسیار مهمی برای صنعت سبز برداشته میشود؛ البته این کار سرمایه بسیاری میخواهد، اما با گذشت زمان نه تنها برای محیطزیست بلکه برای دولت و شرکتهای مربوطه سودمند خواهد بود.
صنعت سبز از دیدگاه علم شیمی
حمیدرضا یوسفی، دکترای شیمیآلی با بیان اینکه در صنعت سبز الزاماً مبحث شیمی مطرح نیست، به خبرنگار ایمنا میگوید: هر عاملی که استانداردهای اتحادیه اروپا و قراردادهای مربوط به زمین، خاک، هوا و آب پاک مطرح شده را پوشش دهد، با صنعت سبز در ارتباط است.
وی میافزاید: سبز شدن صنایع میتواند به علوم مختلفی ازجمله شیمی، زمینشناسی و معماری وابسته باشد و مدیریت این فرآیند بر عهده سازمانهایی مانند محیطزیست، سازمان جهانی بهداشت و موارد مشابه است.
ساختار صنعت سبز
این دکترای شیمیآلی در رابطه با ساختار صنعت سبز میگوید: برای توسعه صنایع سبز در ابتدا باید با ساختار آن آشنا شد که در این راستا باید هر ارگانی اصول ۱۲گانه و دیگر مسائل صنایع سبز را رعایت کند.
وی تصریح میکند: در صنعت سبز ارگانهای مختلف باید مسائلی از جمله حذف یا کاهش آلاینده، کاهش وابستگیهای نفتی، افزایش فضای سبز، معماری، زیرساخت انرژی و طراحی را رعایت کنند.
یوسفی تاکید میکند: سبز شدن صنعت نباید منتهی به ایجاد فضای سبز شود، بلکه در این روند باید راندمان کلی صنایع مختلف ازجمله، پالایشگاهها، ذوبآهن، صنایع فولاد و حتی شهرداری و مدارس سبز شود.
وی میافزاید: در توسعه صنعت سبز تمام ارگانها باید گام بردارند و تنها با سبز کردن یک صنعت، نمیتوان شاهد پیشرفتی بود. صنایعی از جمله داروسازی، الکترونیک و شمیایی جزو حوزههایی است که حتماً باید به سمت سبز شدن حرکت کند تا آلایندههای تولیدی را کاهش دهند.
برنامهریزی لازمه توسعه صنعت سبز
این دکترای شیمیآلی میگوید: برای توسعه صنعت سبز و رفع مشکلات زیستمحیطی باید برنامهریزی انجام و فرهنگسازی صورت پذیرد. متأسفانه صنعت سبز هنوز مخالفان بسیاری دارد که نمیدانند با بروزرسانی صنایع نه تنها ضرر نمیکنند بلکه شغل خود را چندین سال بیمه کردهاند.
وی ادامه میدهد: یکی از مسائلی که در سبز شدن صنعت مهم است، بروزرسانی سیستمها، تکنولوژیها و تربیت نیروهای کارآزموده است که این مسئله زمان، انرژی و سرمایه میخواهد. متأسفانه برخی از ارگانها علیرغم صحبتهایی که پیرامون اهمیت محیطزیست شده، هنوز مخالف صنایع سبز هستند و سنگهای بزرگی بر سر راه توسعه این صنایع قرار میدهند.
تأثیر صنایع مختلف بر محیطزیست
یوسفی در رابطه با آلایندگیهای صنایع مختلف میگوید: برخی صنایع ازجمله صنایع غذایی علیرغم اینکه محدودیت بسیار کمی برای آنها اعمال شده، اما آلایندگیهای بسیار شدیدی به واسطه محصولاتی مانند کنسروها و فستفودها وارد جو میکند.
وی میافزاید: عملیاتهایی مانند حفاری، تخریب ساختمان و احداث سد نیز با محیطزیست در ارتباط است و حتماً باید طبق استانداردهای زیستمحیطی صورت بگیرد.
این دکترای شیمی آلی تاکید میکند: در اروپا برای ساختمانسازی حتماً باید گواهی سبز دریافت شود، اما متأسفانه در ایران به گواهینامه سبز توجهی نمیشود و تنها ایمنی، برق و آب ساختمان کنترل میشود.
الگوگیری از کشورهای توسعه یافته؛ راهکاری برای توسعه صنعت سبز
وی اظهار میکند: برای توسعه صنعت سبز باید الگوبرداری کنیم؛ زیرا کشورهای توسعهیافته بسیاری از راه را پیشتر تجربه کردهاند و با الگوگیری از آنها نیازی نیست از ابتدا شروع کنیم. اگر به تاریخ کشورهای توسعهیافته نگاه کنیم، شاهد خواهیم بود در ابتدا وضعیت بسیار نامطلوبی داشتهاند، اما با تلاش و برنامهریزی سطح آلاینده کشورشان را کاهش دادهاند.
یوسفی ادامه میدهد: دانشجویان و فارغالتحصیلان میتوانند متناسب با رشته خود صنعت سبز را گسترش و علومی از جمله شیمی، الکترونیک، عمران، زمینشناسی و صنایع مختلف را به سمت صنایع سبز سوق دهند.
وی تاکید میکند: ایران به دلایل گوناگون درگیر معضل آلودگی است و به همین دلیل علم در مرتفع کردن این معضل بسیار حائز اهمیت است؛ بنابراین دانشجویان باید پیرامون این مسائل فعالیت کنند موضوعات پایاننامه و رساله خود را کاربردیتر کنند.
نظر شما