بهنام پدرام در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یکی از عوامل مهمی که تاثیر مخرب بر روی سطوح بناهای تاریخی دارند ریز گردها هستند که مدت هاست گریبانگیر بسیاری از شهرهای کشور شده است.
این معمار و مرمتگر ادامه داد: ریز گردها محصول مشکلات زیست محیطی مانند خشک شدن تالاب ها و دریاچه ها، برداشت از معادن سطحی و روباز، عملکرد گسترده سنگبری ها ( خصوصا در منطقه اصفهان) و بسیاری از دیگر عوامل است.
وی اضافه کرد: اگر به ریز گرد به شکل منفرد نگاه شود صرفا عملکرد سایندگی سطح میراث تاریخی و فرهنگی را در هنگام وزش باد می توان به نامش نوشت که میتوان ساییده شدن سطوح کاشی ها، آجرها و گچبریها؛ همچنین ساییده شدن تدریجی سطوح آثار هنری – فرهنگی که در سطح شهرها به صورت حجم یا تندیس قرار دارند را می توان نام برد.
پدرام خاطرنشان کرد: هم زمان که ریزگردها بر سطوح مصالح میراثی می نشینند با جذب رطوبت می توانند تاثیرات مخرب رطوبتی را بر اثر تاریخی و فرهنگی داشته باشند. اما موضوع به این جا ختم نمی شود؛ ریز گردهای حاصل از ضعف مدیریت آب، تنها نیستند. بحران واقعی زمانی به وجود می آید که دیگر عوامل مخل محیط زیست مانند مونو اکسید کربن و سولفور حاصل از عملکرد اتومبیل ها و کارخانه ها را نیز به آن افزود. اسید کربنیک و اسید سولفوریک حاصل از آمیزش گازها و ذرات تولیدی وسایل نقلیه موتوری با رطوبت در همنشینی با غبار بر بدنه های تاریخی می چسبند و به تدریج عامل پوسیدگی مصالح آثار تاریخی و فرهنگی می گردد.
نظر شما