به گزارش خبرنگار ایمنا، به باور برخی مردم "مسئولان محیط زیست، اعداد و ارقام میزان آلاینده‌ها را عمدی کم و زیاد و نمایشگرها را خاموش می کنند تا شهروندان از واقعیت‌ها آگاهی نداشته باشند، برای اعلام تعطیلی مدارس سهل انگاری می کنند، با صنایع آلاینده تعامل بیشتری دارند تا مردم و ... پس مقصر اصلی آلودگی هوا، محیط زیست است"؛ از سوی دیگر برخی مدیران صنعتی نیز برای توجیه کم کاری خودشان در اجرای طرح جامع کاهش آلودگی هوا مدعی هستند که ۷۰ درصد آلودگی هوا ناشی از خودروها است و این در حالی است که بخش حمل و نقل نیز عنوان می‌کند بخش دیگری مقصر است، در این میان همه به دنبال مقصر می‌گردند غافل از اینکه در خصوص آلودگی هوا همگی به نوعی مقصریم.
تردد منزجر کننده خودروهای تک سرنشین و موتورسیکلت‌ها، بی‌توجهی مردم به حمل و نقل عمومی و نبود فرهنگ استفاده از آن و توسعه بی رویه صنایع در شهری که دیگر از نظر اکولوژیکی تاب و تحمل آنها را ندارد، از جمله معضلاتی است که با همدلی و همت خودمان برطرف می‌شود.
دنیای امروز به سمت توسعه می‌رود، اما کشورهای توسعه یافته جهان راهکارهایی را پیش گرفتند که در حال حاضر به کشورها و شهرهای پاک تبدیل شده‌اند؛ آنها برای خودرو، سوخت، رفتارهای مردم، تسهیلات و ... برنامه‌ریزی کردند و فقط محیط زیست را مقصر ندانسته‌اند.
دولت ایران در سال ۹۰ مصوبه‌ای را برای کاهش آلودگی هوا به هشت کلانشهر کشور ارائه کرد، در اصفهان پس از دوسال طرح جامع کنترل کیفی هوا از سوی اداره کل محیط زیست در سال ۹۲- ۹۳ در هشت محور در شورای برنامه‌ریزی استان اصفهان تصویب و به ۲۵ دستگاه اجرایی ابلاغ شد که بر اساس آن وظیفه هر دستگاه مشخص و روند اجرایی طرح از سوی محیط زیست استان مورد نظارت و پیگیری قرار گرفت. بیشترین اقدامات این برنامه در محورهای حمل و نقل و مدیریت ترافیک، سوخت و بهینه سازی مصرف انرژی و منابع ثابت آلاینده پیش بینی شده بود.
مسئولان محیط زیست معتقد هستند علی‌رغم شانه خالی کردن برخی دستگاه‌ها در اجرای طرح جامع کنترل کیفی هوا اما از سال ۹۳ تاکنون اقدامات ارزنده‌ای برای کاهش آلاینده‌های جوی در استان صورت گرفته که پلمب مشعل‌های مازوت سوز و جایگزین کردن گاز در دو نیروگاه شهید منتظری و اسلام آباد اصفهان، توزیع بنزین یورو ۴ ، فیلترگذاری بر خروجی دودکش برخی کارخانه‌های صنعتی و بهبود شرایط سیستم حمل و نقل عمومی شهری و مکانیزه کردن کنترل ترافیک از جمله این اقدامات اثر گذار بر کاهش آلاینده ها به شمار می رود.
بررسی آمارهای وضعیت کیفی هوای کلانشهر اصفهان در چهار سال گذشته نشان می‌دهد، بین سال‌های ۹۲ تا ۹۴ تنها دو روز هوای پاک به ثبت رسیده است، آمار روزهای سالم کم و شمار روزهای ناسالم بیشتر است و این در حالی است که از سال ۹۵ شمار روزهای سالم افزایش و ناسالم کاهش داشته است تا جایی که در ۱۰ ماه سال جاری ۳۷ روز پاک و ۲۱۶ روز سالم و ۴۱ روز ناسالم برای گروه‌های حساس و پنج روز ناسالم برای عموم در اصفهان به ثبت رسیده است.
اجرا نشدن برنامه توسعه پایدار و تراکم جمعیت موانع تحقق طرح جامع کنترل کیفی هوا
اگر چه این آمار از حیث کاهش روزهای ناسالم و افزایش روزهای سالم بیانگر موفقیت آمیز بودن هدف طرح جامع کنترل کیفی هوا است، اما از طرفی امسال بارندگی‌ها نیز بر وضعیت هوا بی‌تاثیر نبوده است. بابک صادقیان، رییس اداره امور آزمایشگاه‌های اداره کل محیط زیست استان اصفهان در اشاره به جزییات طرح جامع کنترل کیفی هوا به خبرنگار ایمنا می‌گوید: در زمان تصویب این طرح پیش بینی ما کاهش ۱۰ درصدی روزهای ناسالم بود، اما خوشبختانه در دو سال نخست اجرای برنامه شاهد نتایج خوبی بودیم به عبارتی به دلیل اقدامات اساسی که انجام شد تعداد روزهای ناسالم اصفهان به طور محسوس کاهش پیدا کرد.
وی می افزاید: این پروژه در زمان استاندار وقت دوساله پیش بینی شده بود اما با توجه به اینکه از یک سو اجرای این طرح پیشرفت خوبی داشته است و از سوی دیگر برخی از مصوبات آن به مرحله اجرا نرسید ما ترجیحاً این برنامه را برای مدت پنج سال تمدید کردیم و اکنون در حال بهنگام سازی و اجرا است .
رییس اداره امور آزمایشگاه‌های اداره کل محیط زیست استان معتقد است شرایط ایده آل، افزایش روزهای پاک است و بر همین اساس با وجود عملیاتی شدن طرح جامع کنترل کیفی هوا هنوز تا شرایط ایده آل فاصله داریم. شرایط ایده آل وقتی است که طرح، کامل عملیاتی شود و این مهم نیازمند عزم جدی مدیران استانی، سرمایه گذاری و ارتقای فرهنگ زیست محیطی در جامعه است.
صادقیان می‌گوید: اجرا نشدن برنامه توسعه پایدار با بارگذاری‌های بی رویه و غیر اصولی، مهاجرت و تراکم جمعیت در شهر موانعی برای تحقق اهداف طرح کنترل کیفی هوا و کاهش آلودگی به شمار می‌رود. اگر مشکل آلایندگی نیروگاه‌ها و واحدهای بزرگ صنعتی رفع شد آن زمان می‌توان به مسائل جزئی‌تر موثر در آلودگی هوا پرداخت.
اجرای طرح کاهش آلودگی هوا ناموفق بوده است
"خطر آلودگی هوا در اصفهان نسبت به بسیاری از شهرها بیشتر است؛" محمد کوشافر، نماینده فعالان زیست محیطی معتقد است با وجود تلاش های بسیار برای بهبود شرایط آلودگی هوا در سال‌های اخیر اما وضعیت موجود در سطح شهر نشان می‌دهد که تلاش ها ناموفق بوده است و تبعات آن مرزهای طبقاتی و اجتماعی نمی‌شناسد.
وی می گوید: بحران آب و خشکی تالاب بین‌المللی گاوخونی و ریزگردهای منطقه شرق اصفهان به دلیل وجود فلزات سنگین بسیار بر سلامت و اکوسیستم منطقه خطرآفرین است و یکی از راه‌های برون رفت از آلودگی هوا رفع مشکل آب استان است.
این فعال محیط زیست با اشاره به افزایش روزانه خودروها و صنایع به عنوان دو منبع عمده انتشار آلاینده‌ها می‌گوید: اقدامات مدیریت شهری برای ساخت مترو، خطوط بی آر تی و دوچرخه سورای برای کاهش خودرو و ترافیک قابل قبول است اما کافی نیست، چرا که طرح‌هایی مثل خطوط بی آر تی در جابه جایی مسافران موفق آمیز بوده اما عرض خیابانها کم شده است که سبب ترافیک می شود.
کوشافر می افزاید: طرح زوج و فرد ترافیک هم چندان موفقیت امیز نبوده است و ما در خصوص اعداد و ارقام تردید داریم و باید شرایط بحرانی آلودگی هوا مدام اطلاع رسانی شود و خواسته ما از مدیران استانی این است که توسعه صنعت در اصفهان متوقف و به افزایش کارایی زیست محیطی واحدهای موجود توجه بیشتری شود.
فقر بزرگترین مخرب محیط زیست
همچنین در این ارتباط سید رحمان دانیالی، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان، فقر را بزرگترین مخرب محیط زیست می‌داند و می‌گوید: باید در راستای توسعه پایدار به همه کمک کرد تا مردم زندگی مطلوب‌تری داشته باشند.
وی به پایش‌های شبانه واحدهای صنعتی اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: با صنایع آلاینده تعامل نداریم، ایده ما دستگیری از صنایع است و در یک برنامه زمان بندی به آنها مهلت داده می‌شود که در راستای کاهش آلاینده‌ها اقدام کنند، اگر خلاف این ثابت شود با همکاری دستگاه قضایی با صنایع متخلف برخورد قانونی خواهد شد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان عمق فاجعه عواقب آلودگی هوا در اصفهان را بسیار زیاد می‌داند و می‌افزاید: این آمار را به زودی به گوش برخی مسئولان که خود را به خواب زده‌اند می‌رسانیم.
نظر شما