به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان سمیرم، تاسوعا یادآور کربلایی است که پس از گذر سال‌های طولانی هنوز هم‌صدای هل من ناصر به گوش می‌رسد و گوش عالمیان را پرکرده و آنان را به‌سوی حق‌طلبی می‌خواند و هرسال مریدان بیشتری در روز تاسوعا و عاشورای حسینی پا به میدان می‌گذارند تا صدای حقانیت حرکت سالار شهیدان را به گوش جهانیان برسانند.
تاسوعا، برادرانه‌ای تکرار نشدنی در زمین کربلا و خواهرانه ای از جنس اعتقاد است که هرگز تاریخ به خود نخواهد دید، خواهرانه ای از جنس اسارت و غم که در صحرای کربلا تن بی‌سر برادر را به آغوش می‌کشد و برای به ثمر نشاندن حرکت برادر گام‌هایش را استوارتر از همیشه برمی‌دارد.
امروز حسین می ماند و زینب و زنان و کودکانی که سلاحشان اشکشان است و سندی از مظلومیت شیعه که با خون قمر منیره بنی هاشم امضا شد.
و اما فردا این زینب است که تنها خواهد ماند؛ فردا زینب است و خار مغیلان، صورت طفلان سرزمین بلا و سیلی های یزیدیان، خنجر شمرست و گلوی حسین، تن بی جان و سر و سم اسبانِ‌ستم...
پیش از زینب هیچ خواهری را ندیده بودند که رسولِ خون برادر باشد! او، کربلا را در آغوش کشید؛ و عاشورا را بر شانه نشاند تا در سلوک اسارت، همه‌جا را، زیر پا بگذارد و به دنیا چگونه استوار ماندن و ذلیل نشدن را بیاموزد.
زینب(س)! خواهر سردار سربدار کربلا شهادت را در اسارت دید و آن را همه‌جایی کرد؛ آری اگر شانه‌های اسارت خواهرانه نبود کوله‌بار شهادت برادرانه حسین بر زمین می‌ماند.
اگر زینب نبود دیوارهای دنیای دین نما را، چه کسی پس می‌زد؟ کوفه را، که بیدار می‌کرد؟ شام را، چه کسی روشن می‌ساخت؟ و خواب‌وخیال مردم را، چه کسی می‌شکست؟ اگر زینب، کربلا و عاشورا را در سینه پرورش نمی‌داد و به سیر اسارت نمی‌برد چگونه جغرافیا، خاکِ‌کربلا می‌شد و تاریخ، زمین‌ِعاشورا؟
اینگونه است که همه ساله در روز تاسوعا هوای سمیرم بوی کربلا می گیرد و ندای لبیک یا حسین از جای جای این خطه شهید پرور به گوش می رسد.
تکایا و حسینیه های سمیرم در همایشی بزرگ به سمت امام زاده ابراهیم(ع) شهرستان حرکت کرده و در گردهمایی بزرگ تاسوعایی سمیرم در سوگ سقای دشت کربلا ابوالفضل العباس به عزاداری و سوگواری می پردازند.
گزارش از: سید محمد مهدی قائم مقامی خبرنگار سرویس شهرستان خبرگزاری ایمنا
نظر شما