مفهوم انواع خانه‌ موزه‌های تاریخی

به گزارش ایمنا، طبقه‌بندی ابزار مناسبی برای مدیریت خانه موزه‌ها است و بر اساس نوع طبقه‌بندی، شبکه ارتباطی بین‌المللی بین خانه موزه‌های مشابه فراهم می‌شود. طبقه‌بندی‌ها باعث ارزیابی امکان بالقوّۀ خانه موزه‌ها شده و درنتیجه خانه موزه‌های بیشتری ایجاد می‌شوند. هم‌چنین در مواقع بحرانی، طبقه‌بندی‌های تعریف شده، به مدیریت موزه برای تحلیل بحث‌های مربوط به ارزش واقعی خانه موزه‌ها همراه با قضاوت‌های حرفه‌ای با استفاده از مقایسۀ نمونه‌های مشابه کمک خواهد کرد.

با توجه به این اهداف، در هشتمین کنفرانس سالیانه انجمن بین‌المللی خانه موزه‌های تاریخی که سال ۲٠٠٧ در شهر وین در اتریش برگزار شد، خانه موزه‌های تاریخی در ١١ گروه مختلف تقسیم شدند. بر این اساس خانه‌های نقّاشان، نویسندگان، موسیقیدان‌ها، سیاستمداران، قهرمانان نظامی، ورزشکاران، پزشکان و سایر شخصیت‌ها در زمینه‌های مختلف با نام "خانه‌های شخصیت‌ها"، خانه‌های پیشین یک مجموعه‌دار یا خانه‌ای که اکنون برای نشان دادن یک مجموعه به کار برده می‌شود با عنوان "خانه های مجموعه"، خانه‌هایی که اوّلین دلیل برای موزه شدن آن‌ها این است که خانه، یک اثر هنری است با عنوان "خانه‌های زیبا"، خانه‌هایی که یادآوری کنندۀ رویدادی است که در خانه و یا به وسیله خانه به وقوع پیوسته است با نام "خانه‌های رویدادهای تاریخی"، خانه‌هایی که نه به دلایل تاریخی، بلکه به منظور پژوهش در فرهنگ جامعه‌های محلّی که انعکاس دهنده هویّت این جوامع هستند، ایجاد شده اند با نام "خانه‌های جامعه‌های محلی"، خانه موزه‌هایی که مکان آغازین و یا وابسته به دودمان یک خانوادۀ گسترش یافته است با نام "خانه‌های اجدادی"، کاخ‌ها و قلعه‌های بزرگ که به‌روی عموم باز می‌شوند با عنوان "خانه‌های قدرت"، صومعه‌ها، خانه‌های راهبان بزرگ و ساختمان‌های مربوط به کلیسا همراه با کاربری مسکونی پیشین یا معاصر با نام "خانه‌های مقام روحانیت"، ساختمان‌های محلّی که به منظور انعکاس شیوه‌های گذشتۀ زندگی، تغییر کاربری داده‌اند با نام "خانه‌های عوام"، خانه‌هایی مشتمل بر اتاق‌هایی که الهام بخش سبک‌های دورانی متفاوت است  با نام خانه‌های روزگار" و خانه‌هایی که به مکان‌هایی برای مجموعه‌های متفاوت، بدون ارتباط با تاریخ خانه، تبدیل شده است با عنوان "خانه‌ها برای موزه ‌ها" معرفی شده‌اند.

ترجمه: شیرین مستغاثی، سرویس فرهنگ و هنر ایمنا