به گزارش خبرنگار ایمنا، رکود صنایع استان از یک سو و عدم امکان توسعه آن به دلیل اتمام ظرفیت بارگزاری صنایع در این استان از سویی دیگر منجر شده تا مسیر توسعه اصفهان که مبتنی بر صنعت بوده به بن بست برسد.
بن بستی که امروز مسئولان امر پیمودن آن را اشتباه میدانند و میگویند ای کاش تا پیش از این با توجه به داشتههای تاریخی، فرهنگی و میراثی اصفهان به توسعه گردشگری به عنوان صنعتی پاک توجه شده بود. گردشگری مسئلهای است که امروزه نُقل محفل هر سازمانی است و در این میان مدیریت شهری نیز به میدان آمده و سعی دارد مرهمی بر زخم بی توجهی به این صنعت بزند.
"ما نقشه راهی در حوزه گردشگری نداریم و باید در این زمینه در ابتدای امر این نقشه راه تدوین کنیم. گردشگری در صورتی مفید خواهد بود که به بهبود اوضاع اقتصادی شهر منجر شود" این بخشی از اظهارات نصیر ملت، رییس کمیسیون امور اقتصادی، حقوقی و گردشگری شورای اسلامی شهر اصفهان در حوزه گردشگری است، مشروح این گفتوگو را در ادامه میخوانید.
با توجه به شرایط امروز اصفهان از لحاظ کمبود منابع آبی و افزایش آلایندهها که منجر به عدم توسعه صنایع شده، موضوع گردشگری بسیار مورد تاکید است. اما به نظر شما چرا علی رغم این تاکیدات توفیقی در این زمینه حاصل نشده است؟
بخشی از این مشکلات به نگاه مدیران و بخش دیگر به نگاه مردم به صنعت گردشگری بستگی دارد، همچنین از لحاظ نوع اسناد و برنامههایی که در اختیار داریم دچار ضعف و ایراد هستیم، اگر بخواهیم این اسناد را طبقه بندی کنیم اولین موردی که در حوزه گردشگری باید به آن توجه شود این است که نگاه مدیران دولتی و خصوصی تغییر کند. توسعه صنعت اصفهان نتیجهای جز خشکی زاینده رود، آلایندگی آب و هوا، مهاجرت های بیرویه و تغییر بافت جمعیتی نداشته است. همه این مشکلات بیانگر این است که انتخاب مسیر توسعه اصفهان بر مبنای صنعت اشتباه بوده است.
برای بهبود این شرایط چه پیشنهادی دارید؟
امروز باید ظرفیتهای اصفهان را شناسایی و مسیر فعلی گردشگری را اصلاح کنیم. به طور حتم گردشگری میتواند جایگزین خوبی برای صنعت باشد اما برای این کار در گام اول باید نقشه راه مشخصی داشته باشیم. البته برای توسعه گردشگری اسناد متعددی آماده شده که این اسناد باید به روزرسانی یا تجمیع شود، همچنین مدیریت شهری و دستگاههای مرتبط با حوزه گردشگری نیز باید بدانند که چه اقدامی باید انجام دهند.
باید بدانیم انتظار ما از گردشگری چیست؟ من به عنوان متولی سیاست گذاری شهری اعتقاد دارم که گردشگر به شرطی برای شهر اصفهان ارزشمند است که بتواند به رونق و توسعه اقتصادی و به بهبود زندگی شهروند کمک کند. اما این درحالی است که تا کنون صرفا برای حضور گردشگری هزینه شده است.
باید آثار حضور گردشگر چه مستقیم و غیر مستقیم شناسایی و بررسی شود و بر این اساس باید سمت و سوی حرکت ما مشخص شود، اینطور نیست که ما مرزمان را باز کنیم که هر گردشگری از هرکشوری، باهر نگاهی، با هر وضع اقتصادی وارد شود این ورود و خروج اگر قرار باشد زیان داشته باشد اصلا منطقی نیست.
مدیریت شهری چگونه میتواند به این روند کمک کند؟
اعتقادم این است که گردشگری میتواند نقطه تحول توسعه شهر اصفهان باشد و این مهم با بازنگری طرح جامع اتفاق میافتد. ضعفی که طرحهای جامع شهری تا این لحظه داشته این بوده است که در قالب یک تیپ ۱۲، این طرحها آماده میشده که این تیپ ۱۲ شرح خدماتش یک شرح خدمات بسته و ثابتی بوده است است.
متاسفانه این طرح در همه شهرها نیز با هر شرایطی، با هر فرهنگی، با هر شرایط جغرافیایی، با هر پیشنیهای به صورت ثابت اعمال میشده است، برای اصلاح این ضعف قرار شد که سند آمایش را تدوین کنیم تا مکمل طرح جامع باشد، با مذاکرات متعددی که با معاون وزیر راه و شهرسازی داشتیم قرار شد که دغدغه ما در قالب سند آمایش در طرح جامع اعمال تا شرایط متناسب با اصفهان اجرایی شود و این مهم نقطه عطف اصفهان خواهد بود.
هم زمان با اینکه طرح جامع بازنگری میشود، طرح تفصیلی هم در کنارش اصلاح خواهد شد تا دغدغههایی که برای توسعه و آینده اصفهان داریم اجرایی کنیم.
آیا در خصوص توسعه گردشگری کمیسیون اقتصادی شورا وارد عمل شده است؟
کاری که در کمیسیون اقتصادی انجام دادیم تدوین اسناد گردشگری، بهروزرسانی و تدوین یک سند جامع نهایی و همزمان تهیه برنامه عملیاتی توسعه گردشگری، هم برای اصفهان و هم برنامه پیشنهادی برای سایر دستگاهها بوده است.
در صورتی که به این مهم توجه شود همه نیازهای توسعه گردشگری از جمله برگزاری نمایشگاه، برگزاری رویدادها، همایشها و ... در این برنامه مد نظر قرار خواهد گرفت.
با توجه به اینکه در اغلب موارد به توسعه گردشگری خارجی توجه شده، گردشگری شهروندان اصفهانی مغفول مانده است، به این معنا که یک شهروند اصفهانی جای مناسبی برای گذران یک روز ندارد. آیا برای گردشگری شهروندان هم برنامهای دارید؟
در برنامه ای که برای توسعه گردشگری آماده می کنیم به این موضوع نیز پرداخته می شود. به طور کلی برای شهروند ایرانی و اصفهانی و گردشگران خارجی برنامه گردشگری خواهیم داشت. اگر اعتقاد داریم شهروند ما باید در شرایط سخت اقتصادی همراه باشد، باید شرایط زندگی اش را هم هموار کنیم.
گردشگری شهروندان جزو اولویتهایمان بوده و است اما اعتقادم بر این است که باید در دو بخش آن را اصلاح کرد. بخش اول رفع موانع موجود همزمان با اصلاح مسائل فرهنگی است. در این خصوص طرحی در شورا تدوین شده تا ۱۷ مجموعه گردشگری که در این باره با هم کار میکنند ارتباط و انسجام پیدا کنند.
بخش بعدی هم این است که بدانیم صنعت گردشگری شکننده است، گردشگری همچنان که یک صنعت پایدار و پاک و زودبازده است به همین صورت هم میتواند شکنندگی داشته باشد و کوچکترین عارضهای میتواند کل صنعت را تحت الشعاع قرار دهد. از این رو نوع برخورد، صحبت، سیاست گذاری، دستورها، افراد مختلف مرتبط با این موضوع به شدت به توسعه گردشگری ارتباط دارند. از این رو گردشگری نقطه نجات اصفهان است و این حساسیت باید از طریق رسانهها منتقل شود.
اگر بهبود گردشگری صرفاً به بخش خاصی از جامعه منتقل شود و یا تأثیرش برای مدیریت شهری ملموس نباشد نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که همه شهروندان در این برنامه همراهی کنند.
نظر شما