به گزارش خبرنگار ایمنا، دختری معمولی است، ۲۴ ساله و تحصیل کرده دانشگاه صنعتی اصفهان در رشته برق، با مانتو و روسری و جثه ای ظریف و دخترانه و البته پرسپولیسی دو آتیشه؛ خودش می گوید: "ما پرسپولیسی نمی شویم، ما پرسپولیسی به دنیا می آییم."
"مریم" را در اینستاگرام باشگاه پرسپولیس پیدا کردیم، یک اصفهانی فوتبال دوست اما نه طرفدار سپاهان و نه ذوب آهن، یکی از پنج دختری که جشن قهرمانی پرسپولیس را از روی سکوهای ورزشگاه آزادی دید. حضور دختران، با گریم و پوشش مردانه روی سکوی ورزشگاه هایی که در ایران مردانه به شمار می آید، از حدود یک سال پیش مطرح شد، ترفندی که برای "مریم" که طرفدار فوتبال است در حدود ۴۵۰ هزار تومان هزینه دارد و به گفته خودش از ساعت یک صبح روز بازی باید گریمی را شروع کند که گاهی تا پنج صبح زمان می برد.
او را در دفتر ایمنا ملاقات کردیم، چند روز پس از آنکه عکس او و دوستانشان با ظاهر پسرانه، روی سکوهای ورزشگاه آزادی در شبکه های اجتماعی دست به دست شد و نشان داد که اگر عشق فوتبال در سرتان باشد، نه گیت های ورودی و نه سربازان نمی توانند مانع ورودتان به ورزشگاه شود. "مریم" معتقد است زنان باید خودشان تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند در محیط ورزشگاه ها حضور داشته باشند یا خیر. گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با او را در ادامه می خوانید:
ورزش می‌کنی؟
خیر. اصلاً ورزش نمی‌کنم، همیشه تنها فاکتور زندگی من درس بوده اما به بازی والیبال خیلی علاقه دارم، اما اصلاً به بازی کردن فوتبال علاقه ندارم. به نظر من هواداری ربطی به این ندارد که خودم هم باید ورزش کنم.
به ورزش فوتبال علاقه داری یا به پرسپولیس؟
به پرسپولیس. البته فوتبال تیم‌های خارجی را هم نگاه می‌کنم.
در خانواده هم کسی به فوتبال علاقه‌مند هست؟
اتفاقاً نه خانواده و نه فامیل، هیچکدام فوتبالی نیستند و حتی من را هم مسخره می‌کنند.
به کدام تیم خارجی علاقه داری؟
رئال مادرید.
از چه سنی به پرسپولیس علاقه‌مند شدی؟
یادم هست که چهار سالم بود می‌دویدم و شعر پرسپولیس (کُری پرسپولیس و استقلال) را می خواندم که زمین خوردم و دستم شکست و یک ماه در گچ بود. با وجود اینکه نمی‌دانستم فوتبال چیست اما به پرسپولیس علاقه داشتم. زمانی که شروع به تماشای فوتبال کردم ۱۴ ساله بودم یعنی از لیگ هفتم و تا امسال که لیگ هفدهم بود یازده سال است که مسابقات پرسپولیس را دنبال و بازی‌ها را تماشا می‌کنم.
چرا طرفدار پرسپولیس شدی تا این حد که به ورزشگاه بروی؟
ما پرسپولیسی نمی‌شویم. پرسپولیسی به دنیا می‌آییم.
چندبار به ورزشگاه رفتی و دفعه اول کی بود؟
دو بار؛ دفعه اول جشن قهرمانی پرسپولیس در سال گذشته بود که به ورزشگاه آزادی رفتم.
اولین‌باری که جرقه رفتن به ورزشگاه به ذهنت خورد، کی بود؟
سال ۸۸ در سایت کانون هواداران پرسپولیس عضو بودم که با یک نفر آشنا شدم و از او خواستم تا من را به ورزشگاه ببرد. لباس‌های او را هم پوشیدم اما گفتند مشخص است که دختر هستی و این کار عملی نشد. این فکر هشت سال شبانه روز با من بود، تا وقتی که پرسپولیس بعد از ۹ سال قهرمان شد، گفتم وقت آن است که این کار عملی شود.
خانواده از این موضوع مطلع بودند؟
نه با آنها در میان نگذاشتم چون می دانستم با این کار مخالفت می کنند. وسایل مورد نظر را تهیه و با یک نفر از دوستانم هماهنگ کردم تا خانه دوستش را بگیرد و من بتوانم گریم کنم، باید خیلی کارها انجام می‌دادم و همه جوانب را می سنجیدم چرا که یک اشتباه منجر به ناموفق بودن کار می‌شد به خانواده‌ام هم این‌طور گفتم که برای خرید لباس به تهران می‌روم و حرفی از رفتنم به ورزشگاه نزدم.
شرایط ورزشگاه آزادی را می دانستی؟
خیر. بدون اینکه شناختی از فضا داشته باشم، گریم کردم و به ورزشگاه رفتم و مأموران نیروی انتظامی هم اصلاً متوجه نشدند که من دختر هستم.
چند درصد احتمال می‌دادی که در ورودی ورزشگاه توسط مأموران شناسایی شوی؟
۵۰ - ۵۰ بود، اما باید این کار را انجام می دادم، چرا که می خواستم در جشن قهرمانی پرسپولیس شرکت کنم.
برخورد خانواده وقتی که متوجه شدند به ورزشگاه رفتی، چه بود؟
هم پارسال و هم امسال، خانواده‌ام از رفتنم به استادیوم آزادی خبر نداشتند. سال گذشته زمانی که به خانه برگشتم مادرم از اینکه به ورزشگاه رفته بودم خیلی خوشحال شد و برایش هیجان‌انگیز بود اما پدرم دعوا کرد. امسال هم مادرم وقتی به من زنگ زد و متوجه داستان شد گفت "کاش مأموران دستگیرت کنند و کتکت بزنند" اما پدرم امسال دیگر چیزی نگفت.
کسی در ورزشگاه متوجه شد که دختر هستی؟
بله. البته چند نفر از آنها با خودم آشنا بودند اما بقیه هم متوجه شدند که من دختر هستم.
رفتار آنها چطور بود؟
نگاه تعجب‌آمیز داشتند اما ظرفیت حضور یک دختر در ورزشگاه وجود داشت. به طور مثال دو نفری که جلوی من نشسته بودند با وجود اینکه متوجه شدند که من دختر هستم اما انگار نه انگار و هیچ فرقی برایشان نداشت که من دختر هستم یا پسر، آن ها هیچ رفتار غیر اصولی از خود نشان ندادند تا مأموران نیروی انتظامی متوجه نشوند که من دختر هستم.
دوست داری در کدام جایگاه ورزشگاه آزادی بنشینی؟
جایگاه شماره ۳۶ ورزشگاه آزادی که جایگاه هواداران دو آتیشی یا تیفوسی است.
تعداد دخترانی که امسال برای جشن قهرمانی پرسپولیس به ورزشگاه رفته بودند بیشتر از سال گذشته بود. درست است؟
بله. امسال پنج نفر بودیم که چهار نفرشان تهرانی بودند. با همدیگر در فضای مجازی آشنا شده بودیم، به جز یک نفر که تجربه اولش بود بقیه آنها قبلاً به ورزشگاه رفته بودند، با همدیگر برنامه‌ریزی کردیم. البته شش نفر بودیم که متاسفانه یک نفر را در ورودی ورزشگاه گرفتند که فکر می‌کنم صحبت کرده بوده و مأموران صدای او را شنیده بودند و متوجه شدند که دختر است.
هر شش نفر باهم به ورزشگاه رفتید؟
خیر. سه نفرمان با هم بودیم و سه نفر دیگر هر کدام جدا جدا به ورزشگاه آمدند.
حضور در دو جشن قهرمانی تیم محبوبت چه حسی داشت؟
نمی‌دانم چطور آن را بیان کنم، هشت سال شبانه‌روز به آن فکر می‌کردم و آرزوی هشت ساله من برآورده شد. سقف آرزوی من، ورزشگاه آزادی بود و وقتی چشمم به زمین چمن ورزشگاه آزادی افتاد، گریه کردم چرا که بهشت من ورزشگاه آزادی است.
اگر پرسپولیس قهرمان نمی‌شد، به ورزشگاه می‌رفتی؟
برای رفتنم به ورزشگاه هزینه زیادی باید می‌دادم و در اصل یک ریسک بود، اما دوست داشتم در جشن قهرمانی باشم و لذت مضاعفی را تجربه کنم.
باز هم برای پرسپولیس به ورزشگاه می‌روی؟
چراکه نه.
با توجه به اینکه دو مرتبه تجربه حضور در ورزشگاه آزادی را داشتی، اگر ورود بانوان به ورزشگاه آزاد شود، آیا به نظرت ورودی ورزشگاه، بازرسی و... از نظر سخت‌افزاری ظرفیت حضور بانوان را دارد؟
همانطور که گیت‌های ورودی ورزشگاه برای آقایان است، می‌توان برای بانوان هم در ورودی ورزشگاه مأمور زن گذاشت یا با یک تابلو سرویس‌های بهداشتی آقایان را از بانوان جدا کنند، فکر نمی‌کنم چیز دیگری لازم باشد. تمام شرایط حضور بانوان در ورزشگاه آزادی مهیا است.
در ورزشگاه، فحاشی شد؟
کم و در حد یکی، دو بار البته با صدای بلند.
به نظرت فحاشی در ورزشگاه توسط آقایان، موضوعی است که خانم‌ها با آن کنار بیایند یا آقایان ملاحظه کنند؟
به نظر من اگر هم فحاشی در ورزشگاه‌ها هست، بگذارند خانم‌ها خودشان تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند در چنین محیطی حضور داشته باشند یا خیر. چرا باید بقیه افراد برای خانم‌ها تصمیم بگیرند؟ من با این فضا مشکلی ندارم و نمی‌دانم چه کسی برای اولین‌بار این حرف را زده است، مگر خود خانم‌ها فحاشی بلد نیستند؟
آیا این امکان وجود دارد که اگر بانوان در ورزشگاه حضور داشته باشند، فحاشی‌ها کم شود؟
بله. چون صدای فحاشی از بالای جایگاه می‌آمد و افرادی که اطراف ما نشسته بودند به ما نگاه می‌کردند و می‌خندیدند و نمی‌توانستند شعارها را تکرار کنند.
به عنوان یک زن که جو ورزشگاه را تجربه کرده چه صحبتی با مسئولان داری؟
حرف همیشگی. "به یغما برده رویا را، همان کابوس سرگردان! بیا حق حضورم را به ورزشگاه برگردان". این شعری است که در بین بانوان علاقه‌مند به فوتبال و حضور در ورزشگاه دست به دست می‌شود.
فکر می‌کنی چند نفر از بانوان ایران علاقه‌مند به حضور در ورزشگاه هستند؟
فکر می‌کنم تعداد آنها به پنج میلیون نفر برسد.
آیا در اصفهان هم سعی کرده‌ای که به ورزشگاه بروی؟
خیر. البته اولین‌بار که قصد رفتن به ورزشگاه داشتم، سال ۸۸ و دیدار سپاهان و پرسپولیس در ورزشگاه فولادشهر بود، اما نرفتم.
هیچ وقت ترغیب شدی که برای تیم دیگری مثل سپاهان یا ذوب آهن به ورزشگاه بروی؟
خیر. زمانی که تیم پرسپولیس به اصفهان می‌آید، برای استقبال و دیدار آنها به فرودگاه و هتل می‌روم اما به ورزشگاه نرفتم. البته این‌بار دوست داشتم که به ورزشگاه فولادشهر بروم اما درست چند روز قبل از جشن قهرمانی پرسپولیس بود، ترسیدم مأموران متوجه شوند و تمام برنامه‌ریزی‌هایم به هم بخورد و جشن قهرمانی پرسپولیس را از دست بدهم.
آیا بازیکنان پرسپولیس از حضورت در ورزشگاه اطلاع دارند؟
حتماً شنیده‌اند که چند نفر از هواداران خانم هم در جشن قهرمانی آنها حضور داشته‌اند. البته وقتی به اصفهان آمده بودند با چند نفر از آنها صحبت کردم که همسرانشان هم جلوی ورزشگاه بیایند. بازی ایران _ سوریه ما جلوی ورزشگاه بودیم و بنر به دست گرفتیم، اما بازیکنان گفتند اگر همسران ما جلوی ورزشگاه بیاییند امکان دارد ما را از بازی محروم کنند.
چه چیزی در ورزشگاه جالب است؟
هیجانی که در ورزشگاه وجود دارد به خصوص زمانی که توپی وارد دروازه می‌شود هیجان‌انگیز است. البته من در جشن قهرمانی حضور داشتم و استرس برد و باخت بازی را نداشتم.
چرا فقط علاقه داری برای فوتبال به ورزشگاه بروی و برای تماشای دیگر مسابقات ورزشی از جمله هندبال، والیبال، بسکتبال و... به ورزشگاه نمی‌روی؟
افراد زیادی این حرف را می زنند، اما من به پرسپولیس علاقه دارم.
اگر پرسپولیس در لیگ برتر والیبال آقایان هم ورود پیدا کند و ملی‌پوشان والیبال را در اختیار بگیرد، آیا برای تماشای مسابقات آنها هم به سالن می روی؟
شاید برای سایر رشته‌های دیگر پرسپولیس هم به ورزشگاه بروم اما هیچ چیز، فوتبال نمی‌شود. برای مثال جام جهانی فوتبال قابل مقایسه با جام جهانی والیبال نیست و هیچ ورزشی با فوتبال قابل مقایسه نیست.
برای حمایت از ورزش بانوان در رشته های مختلف به ورزشگاه می‌روی؟
تا به حال نرفتم البته هر کسی برای تشویق تیم محبوب خودش، به ورزشگاه می‌رود. برای تماشای مسابقات بانوان، به ما اجازه بردن تلفن همراه به داخل ورزشگاه و سالن را نمی‌دهند! ولی به نظر من اینکه گفته می‌شود ورزش بانوان بدون تماشاگر است، به دلیل این است که نه رسانه‌ای هست و نه از تلویزیون مسابقات پخش می‌شود. اگر همراهانی داشته باشم که با من به ورزشگاه بیایند برای دیدن مسابقات بانوان هم می‌روم. یک روزنامه سال هفتاد و شش دیدم که در آن نوشته شده بود "تلاش می‌کنیم که در استادیوم های ورزشی را به روی بانوان باز کنیم"! به نظر من، فقط تهدید فیفا می‌تواند این کار را انجام دهد.
چند بار برای پرسپولیس گریه کرده‌ای؟
اصولاً آدم محکمی هستم و گریه نمی‌کنم، اما دو بار اشکم برای پرسپولیس جاری شد و واقعاً گریه کردم؛ یکی زمانی که پرسپولیس در جام حذفی به سپاهان باخت و مقابل صد هزار نفر خداحافظی مهدوی‌کیا را شاهد بودم که آن شب تا صبح اشک ریختم و بار دیگر هم دو سال پیش بود که دو بر یک راه آهن را بردیم، اما با تفاضل گل، قهرمان نشدیم.
جدا از کسب عنوان‌های قهرمانی، چه زمانی برای پرسپولیس خیلی خوشحال شده‌ای؟
سال ۹۰ بود که "ایمون زاید" در دربی هفتاد و چهارم ، با سه گل موجب پیروزی پرسپولیس شد و استقلال با اینکه ۲ بر صفر از پرسپولیس پیش بود سه بر دو باخت.
شنیدن خبر فوت هادی نوروزی سخت بود؟
از شنیدن خبر فوت نوروزی خیلی ناراحت شدم. فکر می‌کنم آخرین نسلی از بازیکنان بود که سفید امضا کرد و دیگر مثل او نداریم.
به نظرت کدام بازیکن پرسپولیس استثنا است؟
علی کریمی که به احترامش می ایستم، زمانی که به اصفهان آمده بود به او گفتم که از ما حمایت کنند اما چیزی نگفت. فکر می‌کنم این موضوع آن‌قدر اهمیت دارد که بخواهند حمایت کنند اما در این مورد قضاوت هم نمی‌کنم.
پیش بینی ات از نتیجه مسابقه سوپر جام بین استقلال و پرسپولیس چیست؟
دو- یک استقلال را می‌زنیم.
بزرگترین آرزویی که داری چیست؟
آزادی ورود بانوان به استادیوم؛ دوست دارم با هویت و جنسیت خودم تیمم را در استادیوم تشویق کنم.
به عنوان یک پرسپولیسی، عادل فردوسی‌پور را قبول داری؟
اوایل قبول داشتم اما الان نه. احساس می‌کنم در ابتدا برای شرافت فوتبال آمد اما بعد تغییر کرد؛ فردوسی‌پور می‌تواند در برنامه ۹۰ از ورود بانوان به ورزشگاه ها صحبت کند اما این کار را نمی‌کند و جباروف هم که در این مورد صحبت کرد بلافاصله وسط صحبت‌هایش پرید و اجازه نداد حرف هایش کامل شود.
فردوسی پور ۲۰ سال است برنامه زنده ۹۰ را روی آنتن می برد و می‌داند در برنامه زنده حرفی سانسور نمی‌شود، اما چیزی در مورد ورود بانوان به ورزشگاه نمی‌گوید ولی در برنامه دورهمی که می‌داند بخشی از صحبت‌هایش حذف می‌شود درباره این موضوع حرف می‌زند. این رفتار اگر برای فریب مردم نیست پس برای چیست؟
گفت‌وگو از: زهرا سیدین و پدرام وقایع نگار
نظر شما