تکیه به اخذ آزمون از دانش آموزان منجر به اضطراب و از بین رفتن خلاقیت می‌شود

به گزارش خبرنگار ایمنا، پروفسور "کارمل اوسلیوان" از ایرلند در آیین افتتاحیه اولین سمپوزیوم تربیت‌معلم تطبیقی کشور  با موضوع برنامه ریزی درسی، روش های یکپارچه آموزش و یادگیری و ارزیابی، اظهار کرد: جهان با سرعتی زیاد در حال تغییر است و ایده توسعه و رشد فرد به صورت یک فرد کامل باید در آموزش مورد توجه باشد.
وی افزود: من آموزش معلم را به عنوان یک هنر نگاه می کنم و به جنبه های مختلف آن نیز می اندیشم، ما در کشور ایرلند به دنبال بهترین روش برای قرن ۲۱ هستیم.
این محقق تربیت معلم افزود: مردم همیشه هدف آموزش را می پرسند و بسته به کسی که پاسخ می دهد جوابی متفاوت را در می یابند.
اوسلیوان اضافه کرد: ولی گروهی از افراد  متخصص و افراد اجتماعی اعتقاد دارند تعلیم بالاتر از اندیشه های شناختی است و ما نیازمند فهمی کلی تر هستیم تا به صورت مداوم زوایای اخلاقی و روحی که فرد نیاز دارد را در نظر بگیریم، چرا ما به چنین فهم کلی تری نیازمندیم.
وی بیان کرد: این فرد است که جامعه را تغییر می دهد، از این رو باید یادگیری طوطی وارانه که برای سنجش طراحی شده را رها کرد.
این محقق تربیت معلم بیان کرد: در گزارشی جدید از میزگرد اقتصاد بین الملل به مقوله هایی اشاره شده که می تواند در آموزش موثر باشد. به عنوان مثال تفکر بازی محور را مد نظر دارد، در خیلی از مکاتب حق انتخاب برای افراد نیست و رقابت تاثیرمنفی را بر افراد می گذارد.
اوسلیوان بیان کرد:  تمام چیزهایی که یاد می گیریم مبتنی بر چیزهای واقعی در دنیاست.
وی افزود: ما همچنان در دانشگاه خود با روش های قدیمی کار می کنیم و اگر ما به عنوان مربیان معلمان ابتکارات لازم را اعمال نکنیم ابتکار عمل از آیندگان نیز گرفته می شود.
این محقق با اشاره به روش های تدریس بوسیله بازی گفت: این روش ها مبتنی بر بازار است نه روش های علمی از این رو ما باید راه های علمی را برای یادگیری بهتر فراهم کنیم، البته بخشی این روش نیز موثر است.
اوسلیوان ادامه داد: زمانی که یک فرد برای چیزی اهمیت قائل باشد آن زمان روح شما تغییر داده می شود و اتفاقات جالبی می افتد و این همان چیزی است که من می گویم باید قلب، روح و ذهن مخاطبان را با آن در قرن ۲۱ درگیر کنیم؛ اطلاعاتی که به افراد داده می شود باید به زندگی او در ارتباط باشد در غیر این صورت کارآیی برای وی نخواهد داشت.
وی تصریح کرد: بسیاری از روش های تدریس مبتنی بر بازار است در غیر این صورت افزایش ساعات سیستم های آموزشی کار دشواری است، اما اتفاقی که الان رخ داده افزایش محتوا است. با این سیستم زمانی برای تفکر و باز اندیشی و تصاحب اطلاعات کم است. و همین موضوع است که ما را متحمل خساراتی می کند.
این محقق خاطرنشان کرد: تکنولوژی یکی از ابزارهای آموزش است و نه تنها راه آموزش. این درحالی است که روح، احساس و انگیزه در نهاد انسانها وجود دارد و باید از آنها بهره برد.
اوسلیوان ادامه داد: اینکه به دانش آموزان گفته شود تنها مطالب دیکته شده را بیاموزید افراد را خسته می کند و باید راهی برای این معضل پیدا کرد. این موضوع به خلاقیت دانش آموزان لطمه می زند و «آزمون» باید از صفحه آموزش های ما به صورت هدف اصلی برود.
وی افزود: من تجربه تدریس زیادی در چین دارم. دولت آنها سرمایه ۶۰ میلیارد دلاری را در زمینه آموزش کودکان نوپا انجام داده و سعی کرده محتواهای مختلف را با هم ادغام کند و نه جداسازی؛ چین یکی از کشورهای جوان است و آنها دوباره سعی دارند تا خلاق باشند. زیرا پیشرفت دانش را مد نظر دارند.