به گزارش ایمنا، غلامرضا لطیفی با اشاره وضعیت شهرسازی ایران گفت: نظام شهرسازی کشور به شدت از هرج و مرج رنج برده و بر مدار قاعده منظمی شکل نمی گیرد چراکه در پیادهسازی باید جمعیتپذیری، زیباسازی منابع شهری و منابع انرژی در نظر گرفته شود.
وی افزود: آنچه اکنون در کلانشهرهای ایران بویژه تهران دیده می شود ،به فاجعه شهرسازی شبیهتر است چرا که پول نفت که باید در تولید سرمایهگذاری شود داخل شهرها و در مناطق لوکس آمده و صرف ایجاد تراکم شده است همان چیزی که در کوی الهیه یا فرشته میبینیم.
این استاد دانشگاه با اشاره به طرحهای تفصیلی گفت: گاهی طرحهایی در شهرها اجرا میشود که به شدت از اصول شهرسازی بی بهره است، اما بهانه اجرائی شدن آن قرار داشتن پروژه در طرح تفصیلی است با اینکه الزاما هر مورد مطالعه شدهای قابلیت اجرا ندارد.
وی در ادامه تاکید کرد: منطقه 22 تهران به عنوان یک منطقه اکولوژیک شناسایی شد و قرار بود ویترین شهری تهران شمرده شود با این حال شدت تراکم فروشی در این منطقه از کنترل خارج شده و ماهیت منطقه را دگرگون کرده است.
لطیفی گفت: همچنان که برخی پروژههای سنگین فاقد توجیه و اثرگذاری قابل توجه است ،بطور مثال باید از مدیریت شهری پیشین پرسید بزرگراه صدر چه مشکل ترافیکی از مردم تهران باز خواهد کرد.
این استاد شهرساز با اشاره به وضعیت شهرسازی دنیا گفت: شهر یک ارگان پویا است که در بستر زندگی معنا پیدا می کند. در زمان ناپلئون سوم 60 درصد پاریس تخریب شد و ساخت و سازهای نو صورت گرفت که تا این دهه نیز مورد استفاده قرار گرفته است چنانکه ارتفاع ساختمانهای مسکونی در 20 منطقه پاریس از 5 طبقه فراتر نرفته است.
وی ادامه داد: اکنون در برخی مناطق تهران کمبود جای پارک به عنوان یک معضل منطقهای چنان بغرنج شده که بخشی از نزاعهای خیابانی را شامل میشود.
لطیفی در پاسخ به این سوال که توقف ساخت و ساز در تهران و تمرکز بر نوسازی چقدر میتواند در تهران اجرایی شود گفت: شهرسازی تابع مسائل نسبی و متناسب با مقتضیات زمانه است، لذا توقف ساخت وساز در تهران باید با مطالعه آمایشی در مناطق مختلف صورت گیرد، چنانکه در برخی مناطق اساسا نیازی به ساخت و ساز نیست و در برخی مناطق با توجه به جمعیت و وضعیت اکولوژیکی می توان ساخت و ساز کرد و در بعضی از مناطق دیگر با نوسازی و تجمیع می توان به نتیجه رسید. با این وجود پیامدهای اقتصادی چنین تصمیماتی را با سنجید.
وی خاطر نشان کرد: برخی از برنامهریزان شهری اکنون فاقد هرگونه تخصص شهری هستند لذا انتظار می رود در زمان مدیریت جدید شهری تعامل با متخصصین شهری افزایش یابد.
منبع: شهر فردا
نظر شما