به گزارش ایمنا ، چه زیبا بر قلم سید شهیدان اهل قلم ،سید مرتضی آوینی این جملات نقش بسته است که می گوید : «ای تربت مطهر!
ای آن‌که بر تربت تو، جای جای، نشانه پای حبیب ما و اثر اشک‌های غریبانه او باقیست.
ای هم‌نوای مولا مهدی !ای کاش ما بجای خاک تو بودیم و هنگامی که آن یار غایب از نظر به زیارت قبور می‌آمد بر پای او بوسه می‌زدیم ،گفتی که هر جا دلتان شکست، قبر من آنجاست ، سال‌هاست که من مزار ناشناس تو را در شکسته‌های دلم پنهان کرده‌ام،تا مبادا پای غریبه‌ای خلوت محبت ما را بر هم زند و تیر نگاه نامحرمی از ملاقات‌های شبانه‌مان باخبر شود.خواستم بر مزارت گل بوته‌های اشک بکارم اما استخوان در گلو، راه را بر بغض بست و خار در چشم، راه را بر گریستن!»
تا آن زمان که وهابیان جور بخواهند حرم اهل بیت علیهم السلام را تخریب نمایند بر روی گورهای پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت. پیشوایان بقیع در بقعه بزرگی که به صورت هشت ضلعی ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود مدفون بودند. پس از تسلط وهابیان بر مدینه آنها ضمن تخریب قبور آثاری که بر روی قبور قرار داشت را نیز از بین بردند. در پی این رویداد بارگاه چند تن از امامان شیعه نیز تخریب شد.
مکان بقیع از زمان پیامبر اکرم(ص) مورد توجه بوده است، روی این مسأله باید از نظر تبلیغی و اطلاع‌رسانی کار شود، چراکه وهابیت با جهود فکری که دارند، آن‌طور وانمود می‌کنند که هیچ فرقی بین قبور اهل بیت(ع) و قبور شخصیت‌های صدر اسلام و دیگران نیست؛ اینها با آن جهود فکری و مبانی غلط اندیشه‌ای، حتی قصد تخریب گنبد و بارگاه پیامبر اکرم(ص) را داشتند.
بهتر است تا در تکمیل نمودن این گزارش به سراغ یکی از کارشناسان مذهبی برویم و نظرات وی را در رابطه با این عمل ناپسندی که نزدیک به یک قرن از آن می گذرد و حال مجدد با ظهور گروهک های تکفیری که دست نشانده خود هستند دست به تخریب مقدسات شیعیان می زنند بیشتر مطلع شویم .
همواره باید یاد بقیع را زنده نگاه داشت
حجت الاسلام جعفر عمادی نماینده ولی فقیه در دانشگاه پیام نور در گفت و گو با ایمنا ضمن اشاره به این نکته که وهابیت با تمسک ناروا به روایتی ناصحیح به قبور مطهر ائمه بقیع(ع) حمله‌ور شده و آن را تخریب کرده‌اند، افزود: نزدیک یک قرن از تخریب قبور بقیع و دیگر آثار اسلامی می‌گذرد. بدر، اطراف مدینه و هر جایی که وهابیت تسلط دارند به تخریب اماکن و آثار اسلامی آنجا پرداخته‌اند و آنجایی هم که تسلطی ندارند، بمب‌گذاری می‌کنند.
وی اظهار داشت: اگر آنها آثار ظاهری بقیع را از بین بردند، هرگز نباید اجازه دهیم که بقیع از صفحه اذهان از بین برود؛ یعنی دائما با یاد بقیع، تاریخ بقیع و انتشار آثاری که مربوط به بقیع است و انجام پژوهش‌هایی درباره تاریخ آن، بقیع را در افکار زنده نگهداریم تا در زمان مناسب آن احیای لازم درباره حرم ائمه بقیع(ع) صورت گیرد.
این استاد حوزه و دانشگاه از مبلغان خواست تا برای پاسداشت حریم اهل بیت(ع) و حریم بزرگان صدر اسلام تلاش کنند و با بیان اینکه پاسداشت سالروز تخریب قبور ائمه بقیع، احیای آثار اسلامی را به دنبال دارد، گفت: مبلغان در پژوهش‌ها و آثار علمی خود مسأله بقیع را پررنگ کنند و به وهابیت اجازه ندهند به آن چیزی که دنبالش هستند یعنی فراموش شدن بقیع دست یابند.
مسؤول دفتر نهاد نمایندگی رهبر انقلاب اسلامی در دانشگاه پیام نور استان اصفهان با اشاره به اینکه وهابیان دارای عقاید بسیاری هستند و یکی از آنها این است که نباید روی قبور اولیاء و انبیاء بنایی ساخته شود، افزود: این عقاید از نظر ما شیعیان مردود است به این دلیل که سیره سلف صالحین و بزرگان بر حفظ قبور انبیاء و اولیاء بوده است و حفظ آثار و قبور آنها موجب اصالت و مهر و محبت ما نسبت به اولیاء و امامان است و ساخت بنا بر قبور بزرگان نشان از ترفیع و عظمت آنها دارد.
وی در ادامه اظهار داشت: وهابیان می‌دانند که زندگی و حیات شیعیان گره‌خورده با آثار و قبور انبیاء و اولیاء است و احیا و قبور امامان به شیعه جان می‌بخشد و چون نمی‌خواهند شیعه قدرت پیدا کند به مخالفت شدید و متعصبانه با شیعیان پرداخته و قبور ائمه(ع) را در بقیع و کربلا تخریب کردند تا ضربه‌ای به اصالت و دین شیعه وارد کنند و مصونیت شیعه را با خطر مواجه کنند.
حجت‌الاسلام عمادی با اشاره به اینکه عقائد وهابیت بسیار زشت، نادر و منفور است، افزود: ما باید در کشور خود و کشورهای شیعی که دارای قدرت هستیم مخالفت خود را احیا کنیم و هر ساله این ایام را به خاطر داشته و با وهابیت به گونه‌ای که حساسیت شدید ایجاد نشود مقابله کنیم و با مخالفت خود از حرکت مخرب و انحرافی وهابیت جلوگیری کنیم . پیروزی در این امر مهم در گرو اتحاد هرچه بیشتر مسلمانان است.
وی حساسیت بسیار زیاد وهابیان نسبت به قبرستان بقیع را نشأت گرفته از وجود چهار امام شیعیان در بقیع دانست، و اظهار داشت: چون قبرستان بقیع به عنوان سمبل و نمادی برای شیعیان محسوب می‌شود و موجب تقویت شیعه است و وهابیان نمی‌توانند ببینند که شیعه در کشورشان تا این حد عظمت پیدا کند و دارای نماد و موجودیت باشد برای همین از نزدیک شدن مسلمانان به ویژه شیعیان به این مکان مقدس جلوگیری می‌کنند.
حجت‌الاسلام عمادی با اشاره به اینکه وهابیت در صدد تخریب قبر پیامبر گرامی اسلام(ص) نیز بودند، خاطرنشان کرد: چون وهابیان حساسیت مسلمانان را نسبت به پیامبر(ص) می‌دانستند و احتمال می‌دادند که اگر قبر پیامبر(ص) را تخریب کنند موجب شورش مسلمانان می‌شوند، برای همین از تخریب قبر پیامبر(ص) دست کشیدند و منتظر موقعیتی هستند تا شکاف و رخنه‌ای بین مسلمانان صورت بگیرد و اتحاد آنها از بین برود تا بتوانند نقشه شوم خود را عملی کنند و ما مسلمانان به ویژه شیعیان باید مراقب اتحاد و وحدت خود باشیم تا مورد سوء‌استفاده دشمنان قرار نگیریم.
عمادی در پایان صحبت های خود اظهار داشت: البته این نکته قابل ذکر است که تخریب این قبرستان تنها محدود به دشمنی با شیعه نبوده است چرا که قبلاً این گنبدها و بارگاه‌ها توسط اهل سنت ساخته شده و مورد احترام همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی بود، اما طیفی از وهابیت که در سال 1344 هجری قمری در حجاز به قدرت رسیدند، به دلیل داشتن افکار سلفی‌گری، به تخریب این اماکن مورد احترام شیعه و سنی اقدام کردند.
بقیع دو بار ویران شده است
در بسیاری از منابع اهل شیعه و اهل سنت به تخریب قبور ائمه بقیع در دو تاریخ یاد شده است و هشتم شوال را دومین مرتبه از اهانت وهابیون به مقدسات شیعه در قبرستان بقیع دانسته اند .
گفته می شود در نخستین ویرانی نیروهای وهابی به سرکردگی عبدالعزیز بن سعود در سال 1221 ه.ق بعد از محاصرة طولانی مدینه، ساکنان شهر را در تنگنا قرار دادند و مردم بی گناه بی شماری را قتل عام کردند. سپس خادمان آستان پیامبر را یکجا جمع کردند و برای آن که محل جمعآوری و نگهداری هدایا را نشان دهند، آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند. بعد از غارت کردن حرم نبوی، هنگام بازگشت به نجد که محل استقرار وهابیون بود، از بقیع گذشتند و عبدالعزیز دستور تخریب تمامی بارگاه‌ها را صادر کرد. گفتنی است آنها در این حمله چهار صندوق مملو از جواهرات مرصع به الماس و یاقوت گرانبها و حدود یکصد قبضه شمشیر با غلاف های مطلا به طلای خالص و تزیین شده به الماس و یاقوت و... به یغما بردند. در این زمان، خلافت عثمانی به والی خود محمدعلی پادشاه دستور داد که حجاز را از سلطة وهابی ها نجات دهد و کنترل حجاز را به دست گیرد. پس از جنگی خونین به سال 1227 هجری قمری وهابی ها شکست سختی خوردند و مردم به بازسازی اماکن متبرکه همت گماشتند.
ماجرای ویرانی بقیع برای دومین بار
هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از سلطة دوبارة ابنسعود و تسلط بر شهر مدینه در ماه رمضان همان سال شیخ عبدالله، قاضیالقضات خود را از مکه به مدینه اعزام کرد تا موضوع تخریب مقابر موجود در مدینه را با علما و سران این شهر مطرح و موافقت آنها را ولو به صورت ظاهری جلب کند و بدین منظور جلسه ای تشکیل شد. شیخ عبدالله از حاضرین پرسید: «دربارة تخریب این گنبد و بارگاه ها چه می گویید»؟ بسیاری از آنها از ترس جانشان جواب ندادند، بعضی دیگر هم اظهار موافقت کردند.وهابی ها نیز مردم را با زور اسلحه جمع کرده و به سوی بقیع حرکت دادند و آنچه گنبد و ضریح در شهر مدینه و بیرون از شهر بود، ویران کردند. از جملةآنها گنبد و بارگاه ائمة بقیع، گنبدهای متعلق به عبدالله و آمنه، والدین پیامبر اسلام(ص)، قبر ام البنین مادر ابوالفضل العباس(ع)، اسماعیل پسر جعفر صادق(ع) و حرم دختران و همسران پیامبر اسلام(ص) و حرم ابراهیم فرزند پیامبر اسلام(ص) و گنبد مالک ابن انس و عثمان نیز تخریب شد. وهابی ها ضریح فولادی ائمه بقیع که در اصفهان ساخته شده بود و بر قبور امام حسن(ع)، امام سجاد (ع)، امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) قرار داشت از جای در آورده و بردند. وهابیون از ترس عواقب کار خود، از تخریب حرم نبوی خودداری کردند. این روز بعدها به نام «یوم الهدم »در حافظه تاریخ ثبت شد.
سیره پیامبر (ص) در زیارت بقیع
در کتابهای حدیثی و تاریخی اهل سنت، به سیره پیامبر در زیارت بقیع اشاره شده و به نقل از عایشه، آمده است: «پیامبر صلیاللهعلیه وآله در آخرین بخش شب، خانه را به قصد زیارت بقیع ترک میکرد و هر زمان وارد این سرزمین میشد، به آنان چنین خطاب مینمود: درود بر شما ای ساکنان خانههای مؤمنان، آنچه به وقوع آن در آینده وعده داده میشدید، سراغتان آمد و میان مرگ و رستاخیز به سر میبرید، ما نیز از پی شما خواهیم آمد. پروردگارا، اهل بقیع را بیامرز». خاطرههای دیگر نیز از زیارت بقیع توسط پیامبر گرامیاسلام صلیاللهعلیه وآله ، در تاریخ به ثبت رسیده است.
در بررسی اسلامی نیز میتوان به بناگذاری ساختمان قبر پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و نیز برخی از یاران آن حضرت اشاره کرد که هیچ یک از گروههای اسلامی آن را ممنوع ندانستهاند؛ با این حال، بقعههای موجود بر فراز قبر چهار امام بزرگوار، در قبرستان بقیع، در سال 1344ق، به دست گروهی منحرف، ویران گردید.
با وجود بیان این مطالب در رابطه با این روز غم بار باید این نکته را متذکر شد که نباید چنین روزهایی از خاطر مان پاک شود تا با یادآوری فجایع مسلمان نما ها جهانیان بیشتر به مظلومیت شیعه پی برده و هیچ گاه همه مسلمانان را در یک رده و یک تراز ندانند ...
نظر شما