حقوق شهروندی و زیبایی شهر فدای تبلیغات انتخاباتی شوراهای اسلامی شهر و روستا

به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان لنجان، یکی از مهم ترین حقوق اساسی مردم در جامعه، حق تعیین سرنوشت است. این حق، از جمله حقوقی است که قانون اساسی بسیاری از کشورها آن را برای مردم به رسمیت شناخته است. از دیدگاه حضرت امام خمینی (ره) حق تعیین سرنوشت از حقوق اساسی مردم می باشد که به موجب آن، هر ملتی باید سرنوشت خودش را خودش معین کند ایشان در این خصوص بیان فرمودند «همانطوری که مکرر من عرض کرده ام و سایرین هم گفته اند، انتخابات در انحصار هیچ کس نیست، نه در انحصار روحانیون است، نه در انحصار احزاب است، نه در انحصار گروهها است. انتخابات مال همه مردم است. مردم سرنوشت خودشان دست خودشان است و انتخاب برای تحصیل سرنوشت شما ملت است.»

از دیدگاه امام(ره)، نه تنها همه مردم دارای حق رأی هستند، بلکه اساس حق مشارکت و تعیین سرنوشت نیز برای همه مردم وجود دارد و تمامی اقشار مردم اعم از مرد و زن باید در سرنوشت خود مشارکت داشته باشند ایشان در خصوص مساوات شهروندان در رأی دادن بیان فرمودند «... باید همه شما در این امر نظر داشته باشید، در امور سیاسی نظر داشته باشید. برای اینکه امور سیاسی مخصوص یک طبقه نیست، همانطوری که علم مخصوص یک طبقه نیست. همانطوری که مردها باید در امور سیاسی دخالت کنند و جامعه خودشان را حفظ کنند، زن ها هم باید دخالت کنند و جامعه را حفظ کنند. زنها هم باید در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی همدوش مردها باشند، البته با حفظ آن چیزی که اسلام فرموده است.»

از این جهت باید انتخابات آتی را مهم تلقی کرد، چرا که سرنوشت میلیون ها جامعه ایرانی در شهر و روستا را کسانی به دست می گیرند که می خواهند با استفاده از دانش، تخصص، سرمایه فکری و اجتماعی و با تکیه بر خرد جمعی و توان گروهی، به سمت تحقق ایده های برتر و الگوهای کامل تر توسعه پیش بروند از این جهت باید گفت شوراهای اسلامی شهر و روستا نماد و مظهر مردم سالاری و حاکمیت مردم بر سرنوشت خود هستند لذا در جهت تحقق این ارزش همه باید از حقوق خود به نفع حقوق عمومی بگذرند تا این نهال به درختی تنومند تبدیل شده و تصدی گری دولت در دراز مدت به حداقل برسد و شاهد مدیریت حداکثری امور توسط مردم باشیم.

نکته قابل توجه در این میان آن است که نامزدهای انتخاباتی شوراهای اسلامی شهر و روستا همواره خود را حامیان حقوق شهروندی میدانند به گونه ای با  شهر برخورد می کنند که ذهن شهروندان به سمت این سوال معطوف می شود کسانی که با انجام تبلیغات برای حضور در پارلمان کوچک شورای شهر حقوق شهروندی را در نظر نمی گیرند چگونه می خواهد شهر ما را بسازند...و این روز ها هر چه که به زمان برگزاری انتخابات نزدیک و نزدیک‌تر می‌شویم و تنور تبلیغات داغ‌ تر و داغ تر  می‌شود، پوستر ها و بیلبوردهای تبلیغاتی کاندیدا با ژست‌های گوناگون و روشنفکرانه همراه با عناوین و القاب دکتر و مهندس و... مشاهده می‌شود و نامزدها و هواداران آنها از هر روشی برای کسب اکثریت آرا مردمی تلاش می کنند.

گروه زیادی از هواداران و عوامل تبلیغاتی در خیابان ها و چهار راه ها انواع کارت های ویزیت، بروشور های تبلیغاتی را در بین رهگذران توزیع می کنند و توزیع انبوه اقلام تبلیغاتی در میان مردم و رهگذران باعث شده تا انبوهی از کاغذ پاره ها و اقلام تبلیغاتی در خیابان های اصلی و مناطق پرتردد شهر روی زمین خودنمایی می کند و از سوی دیگر طرفداران کاندیدهای انتخاباتی شورای اسلامی شهر سیمای زیبای شهری را نشانه رفته و عکس ها و پوسترها را بر روی درختان، دیوارها و مکان های عمومی و ممنوعه نصب کردند و آیا این نوع رفتارها را جزیی از  این بی اخلاقی و توهین به حقوق شهروندی از طرف بعضی از این کاندیدا ها می توان دانست؟

در اینجا باید به کاندیداهای پنجمین دوره انتخابات شورای شهر و حامیان آنها گفت اگر شما واقعا دغدغه خدمت به شهر و شهروندان را دارید و شعار احترام به حقوق شهروندی را سر می‌دهید، این کار را از ستادهای تبلیغاتی خود شروع کنید تا مردم بتوانند شما را باور کنند و از سوی دیگر به این مهم توجه داشته باشید که نصب پوسترها و تراکت های تبلیغاتی بر روی در و دیوار شهرها، چهره آن را نا زیبا می کنند و از سوی دیگر باید گفت کارگران خدمات شهری شهرداری، یکه تازان عرصه آراستگی شهر به شمار می آیند که در ایام تبلیغات انتخاباتی مدت فعالیت این عزیزان افزایش می یابد تا به نظافت شهری و جمع آوری پسماندهای ستادهای انتخاباتی بپردازند.

حال چند سوال مطرح است که آیا کسی که شعار حقوق شهر و شهروندی سر می‌دهد ولی دیوارها و فضای شهر را پر از پوستر تبلیغاتی خود کرده، می‌تواند در آینده، حقوق شهر و شهروندی را رعایت کند؟ آیا کسانی که تا نیمه‌شب، خانه‌ها و کف خیابان‌ها را پر از پوستر و بروشور تبلیغاتی خود می‌کنند و زباله‌های آن را هم جمع‌آوری نمی‌کنند، می‌توانند وکیل خوبی برای احقاق حقوق شهر و شهروندی باشند!؟

آیا کسانی که این همه هزینه صرف کارهای تبلیغاتی خود می‌کنند در آینده فرصت خدمت‌گزاری به شهر و شهروندان را پیدا می‌کنند یا به فکر جبران هزینه های از دست رفته هستند؟!
شاید اگر تدبیری برای جلوگیری از این حجم اسراف در نظر گرفته شود، هم بتوان هزینه‌های تبلیغاتی کاندیداهای انتخاباتی شوراهای اسلامی شهر و روستا را کمتر کرد و هم با خلاقیت در تبلیغات از هدررفت سرمایه‌های کشور جلوگیری نموده و از سوی دیگر شاید تعیین سقف برای میزان تبلیغات کاغذی بتواند عمق فاجعه را کمتر کند و در ساده‌ترین نگاه کار کارگران خدمات شهری را در روز بعد از رای‌گیری کاهش دهد.

چراکه پس از پایان رای‌گیری، تازه کابوس کارگران شهرداری آغاز می‌شود، هرچند شاید این کابوس قبل از آن یعنی درست وقتی تبلیغات آغاز می‌شود، به خواب کارگران خدمات شهری بیاید که کار طاقت‌فرسای‌ تمیز کردن چهره شهر از پوسترهای تبلیغاتی را تازه با پایان یافتن زمان تبلیغات باید آغاز کنند. حال بازهم باید این سوال را مطرح کرد که آیا کاندیداهای انتخاباتی و حامیان آنها به این مهم توجه دارند که پس از پایان تبلیغات انتخاباتی برای پاکسازی چهره شهر چه میزان آب مصرف می‌شود و آیا به هزینه های سرسام‌آور رنگ‌آمیزی، ترمیم و ... که بر دست مسئولان شهری و مردم می‌گذارد اندیشیده اند؟

باید بگوییم باور ما نفی تبلیغات انتخاباتی نیست، بلکه تاکید بر تغییر روش تبلیغات انتخاباتی است که مسلما می توان بجای صرف هزینه‌های گزاف چندین میلیونی برای تبلیغاتی که راهی سطل زباله می‌شود و به زحمت انداختن کارگران خدمات شهری برای پاک کردن پوسترها و تراکت‌ها از روی در و دیوار شهر به همراه دارد چاره ای اندیشید چراکه نامزدهای شورای اسلامی زرین شهر فردا به عنوان عضو شورا وارد این پارلمان محلی شده و سهام دار مدیریت شهری می شوند بنابراین باید از هم اکنون نسبت به حفظ مبلمان شهری حساسیت داشته باشند.