به گزارش ایمنا، در واقع، فرد افسرده، دچار یک نوع عذاب روحی می شود که بر روابط اجتماعی و شخصی وی اثر منفی می گذارد و گاهی اوقات نیز برگشت ناپذیر است.
بی حوصله بودن، پکر بودن، دَمَغ بودن، شکایت از خود، خودارزیابی پایین و در نتیجه، رفتارهایی از قبیل: گریه زیاد، خُلق اندوهگین، به فکر فرورفتن، خواب های آشفته دیدن، همچنین بی اشتهایی یا پرخوری و... از علائم ظاهری افسردگی به شمار می روند.
بهترین راهکار برای مواجه با این علایم این است که فرد بدون نگرانی درباره این مسایل با روانشناس صحبت کند.
ممکن است پس از مراجعه به روانشناس، بیمار به روانپزشک ارجاع داده شود و برای او دارو تجویز شود اما درباره داروهای مرتبط با اعصاب و روان سخنان زیادی به گوش می رسد.
با توجه به اهمیت موضوع داروهای مربوط به افسردگی، گفتگویی را با «دکتر علیرضا مهدانیان- کارشناس کمیته تجویز و مصرف منطقی داروی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان» انجام داده ایم که در ادامه مشروح آن از نظرتان می گذرد:
اکثر افراد به روانپزشک مراجعه نمی کنند چون معتقدند داروهای اعصاب و روان اعتیادآور هستند، آیا شما این مسأله را تأیید می کنید؟
شعار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۷ به همین دلیل نامگذاری شده است؛ دید اشتباه و ناصحیح درباره بیماری های اعصاب و روان متأسفانه در جامعه وجود دارد اما باید آن را کنار گذاشت و همانطور که سایر بیماری ها همچون بیماری های قلبی، دیابت یا تمام بیماری های جسمی احتیاج به دارو دارند، افسردگی هم در همان حد اهمیت دارد.
انسان موجودی چند بُعدی است که یکی از ابعاد آن روح و روان است و ممکن است دچار اختلالاتی شود که نیاز به درمان پیدا کند.
علایم این بیماری را باید بدانیم و نسبت به درمان آنها اقدام کنیم اما کم مصرف کردن داروهای افسردگی، مشکلاتی را به وجود آورده است.
افسردگی در افراد تابویی ایجاد کرده و مخفی کردن و صحبت نکردن در باره این بیماری به خصوص در جوامع شرقی شایع تر است و وقتی این سکوت اتفاق می افتد، افسردگی عمیق تر می شود.
بنابراین توصیه سازمان بهداشت جهانی این است که افراد باید ابراز کنند افسردگی دارند یاخیر و هر چه بیشتر درباره حالشان صحبت کنند، رو به بهبودی می روند.
حرف زدن به تشخیص کمک می کند یا جنبه درمان دارد؟
هر دو مورد، باید سکوت را شکست تا مشکل تشخیص داده شود و درمان های مربوطه انجام شود و با ادامه این صحبت کردن در کمک به درمان و سریع تر شدن درمان گام برداشته شود.
آیا داروهای ضد افسردگی عوارض چاقی به همراه دارند؟
به طور کلی این تصور صحیح نیست، به خصوص در داروهای جدید درمان این بیماری عارضه افزایش وزن بسیار کمتر است و حتی بعضی از داروهای افسردگی برای درمان افزایش وزن و چاقی استفاده می شوند.
در حین درمان افسردگی، افزایش وزن می تواند دو علت داشته باشد، اول اینکه بعضی از داروها این عارضه را دارند و نکته دیگر اینکه چون حال بیمار بهبود پیدا می کند اشتهای بیشتری برای خوردن غذا پیدا می کند.
انجام ورزش از عوارضی مثل افزایش وزن جلوگیری و اثر بخشی درمان را بیشتر می کند.
آیا داروهای گیاهی ضد افسردگی را می توان جایگزین داروهای شیمیایی کرد؟
خیر، اینکه گیاهان دارویی درمان اصلی باشند وجود ندارد.
اما به عنوان درمان کمکی تجویز می شود آن هم در شرایطی که با داروهای شیمیایی تداخل نداشته باشند.
در بسیاری از تبلیغات گفته می شود که بدون دارو افسردگی خود را درمان کنید، آیا می توان امیدوار بود که بدون دارو مشکل افسردگی برطرف شود؟
موضوع مهم تشخیص داشتن یا نداشتن افسردگی در افراد است.
وقتی کسالت بیمار بیش از دو هفته طول بکشد، تشخیص آن افسردگی است و نیاز به درمان دارویی و درمان های حمایتی دارد اما اگر طول زمانی علایم زیاد نباشد، بعضی از فعالیت ها مؤثر است.
داروهای افسردگی باید طبق زمان تعیین شده استفاده شود؟
یکی از دلایل اصلی شکست در درمان بیماری های اعصاب و روان و افسردگی کامل نگردن طول درمان است، بسیار حیاتی وضروری است که درمان طبق نظر پزشک تا پایان ادامه یابد.
چه رهنمودهایی در جهت درمان این بیماری دارید؟
در درمان افسردگی روش های مختلف شناختی، رفتاری، دارویی و... وجود دارد که در این فرصت نمی توان به همه آنها پرداخت؛ به همین دلیل، «درمان عمومی» افسردگی، را برای افراد مبتلا در چند مورد به صورت خلاصه اشاره می کنم.
افرادی که دچار افسردگی شده اند باید قبول کنند که افسردگی، انرژی آنها را تحلیل می برد و از انجام دادن همه کارهایی که قبلاً انجام می دادند، جلوگیری می کند بنابراین باید سعی کنند برای خود، هدف های دشوار در نظر نگیرند یا مسئولیت بیش از توان خود قبول نکنند، کارهای مهم خود را به مراحل کوچک تر تقسیم و آنچه را که در توان دارند انجام دهند.
یادگیریِ کم کردن استرس، مشکل است اما باید سعی کنند موقعیت ها یا رفتارهایی را که بیشترین استرس را به وجود می آورند، شناسایی و برای اجتناب از این موقعیت ها یا تغییر دادن این رفتارها به دنبال راه های ویژه ای باشند.
به طور منظم ورزش کنند، انجام ۳۰ دقیقه تمرین و نرمش بدنی برای حداقل سه روز در هفته می تواند در عرض چند هفته، حال افراد افسرده را بسیار بهبود بخشد زیرا تمرین بدنی از استرس می کاهد، تنش های ماهیچه ای را از بین می برد و اغلب، روحیه را تقویت می کند.
پزشکان بر این باورند که ورزش، گردش خون را بهبود می بخشد و ذخیره اکسیژن مغز را افزایش می دهد. به علاوه، ورزش، باعث آزاد شدن مواد شیمیایی به نام اندروفین ها و آنکفالین ها می شود، که داروی ضد افسردگی طبیعی هستند.
افرادی که افسردگی دارند، احتمالاً هرگونه تماس با دیگران را به عمدْ قطع می کنند اما اگر برای مدت طولانی تنها باشند و با مشکلات خود، مشغله ذهنی داشته باشند، ناراحتی ها تداوم خواهد یافت.
در کنار دیگران بودن، توجه افراد را از افسردگی منحرف می کند. باید برای انجام دادن کارهای لذت بخش حتما از افراد دیگر نیز دعوت کرد.
ارتباط با اعضای خانواده و دوستان صمیمی به عنوان گروه های حمایتگر که فرد را درک می کنند، تأثیر به سزایی بر درمان افسردگی می گذارد.
افسردگی، بیماری سختی است که یک شبه خوب نمی شود، پس یادمان باشد که بهبود یافتن افسردگی قاعده است نه استثنا و به خود اطمینان بدهید که بهبود در راه است.
نظر شما