به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بهار فصل تولد دوباره و جشن است. مردم در سراسر جهان فرا رسیدن بهار را با جشنواره‌ها و رویدادهای مختلف جشن می‌گیرند. بسیاری از جشنواره‌های بهاری منشأ باستانی دارند و عمیقاً در فرهنگ و سنت‌های محلی ریشه دارند. این جشنواره‌ها اغلب دارای رژه‌های رنگارنگ، اجرای موسیقی و مراسم سنتی و سایر فعالیت‌های فرهنگی هستند که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود.
مارزانا، لهستان
«مارزانا» الهه زمستان اسلواکی است، آتش زدن مجسمه او و ریختن آن در رودخانه اساس جشن‌های بهاری لهستان است. باور بر این است که برای امنیت، وقتی او در آب است، نباید او را لمس کرد و همچنین نباید حین دور شدن به پشت سر نگاه کرد، زیرا ممکن است شیء بدی پیدا شود.
ایده‌ای که در پس نابودی مارزانا وجود دارد این است که زمستان را باید رها و بهار را شروع کرد. پیش از برگزاری این آئین، مارزانا، عروسکی که از نی ساخته شده است، در کتانی رنگارنگ پیچیده و تزئین می‌شود و سپس قبل از اینکه به سرنوشت خود برسد، در شهر به نمایش در می‌آید. در قرون وسطی، مارزانا ممکن است یک شخص واقعی بوده باشد زیرا بین سال‌های ۱۴۰۰ تا پایان دهه ۱۷۰۰، ۶۰ هزار زن در اروپا به جرم جادوگری اعدام شدند.
فستیوال گل، هلند
به محض اینکه مزارع لاله در هلند شکوفا می‌شوند، زمان برگزاری جشنواره بهاری گل‌ها در هلند فرا می‌رسد. هر سال، رژه گل‌ها در این کشور با مراسم چشمگیری و با حضور بیش از یک میلیون نفر انجام می‌شود. در سال ۲۰۲۴، هفتاد و هفتمین فستیوال گل‌ها در روز شنبه ۲۰ آوریل برگزار می‌شود. جشنواره گل امسال متشکل از حدود ۱۴ شناور و بیش از ۳۰ خودروی لوکس و خاص تزیین‌شده با گل خواهد بود.
مسیر این جشن ۲۵ مایلی (۴۰ کیلومتری) از ساحل نوردویک تا شهر هارلم است. این فستیوال گل در سال ۱۹۴۷ آغاز شد، زمانی که ویلم وارمنهوون، یک پرورش‌دهنده گل آماریلیس، یک نهنگ آبی را از گل‌های سنبل‌ها برای مردم محلی ساخت و پس از آن هر سال این سنت بزرگ و بزرگ‌تر شد تا به شکل جشنواره امروزی درآمد.
بابا مارتا، بلغارستان
«بابا» به معنای مادربزرگ و «مارتا» به معنای مارس است، بنابراین مارس مادربزرگ نام جشنواره‌ای بلغاری برای فرا رسیدن بهار است. می‌توان بابا مارتا را به‌عنوان استعاره‌ای از طبیعت ناآرام این زمان از سال ببینیم؛ او به‌عنوان پیرزنی سرگردان و ژولیده در یک لحظه خندان و دوستانه و سپس به سرعت افسرده و حتی خشمناک به تصویر کشیده می‌شود. این جشنواره ارتباطی با پیزو و پندا نیز دارد؛ این دو عروسک کوچک بامزه که با نخ قرمز و سفیدی به یکدیگر بسته شده‌اند به عنوان نمادی برای شاد کردن بابامارتا محسوب می‌شوند و نوید بهار را می‌دهند.
ووپیتی اسکوری، اسکاتلند
قدمت سنت ووپیتی اسکوری به حدود قرن نوزدهم می‌رسد، اگرچه به نظر می‌رسد که هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند که چه زمانی و چرا شروع شده است، اما این جشن به یک برنامه بسیار دقیق پایبند است. این کار با گروه بزرگی از کودکان شروع می‌شود که در عصر روز اول مارس ساعت ۵ و ۴۵ دقیقه بعدازظهر در پای برج آتش‌نشانی Lanark Cross جمع می‌شوند و توپ‌های کاغذی آویزان از یک ریسمان را در دست دارند.
در ساعت ذکر شده، ناقوس کوچکی که از پاییز قبل خاموش بوده به صدا در می‌آید و بچه‌ها در حالی که توپ‌های کاغذ را روی سرشان می‌چرخانند، سه بار در جهت عقربه‌های ساعت دور کلیسای سنت نیکلاس می‌دوند و ریسمان را به جایی می‌بندند و سپس از دیگران پول خرد درخواست می‌کنند. منشأ این رویداد نامشخص است، اما به نظر می‌رسد که ارتباطی با طولانی شدن روزها وجود دارد یا اینکه بچه‌ها قصد دارند شیطان را دور کنند.
شیرجه، جزیره پنطیکاست
هر سال یک برج چوبی به ارتفاع بین ۸۰ تا ۹۸ فوت در جزیره پنطیکاست در جنوب اقیانوس آرام ساخته می‌شود و سپس مردم می‌پرند. در طول جشن موسوم به ناگول، مردان از یک برج بالا می‌روند و با ریسمان درختان انگور که به مچ پاهایشان متصل است، به هوا می‌پرند. جراحات و حتی مرگ در این رویداد رایج است.
هفته مقدس یا سمانا سانتا، سویای اسپانیا
در طول هفته عید پاک در سویای اسپانیا، حدود ۶۰ صف اجراکننده با چهره‌های ترسناک کلاهدار و پیکره‌هایی در مقیاس بزرگ برگزار می‌شود. این جشن در هفته منتهی به عید پاک (هفته مقدس در میان مسیحیان) برگزار می‌شود و شامل رژه افرادی می‌شود که مجسمه‌های چوبی واقعی از صحنه‌های غم‌انگیز وقایع زندگی مسیح یا تصاویر مریم باکره غمگین را به همراه دارند. بعضی از مجسمه‌هایی که حمل می‌شوند قدمت زیادی دارند و شاهکارهای هنری به حساب می‌آیند و به همین علت برای جمعیت کاتولیک محلی دارای اهمیت فرهنگی و معنوی ویژه‌ای هستند. این راهپیمایی‌ها توسط افرادی موسوم به برادران مذهبی سازماندهی می‌شوند و اعضا با لباس‌های بلند، مقنعه‌های بلند و نوک تیز با سوراخ‌های چشم در این مراسم حضور پیدا می‌کنند.
جشنواره مارها، ایتالیا
گفته می‌شود که شخصی به نام سنت دومنیکو آباته، منطقه اطراف کوکولوی ایتالیا را از وجود مارها پاک کرده است، اما از آن زمان داستان او با سنت‌های مختلف در یک جشنواره سالانه ادغام شده است و باور بر این است که او در این روز مارها را برمی‌گرداند. جشنواره مارها با حضور حداکثری مردم آغاز می‌شود و سپس مجسمه دومنیکو در شهر چرخانده می‌شود. در طول راه، علاقه‌مندان به مار مجسمه را با خزندگان می‌پیچند. در این جشن حتی می‌توان یک نان مخصوص محلی به شکل اوروبوروس، مار که دم خودش را می‌خورد، خرید. پس از آن مارها به منطقه اطراف کوکولو رها می‌شوند.
تریسور پورام، هندوستان
هند سرزمین جشن‌هاست؛ از شمال تا جنوب تا شرق تا غرب این کشور، هیچ زمانی در سال یا مکانی در شبه قاره هند وجود ندارد که جشنواره‌ها در آن جشن گرفته نشود. بعضی از فستیوال‌های معروف هند که توسط همه جشن گرفته می‌شود عبارتند از دیوالی، هولی و کریسمس. هنوز بعضی از جشنواره‌ها وجود دارد که توسط بخش یا گروهی از مردم یا توسط یک ایالت خاص جشن گرفته می‌شود. جشنواره پورام در کرالا رویداد معروفی است که در تریسور برگزار می‌شود. این فستیوال هر سال در روز پورام، زمانی که ماه با ستاره پورام در ماه تقویم مالایایی مدام طلوع می‌کند، در معبد واداکوناتان (شیوا) در تریسور جشن گرفته می‌شود. رویدادهای این جشن شامل طبل، شیپور، پیپ و سنج‌نوازی است و از ساعت دو بعدازظهر شروع می‌شود. داخل معبد واداکومناتان بیش از ۵۰ فیل با نتی‌پاتام (سرپوش طلایی تزئینی) زنگ‌های تزئینی و زیور آلات در پورام تزئین می‌شوند و درواقع جشن نمایشی از فیل‌ها و چترهای رنگی است.
سوزاندن آدم برفی، سوئد
مردم سوئیس از پایان زمستان آنقدر خوشحال هستند که شروع بهار را با سوزاندن مجسمه یک آدم‌برفی جشن می‌گیرند، سنتی که قدمت آن به قرن شانزدهم می‌رسد. آدم‌برفی غول پیکر به نام "Böögg" نشان‌دهنده پایان زمستان است و با لباس‌های قدیمی ساخته شده است. اعتقاد بر این است که هر چه سریع‌تر بسوزد، تابستان در سوئیس آفتابی‌تر و گرم‌تر خواهد بود. این رویداد دو روزه همچنین شامل ضیافت‌ها، رژه‌ها و سخنرانی‌های طنز است که یکی از رایج‌ترین سنت‌ها در سراسر جهان برای جشنواره‌های بهاری است.
نظر شما