به گزارش خبرگزاری ایمنا، یکی از نقاط مشهود و قابل توجه در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر رقابت ژانرهای متفاوت با یکدیگر بود و در این میان فیلم‌های دفاع مقدس و قهرمان‌محور نیز از نقاط قوت این جشنواره بودند؛ پس از پیروزی انقلاب اسلامی و خصوصاً بعد از دوران دفاع مقدس این نکته مورد توجه قرار گرفت که در جامعه احتیاجی به قهرمان‌سازی نداریم بلکه باید معرفی قهرمانان کشور خود را مدنظرقرار دهیم و بر همین بود که از دهه ۱۳۷۰ ساخت فیلم‌های دفاع مقدس در دستور کار گرفت و این روند با گذشت زمان و به خصوص در دهه ۹۰ پررنگ‌تر شد و فیلم‌هایی مانند «۲۳ نفر»، «ایستاده در غبار»، «به وقت شام»، «تنگه ابوقریب»، «چ»، «منصور» و توجه به قهرمانان ملی مدنظر قرار گرفت.
بر همین اساس یکی از فیلم‌های فجر چهل‌ودوم با این موضوع نیز فیلم «احمد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی بود؛ ربیعی کارگردان و نویسنده ایرانی است که تاکنون سه فیلم سینمایی لباس شخصی، ضد و احمد را کارگردانی کرده و به‌دلیل حضور احمد در این دوره از جشنواره گفت‌وگویی با او داشتیم که مشروح آن در ادامه آمده است:
ایمنا: زمانی که به آثار شما یعنی فیلم‌های «لباس شخصی»، «ضد» و «احمد» نگاهی می‌اندازیم، شاهد فضای متفاوت آن نسبت به بیشتر فیلم‌های سینمایی هستیم؛ نحوه ورود شما به عرصه سینما چطور رقم خورد و چرا این فضا را انتخاب کردید؟
ربیعی: از کودکی به فضای هنر، سینما و هنرهای نمایشی علاقه داشتم اما تصورم این بود که از نظر زیستی با این فضا یکسان نباشم اما به مرور متوجه شدم سینما نه تنها در تضاد با مسائل دینی و انقلابی نیست، بلکه در خدمت این عرصه است و بر همین اساس تصمیم گرفتم به‌طور جدی وارد این فضا شوم و دغدغه‌هایم را به تصویر بکشم.
ایمنا: تازه‌ترین اثر شما یعنی فیلم «احمد» در چهل‌ودومین دوره جشنواره فیلم فجر حضور دارد؛ ایده اولیه ساخت این فیلم چطور به ذهن شما خورد؟
ربیعی: مشغول مطالعه زندگی شهید کاظمی بودم که به برهه حضور او در زلزله بم رسیدم و این موضوع برایم جذاب به نظر آمد و از سویی در سینما یک فرمانده جنگی در فضایی متفاوت به تصویر کشیده نشده است و امیدوارم شیوه مدیریت، مردم‌داری و دلسوزی او چراغ راهی برای مردم و مسئولان باشد و از سویی مردم را نیز امیدوار کند.
ایمنا: ایده تا اتمام پروژه این فیلم چه میزان زمان برد؟
ربیعی: از نوروز ۱۴۰۱ کار را آغاز کردیم و در بهمن ۱۴۰۲ به اتمام رسید.
ایمنا: چند روز قبل یادداشت حامد عسکری از شاعر و نویسندگان کشورمان که اتفاقاً اهل بم است منتشر و در آن بیان شد که صحبتی هم با او داشته‌اید؛ به‌طور کلی در این فرایند تا چه میزان از تجربه زیسته مردم بم استفاده کردید؟
ربیعی: برای پژوهش این پروژه چند وجه را مدنظر قرار دادیم؛ وجه اول زندگینامه شهید کاظمی و از سویی برای درک شرایط مردم مصاحبه‌ها و مشاهدات فراوانی با امدادگران، زلزله‌زدگان، نیروهای نظامی و دولتی داشتیم.
ایمنا: یکی از نقاط مورد توجه در فیلم احمد، استفاده از بازیگران کمتر شناخته شده بود؛ این کار ریسک نبود؟
ربیعی: فیلم احمد بر اساس یک واقعیت و در این راستا مهم‌ترین هدف این بود که مرز بین فیلم و واقعیت برای مخاطب شکسته شود و ۲ ساعت تجربه زیسته را مشاهده کند، بر همین اساس زمانی که بازیگران چهره در فیلم نباشند، مخاطب همذات پنداری بیشتری با فیلم دارد.
نکته قابل توجه دیگر این است که هرچند این افراد با اینکه چهره نیستند اما بازیگران حرفه‌ای و تخصصی هستند و با باور خود فیلم بازی می‌کنند بر همین اساس معتقدم استفاده از این افراد ریسک نیست.
ایمنا: از حاج احمد کاظمی صوت و فیلم‌های زیادی شنیده و دیده‌ایم که در آن لهجه نجف‌آبادی او مشهود و مشخص است اما در «احمد» شاهد این موضوع نبودیم؛ چرا؟
ربیعی: حاج احمد کاظمی در اواخر عمرش در تهران ساکن بود و بر همین اساس لهجه‌ای که در دوران جوانی در جنگ داشت را، نداشت و از سویی ما برای انتخاب بازیگر تلاش زیادی کردیم و اولویت اول این بود که از اصفهان یا نجف‌آباد به گزینه برسیم اما در نهایت مجبور به استفاده از گزینه‌های غیر اصفهانی شدیم و در پایان قرار بر این شد که از لهجه صرف نظر کنیم و تلاش را بر نقش‌آفرینی بگذاریم.
ایمنا: مهم‌ترین دغدغه شما در طول ساخت این فیلم چه بود؟
ربیعی: بزرگ‌ترین دغدغه‌ام این بود تا روح گرمی که در حاج احمد وجود داشت، از طریق فیلم به مخاطبان منتقل شود یعنی به همان میزانی که مردم زلزله‌زده برای حاج احمد کاظمی مهم بودند، برای مخاطبان نیز مهم باشند.
ایمنا: و ماندگارترین سکانس برای شما کدام قسمت فیلم بود؟
ربیعی: سکانسی که رهنما برای گل‌پونه اسب می‌شود.
ایمنا: به‌عنوان سوال آخر؛ در حال حاضر مشغول به ساخت پروژه جدیدی هستید؟
ربیعی: تولید فیلم احمد نزدیک به جشنواره به اتمام رسید بر همین اساس با اتمام جشنواره برای نسخه اکران احمد تلاش می‌کنیم.
نظر شما