به گزارش خبرگزاری ایمنا، «هنری کیسینجر»، وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی پیشین ایالات متحده امروز، بیست و نهم نوامبر (نهم آذر) در ۱۰۰ سالگی در خانه خود در ایالت کنتیکت آمریکا درگذشت.
او که در زمان «ریچارد نیکسون»، مشاور امنیت ملی و وزیر خارجه در دولت جمهوری‌خواه وی بود، در بسیاری از اتفاقات زمان جنگ سرد، رویدادهای مهم و جنگ افروزی‌های جهان (به ویژه در خاورمیانه و آسیای شرقی) نقش داشت. از جمله اقدامات او، حمایت از سلطنت محمدرضا پهلوی، شاه سرنگون شده ایران بود.
جایزه صلح نوبل که در سال ۱۹۷۳ به او اعطا شد، به یکی از بحث‌برانگیزترین جایزه‌ها تبدیل شد و دو عضو کمیته نوبل به دلیل این انتخاب استعفا دادند، زیرا سوالاتی درباره بمباران مخفی کامبوج توسط ایالات متحده مطرح شد.
کمیته نوبل نروژی جایزه صلح نوبل را به کیسینجر و همتای ویتنامی شمالی وی، «له دوک تو» "به دلیل مذاکره مشترک برای آتش بس در ویتنام در سال ۱۹۷۳" اعطا کرد درحالیکه این جنگ همچنان دو سال بعد از امضای توافق ادامه پیدا کرد. دوک تو، از پذیرش این جایزه امتناع کرد و گفت: ایالات متحده این توافق را نقض کرده است و درحالیکه طرح یک قرارداد آمریکایی را می‌داد، همزمان به متحدان ویتنام جنوبی خود نیز کمک کرده و آنها را تشویق کرده است که آتش بس را نقض کنند. در طول ۱۸ سال گذشته، ایالات متحده یک جنگ تجاوزکارانه را علیه ویتنام انجام داده است و باید بداند که دوره امپریالیسم آمریکا به سر آمده.»
پایگاه خبری آمریکایی اینترسپت امروز در پی مرگ کیسینجر نوشت: «هنری کیسینجر، دیپلمات ارشد آمریکایی که مسئول مرگ میلیون‌ها نفر بود، در ۱۰۰ سالگی درگذشت.»
اینترسپت نوشته است کیسینجر به طولانی شدن جنگ ویتنام و گسترش آن به کامبوج بی طرف کمک کرد. او نسل کشی را در کامبوج، تیمور شرقی و بنگلادش تسهیل کرد. تسریع جنگ‌های داخلی در جنوب آفریقا، حمایت از کودتاها و جوخه‌های مرگ در سرتاسر آمریکای لاتین نیز در کارنامه او ثبت شده است، تا جایی که به گفته زندگی‌نامه نویسش «گرگ گراندین»، دست‌های او حداقل به خون ۳ میلیون نفر آلوده است.
«رید برودی»، دادستان کهنه کار جنایات جنگی در مورد او گفته است: «کمتر افرادی بودند که در بسیاری از نقاط جهان به اندازه هنری کیسینجر در مرگ و ویرانی و رنج انسانی دست داشته باشند».
تحقیقات سال ۲۰۲۳ توسط The Intercept نشان داد که کیسینجر - شاید قدرتمندترین مشاور امنیت ملی در تاریخ آمریکا و معمار ارشد سیاست جنگی ایالات متحده در جنوب شرقی آسیا از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ – با استناد به آرشیو انحصاری اسناد نظامی ایالات متحده و مصاحبه با بازماندگان کامبوجی و شاهدان آمریکایی، بیشتر از آنچه قبلاً شناخته شده بود مسئول مرگ غیرنظامیان در کامبوج بوده است. به گفته کارشناسان، کیسینجر مسئولیت مهم حملاتی در کامبوج را بر عهده داشت که منجر به کشته شدن ۱۵۰ هزار غیرنظامی شد.
اینترسپت می‌گوید کیسینجر به‌عنوان مشاور امنیت ملی، نقشی کلیدی در طولانی‌شدن جنگ‌های ایالات متحده در جنوب شرقی آسیا ایفا کرد که منجر به کشته شدن ده‌ها هزار سرباز آمریکایی و صدها هزار کامبوجی، لائوسی و ویتنامی شد.
کیسینجر به واسطه جاه‌طلبی، دستکاری رسانه‌ها و توانایی خارق العاده در پنهان کردن حقیقت و اجتناب از رسوایی، خود را از یک استاد دانشگاه و بوروکرات به مشهورترین دیپلمات آمریکایی قرن بیستم و یک سلبریتی با حسن نیت تبدیل کرد. او به همه رئیس‌جمهورهای ایالات متحده از نیکسون تا دونالد ترامپ مشاوره می‌داد و از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰ به عنوان عضو هیئت مشاوران اطلاعات خارجی رئیس‌جمهور و از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ در هیئت سیاست دفاعی پنتاگون خدمت کرد.
«کریستوفر هیچنز» در کیفرخواست سال ۲۰۰۱ خود با عنوان "محاکمه هنری کیسینجر" خواستار پیگرد کیفری کیسینجر به دلیل «جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و جرایم علیه قوانین رایج یا عرفی یا بین‌المللی از جمله توطئه برای ارتکاب قتل، آدم ربایی و شکنجه از آرژانتین، بنگلادش، شیلی و تیمور شرقی تا کامبوج، لائوس، اروگوئه و ویتنام» شد.
برودی که پرونده‌های حقوقی بسیاری را بررسی کرده است می‌گوید: «بسیاری از مردم جهان کیسینجر را جنایتکار جنگی می‌دانستند، اما چه کسی جرأت می‌کرد به یک وزیر خارجه آمریکا دستبند بزند؟ کیسینجر حتی یک بار در مورد هیچیک از جنایات خود توسط دادگاه مورد بازجویی قرار نگرفت.»
اینترسپت می‌گوید میراث کیسینجر اجساد، تروماها و رنج قربانیانی است که در اثر سیاست‌های او و جنگ افروزی‌های آمریکا از افغانستان تا عراق، سوریه و ویتنام و دیگر کشورها به جا مانده است.
در شرایطی که به گفته مطبوعات آمریکایی، کیسینجر به عنوان یک سیاستمدار آمریکایی در جنگ افروزی‌ها و کشتار غیرنظامیان بسیاری نقش داشته است، برخی از رسانه‌های داخلی در ایران از او به عنوان یک «دیپلمات آمریکایی برنده جایزه صلح نوبل که در رخدادهای بزرگ جهانی از جمله خروج آمریکا از جنگ ویتنام، برقراری روابط دیپلماتیک با چین و کاهش تنش با اتحاد جماهیر شوروی» نقش داشته است یاد می‌کنند! تعبیری که حتی رسانه‌های آمریکایی به خود اجازه استفاده از آن بدون اشاره به نقش او در جنگ‌های خاورمیانه و آسیای شرقی را نمی‌دهند.
نظر شما